สะหวัดดี ผมไม่ขอแนะนำชื่อตัวเองนะครับ คือเรื่องของเรื่องก็คือไม่ชอบให้พ่อแม่บ่นหรือตีเรา ตั้งแต่เด็กๆเราโดนพ่อแม่บ่นตะหลอดเพราะทำอะไรตามใจตัวเองแต่พอเลี่มนานๆวันจนผมโตเพราะเบื่อเลยไม่ทำอะไรให้ท่านบ่นผมอีกแต่มันก็มีบ้างบางครั้งที่ผมทนไม่ไหวเลยพูดเถียงพวกท่านแล้วเขาก็ไม่ฟังไม่สนใจที่ผมรู้สึกหาว่าผมเถียงตะหลอดแล้วผมก็กลับเข้าห้องนอนตัวเองพร้อมกับคิดว่าเราเกีดมาเพื่ออะไร?ยังไงก็ตายอยู่ดี แล้วก็ตอนเด็กๆผมเคยโดนพ่อตี ตอนนั้นผมก็คิดจะฆ่าตัวตายนะแต่ไม่กล้าเพราะกลัวเจ็บ หรือเปล่า? ผมก็จำไม่ได้แล้ว. แล้วพอผมโตขื้นตอนนี้ถ้าโดนพ่อแม่บ่นผมจะคิดแบบนี้ตะหลอดอาจจะไม่กล้าฆ่าตัวตายในตอนนี้แต่ผมก็ทำร้ายตัวเองผมทำร้ายตัวเองครั้งแรกมันไม่ได้คิดอะไรเหมือนตอนนี้.ตอนนี้ผมคิดว่าถ้าเราโดนพ่อแม่ตีจะเจ็บเท่าที่เราทำร้ายตัวเองหรือเปล่า ผมอยากถามว่าผมเสี่ยงจะเป็นโรคชิมเศร้าหรือเปล่า? คือผมมีเพื่อนนะเล่นกับเพื่อนปกติ แล้วผมก็ทำตัวปกติเลยไม่มีใครดูออกว่าเราคิดแบบนี้. แล้วผมก็ไม่ได้ทำร้ายตัวเองหนักแค่เอามือจิกแขนจิกตามร่างกายเฉยๆ แต่ครั้งนี้มันจิกแรงขื้นแล้วก็คิดแบบนี้ด้วยเลยอยากถาม