คือครอบครัวตั้งแต่เด็กก็ไม่ค่อยมีปัญหาเรื่องการเงินเท่าไหร่ตอนเด็กพี่เราติดเกมมากเรามีพี่ชาย1คนเขาพาเราไปร้านเกมเพราะเวลาพ่อแม่ว่าจะได้มีคนผิดด้วยและมักจะโดนพ่อตีบ่อยคนที่ร้านเกมก็พาไปทำไรไม่ดีเช่นสูบบุหรี่หรือต่างๆนาๆแต่ไม่หนักเราก็เริ่มห่างออกมาเพราะไม่อยากโดนพ่อว่าแล้วพอโตมาหน่อยพ่อเราก็ตกงานเริ่มเปลี่ยนเป็นอาชีพแท็กซี่แม่เราก็มาเป็นแม่ค้ามันเริ่มตั้งแต่ตอนนี้ที่ทั้งหมดเริ่มแย่ไปหมดแม่เราเอาแต่ขายamwayจนเงินที่ได้มาตอนตกงานเริ่มหายแม่เราแนะนำพ่อให้ซื้อของไปให้ครูในรร.ไว้เป็นคอนเนคชั่นเราเริ่มโตเริ่มจนมีหนี้เยอะแม่เราก็ชอบซื้อของเกินตัวเช่นซื้อของมาขายเอามาตุนเยอะเกินส่วนมากจะเป็นรองเท้าสุขภาพที่ขายให้คนแก่วัยรุ่นไม่ค่อยใส่เลยขายได้ยากพอเริ่มโตพี่เราเป็นคนเรียนไม่เก่งและคบเพื่อนแย่ทุกอย่างเริ่มแย่พี่เริ่มเป็นเด็กไม่ดีพอพี่เริ่มอยู่มัธยมก็ตกเกือบทุกวิชาโดนครูด่าบ่อยเรื่องค่าเทอมเราเป็นคนคริสต์อยู่โรงเรียนคริสต์เลยขอทุนได้แต่ก็จะโดนครูหรือพวกนี้มองเราไม่ดีตลอดอึดอัดมากในครอบครัวทุกคนจะให้ท้ายพี่ตลอดพี่เราครูชมนิดหน่อยแม่ก็ซื้อของให้ให้เงินตลอดตอนเข้าค่ายก็จะได้เงินเยอะตลอดตอนที่ไปบ้านญาติหรืออะไรพี่เราจะเป็นลูกรักโดยเฉพาะฝั่งบ้านพ่อก็คือฝั่งย่าพี่เป็นคนเข้ากับผู้ใหญ่ได้ง่ายส่วนเราจะเป็นคนที่เงียบๆเข้ากับผู้ใหญ่ไม่ค่อยได้แต่เราเข้ากับฝั่งยายได้ดีมากเพราะเราไม่ชอบย่าอย่าว่าเราอะไรเลยนะคะฝั่งย่าเป็นคนจีนแล้วก็เขาเป็นคนที่เห็นแก่เงินมากแต่ก่อนพ่อเรารวยเขาชอบพ่อเรามากแต่พอตกงานไม่มีงานก็เอาแต่ด่าตอนนั้นน้ำท่วมเราไปอาศัยบ้านย่ามีพี่คนนึงที่เป็นญาติพ่อเขารวยมากเขาเล่นแบบเราแต่เป็นเราที่โดนด่าพี่คนนั้นไม่โดนด่าแล้วเขาไล่เราให้ไปอยู่กับคนอื่นหลังจากน้ำท่วมครั้งนั้นเราไม่ชอบเขาอีกเลยเดียวมีต่ออีกแต่ขอเล่าฝั่งยายก่อนแต่ก่อนพี่เราไม่ชอบยายแกล้งนู้นแกล้งนี้พอเรามานึกดูแล้วสงสารเขามากเชานิสัยดีมากๆเป็นห่วงแต่พี่เรากลับไปแกล้งยายเราเป็นเด็กที่เงียบๆแต่ยายเอ็นดูทั้งที่ย่าเลี้ยงเรามาตั้งแต่เด็กแต่พี่เรายายเลี้ยงเขาแต่เด็กๆเรากลับสลับกันโดยที่พี่ดันเข้ากับย่าแล้วเราเข้ากับยายได้มากกว่าตอนเราม1เราโดนครูด่าเยอะมากเพราะเขาเห็นว่าเราเป็นน้องของพี่เราที่ทำตัวแย่ๆเขาเอาแต่ด่าเราเคยโดนหนักสุดครูคนนึงมาเหยียดเราเขาถามว่าอยากเป็นไรเราบอกในตอนนั้นว่าอยากเป็นกราฟฟิคเขาบอกว่าเธอเป็นไม่ได้หรอกอาชีพนี้ให้ครูไปรับจ๊อบเสริมยังเป็นได้เลยเธอจะเป็นไรได้เราโดนดูถูกเยอะมากแต่เราเป็นคนจริงใจเพื่อนเราเยอะต่างกับพี่เราเขาโดนเพื่อนรังแกแล้วตอนจบม3เขาย้ายโรงเรียนตามเพื่อนไปโดยแค่อยากเท่เขาย้ายไปปวชส่วนเราๆไม่เคยได้เรียนพิเศษเราติดเกมมากถึงแม้ไม่อ่านหนังสือหรือไม่เรียนพิเศษยังได้ไม่ต่ำกว่า2.5พ่อชอบเรามากแต่ชอบเพราะเราไม่เคยทำไรให้เดือนร้อนทั้งที่จริงเขารักพี่เรามากกว่าถ้าถามว่าทำไมคิดงั้นละยังไงครอบครัวต้องรักเท่ากันตอนนั้นเราจบม3พ่อตัดสินใจให้ย้ายโรงเรียนเพราะเราโดนเขาข่มเหงหลายอย่างครูเหยียดเพราะเราขอทุนเขาเรียนมีแต่ครูมองเราไม่ดีถึงแม้เราจะสอบติดได้ห้องวิทย์คณิตป้าเราเข้ามาชวนเราไปเรียนต่างประเทศป้าเราเป็นagencyแต่เขาบอกใช้จ่ายไม่เยอะน้อยกว่าอยู่นี้เราเข้าไปคุยรวมญาติฝั่งพ่อแม่เขาชักชวนให้เราไปให้ได้ออกแนวบังคับเขาบอกเราว่าเหลือแค่เราคนเดียวที่เป็นความหวังครอบครัวเพราะพี่เราพอจบปวช1เขาก็หนีเรียนจนโรงเรียนไล่ออกไหนจะตรวจเจอกัญชาเจอเพื่อนไม่ดีอีกหายไปจากบ้านไปอยู่บ้านเพื่อนเฟลือแค่เราจากนั้นเราจำไม่ค่อยได้ละว่าพูดว่าไรกันบ้างแล้วที่เราจำได้ตอนนั้นคืออยู่ดีเขาก็พูดเรื่องลูกว่าไม่มีใครรักลูกเท่ากันหรอกป้าเราบอกว่าขนาดเขายังรักลูกไม่เท่ากันเลยเขาก็ถามแม่เราแม่ก็บอกว่าเขารักพี้พราะสงสารพี่เราที่เป็นเเบบนี้ทำให้เรารู้ตั้งแต่วันนั้นเลยพอช่วงเรากลับบ้านหลังจากคุยเสร็จตอนกลับเหมือนเราบอกพ่อว่าไม่อยากไปเขาพูดเชิงบังคับให้เราไปจนพ่อก็ไม่พูดไรแล้วบอกไปเถอะมันคือโอกาศมีโอกาศก็คว้าไว้แล้วอยู่ดีเราก็คุยเรื่องพี่เราเพราะอะไรไม่รู้จำรายละเอียดไม่ได้เราบอกว่าทำไมทุกครั้งพ่อกับแม่ต้องให้เงินพี่เขาเยอะกว่าด้วยทุกครั้งเลยเราเป็นคนไม่ค่อยขอเงินพ่อเพราะเราเกรงใจมากบางครั้งพ่อให้ก็ไม่เอาเพราะรู้ว่าเขาไม่มีพี่เราชอบขอเงินแต่พ่อแม่ก็ให้ตลอดตอนที่เราขอเงินเขาใช้จริงๆเขาให้เราไม่ได้แต่ให้พี่ได้พ่อเขาไม่ตอบไรเราการที่ไม่ตอบมันคือคำตอบเหมือนกันนะเราถามเขาว่าทำไมต้องให้ทุกอย่างพี่ดีกว่าเราพี่อยากย้ายรร.ไหนก็ไปได้เราถูกบังคับพี่อยากได้โทรศัพท์เครื่องใหม่ก็ได้ส่วนเราใช้แต่เครื่องเก่าแถมเรารักษาเครื่องดีมากต่างกับพี่สิ้นเชิงที่เปลี่ยนบ่อยทุกอย่สงเราเก็บเงินซื้อเองหมดไม่ว่าจะเป็นกีต้าโน็ตบุคหรือโทรศัพท์ไม่ทำให้พ่อเดือดร้อนค่าโทรศัพท์เราไม่เคยใช้เกินต่างกับพี่เราสิ้นเชิงเวลาถามเรื่องนี้เขาไม่เคยให้คำตอบเราได้สักครั้งพอเราไปต่างประเทศปัญหามันเยอะกว่าเดิมเรื่องเงินยิ่งแย่จากที่พ่อแม่เราทะเลาะกันทุกวันอยู่แล้วยิ่งหนักกว่าเดิมครอบครัวเราไม่มีความอบอุ่นอยู่เลยเมื่อก่อนเราอยู่บ้านคนเดียวตลอดเขาไม่มีเวลาให้เลยแต่ก่อนวันหยุดเราไปอยู่างจังหวัดคนเดียวบ่อยๆเพราะเราเบื่อกับปัญหาที่มีเราไปอยู่กับยายและญาติฝั่งแม่เรารู้สึกดีแต่มันก็ไม่ใช่ครอบครัวจริงๆบางครั้งเรารู้สึกเป็นส่วนเกินเพราะเขาก็ไม่ใช่ครอบครัวเราเขาต้องมีเวลาที่ไปหาญาติฝั่งเขาแต่ญาติฝั่งเขาก็ดูแลดีแต่แม่เราเวลามีหนี้เขาไม่ดิ้นรนอะไรเลยเขาเอาแต่แก้ปัญหาแค่ตอนที่ปัญหาจะมาถึงพ่อเราเป็นคนดูแลเราดีอยู่แต่มายเซทแย่มากเขาอารมณ์เสียง่ายเอาแต่ใจแม่เราเป็นคนคิดบวกแต่ชอบด่าเรื่องจุกจิกเขาชอบด่าเราไม่เคยด่าพี่เราเลยเช่นเวลาซักผ้าเขาไม่ด่าพี่เราเขาด่าเราทำไมไม่ซักหรือทำไมไม่ซักให้พี่ด้วยถ้าคิดว่าเรามีปัญหาขนาดไหนเราเคยเกือบเป็นโรคซึมเศร้าแต่แม่เราบอกว่าคิดไปเองจนเราฟื้นฟูตัวเองได้ตอนที่เรากลับมาจากต่างประเทศมันควรเป็นเวลาที่ดีที่ได้กลับมาบ้านแต่ไม่เลยเรามีปัญหาพ่อไม่มีเงินจะส่งไปเรียนต่อพ่อจะให้เรากลับไทยตอนนั้นเราทะเลาะกับแม่ทุกวันจนวันนึงแม่ไล่ให้เราไปตายถ้ารับปัญหาแค่นี้ไม่ได้มันเป็นคำที่สะเทือนใจถึงจะออกมาจากปากเขาโดยไม่คิดไรเราออกมานอนห้องพี่เพราะพี่ไม่อยู่บ้านไปบ้านเพื่อนมา3วันแล้วเราไปร้องไห้แล้วพ่อเข้ามาเขาไม่ถามว่าร้องไห้ทำไมเขาบอกให้เราอ่านหนังสือแล้วจนเราบอกแม่พูดไม่ดีใส่จนพ่อมาสนใจที่เราร้องไห้สะอึกสะอื้นจะเป็นจะตายเราบอกเขาว่าแม่ไล่ให้ไปตายเขาไม่สนใจที่เราพูดบังคับให้อ่านหนังสืออย่างเดียวเขาชอบบังคับให้เราเป็นดั่งใจถึงบางทีเขาจะพูดอ้อมๆก็เถอะแต่ไม่ได้บังคับขนาดนั้นแต่ก็ทำให้เรารู้สึกไม่ดีหลังจากเขาออกห้องไปเรานอนสักพักพี่เราจะกลับมาบ้านแม่รีบมาปลุกเราให้ไปนอนห้องเพราะพี่เราจะกลับมาเขาไม่สนใจเลยตอนช่วงเราจะกลับไปเอาผลสอบจากต่างประเทศพ่อบังคับให้ไปบ้านย่าแต่เราไม่อยากไปเพราะเราไม่ชอบพอเราไปย่ามาด่าเราเต็มไปหมดทั้งที่เราสอบได้ดีที่สุดในคนไทยที่ไปต่างประเทศในกลุ่มนั้นเขาด่าว่าทำไมต้องสร้างปัญหาไม่มีเงินยังจะไปทั้งที่ป้าบังคับให้เราไปบอกจะช่วยเรื่องค่าใช้จ่ายแต่เข้าไม่ได้ช่วยเพียงแค่ป้าเราคนไม่ครบจำนวนที่ตงส่งไปตปทเลยเอาเราไปเราเฟลมากเราตัดสินใจที่จะย้ายไปต่างจังหวัดเพื่อเรียนแล้วอยู่กับญาติฝั่งแม่ตอนจะเปิดเทอมนี้คิดว่ายังไงคะเราตัดสินใจถูกไมมันจะสร้างความลไบากให่เขาไมแล้วเราควรทำไงกับครอบครัวเราดีคะทั้งเรืาองพี่เราที่ไม่เอาไหนไม่มีที่เรียนแล้วก็พ่อกับแม่เราที่ทำแบบนี้เราอยากให้เขาเข้าใจเราด้วย