บังเอิญมีลูกหนี้ เหนียวหนี้เกือบ40000บาท โทรไปไม่รับไลน์ไปทำนิ่ง วิธีสุดท้าย คงต้องไปทวงด้วยตัวเอง

แต่บ้านลูกหนี้ก็อยู่ไกลมาก ที่อยู่ตามบัตรประชาชนก็ไปถึงบางสะพานน้อย จ.ประจวบ เลยมานั่งคิดหรือจะปล่อยไปเอาบุญดี แต่อีกใจก็คิดว่า อย่างน้อยๆ ประจานทางโซเชียลก็ยังดี คิดไปคิดมาไม่เอาดีกว่า ตอนนี้50 50จะยกหนี้หรือขี่มอไซค์เล่นไปถึงบางสะพานน้อยเพื่อพบลูกหนี้ดี

เศรษฐกิจยามนี้ เกียนว่ามันก็ปกติดีนะ ใครลำบาก ก็มีตู้แบ่งปันแก้ขัด แค่อย่าสร้างหนี้เกินตัว ทำงานเก็บเงิน อย่าพึ่งเลือกงาน โดยเฉพาะคนตกงานในตอนนี้

สมัยเกียนวันรุ่นหนีออกจากบ้าน ช่วงอายุ16 เกียนไม่ได้หนีไปสุขสะบายหรือสำมะเรเทเมานะ เกียนหางานทำเลย บริษัทแรกในชีวิตของเกียนคือ บริษัท ซีซั่นกรุ๊ป ทำสิ่งพิม เกียนไปสมัครเป็นเมสเซนเจอร์ ส่งของให้บริษัท ตากแดด ตากลมขี่จากคลองเตยไป บางปูบ้าง ธนบุรี-ปากท่อบ้าง จนถึงคลอง14-16ลำลูกกา สมัยนั้นขี่จนมอไซค์พังเพราะลืมเติมออโต้ลูป 555

หลังจากออกไปลองหาประสบการ ไม่นานก็กลับมาทำงานที่บ้านเหมือนเดิม เพราะกินเก่ง ทำงานได้ตกวันละ200 แต่กินต่อวันก็100แล้วจะเหลืออะไร เติมน้ำมันก็50ละ  อิอิ