เราเป็นคนนึงที่ต้องอยู่ในสถานะไม่มีชื่อเรียก ไม่มีสิทธิ์เรียกร้อง เพราะเข้าใจว่าอยู่แบบไหนรู้ทุกอย่างรู้ว่าเขามีครอบครัวเป็นเราที่ผิดเองและยอมรับว่าเราเลือกแบบนี้ไม่มีใครมองว่าดี แต่บางทีการที่เราได้คุยกับใครแล้วรู้สึกดีก็อยากจะคุยด้วยนานๆแต่บางทีก็มาคิดว่าสิ่งๆนั้นไม่ใช่สิ่งของๆเราเราคบกันมาได้เกือบจะปีนึง เป็นความสัมพันธ์ที่. งงงวย อยากอยู่ต่อกะอยากอยากไปก็อยากสุดท้ายแล้วไม่ว่าจะอยู่รึไปสุดท้ายคนที่เสียใจที่สุดคือคนที่รุ้สึดฃกมากที่สุดแล้วคนนั้นกลับกลายเป็น และอีกอย่างก็เข้าใจถ้าคนที่เป็นภรรยารู้ก็เสียใจไม่น้อยกว่า สุดท้ายความสัมพันธ์นี้คือเราต้องเดินออกมาแต่ยังไม่รู้จะบอกเขาแบบไหนยังไม่รุ้จะเริ่มต้นพูดยังไง