ขอเกริ่นก่อนเลยนะคะว่าบางเหตุการณ์เรายังมีสติอยู่ค่ะ
คือเรารู้สึกเหมือนกับว่ามีอีกคนอยู่ในตัวเราค่ะแต่คนคนนั้นกลับรู้สึกว่ามันเป็นตัวเราอะค่ะ เวลาส่องกระจกมันจะรู้สึกเหมือนว่าคนในกระจกไม่ใช่เราแต่เป็นเราอีกคนอะค่ะ(มันไม่ได้รู้สึกแปลกนะคะเเต่มันรู้สึกว่าคนคนนั้นไม่ใช่เราที่สะท้อนในกระจกแต่เป็นอีกคนที่หน้าตาคล้ายๆเราอะค่ะ) เวลาคิดอะไรเพลินๆอยู่ดีๆมันก็พาไปคิดอีกเรื่องโดยต่างจากเรื่องก่อนหน้านี้โดยสิ้นเชิงเลยค่ะ แล้วเวลาตัดสินใจอะไรในใจมันจะชอบมีความคิดที่แย้งออกมาแบบอัตโนมัติโดยที่เราไม่ได้คิดอะไรเลยค่ะมันจึงทำให้เรารู้สึกลังเล แล้วเวลาที่เราไม่อยากลบหลู่หรือดูหมิ่นสิ่งศักดิ์สิทธิ์มันก็จะมีความคิดที่ไม่ดีเกิดขึ้นในหัวเราก็พยามที่จะหยุดมันแล้วหันไปคิดเรื่องอื่นแทน ทุกครั้งเวลาที่เรานึกถึงตัวเราในอดีตเราจะรู้สึกว่าเราไม่คุ้นและไม่รู้จักตัวเราในอดีตเลยไม่รู้ว่าเด็กคนนั้นมันเป็นใครแต่มันก็รู้สึกไม่แปลกใจแต่ก็ไม่ได้รู้สึกผูกพัน เวลาที่เราพยามที่จะไม่คิดร้ายหรือคิดไม่ดีกับคนอื่นในใจมันก็เริ่มก่อความอคติขึ้นมาเราก็พยามที่จะไม่คิดอคติแต่มันก็เริ่มรู้สึกอคติขึ้นมาเรื่อยๆจนบางคนเราก็ถึงขั้นเกลียดเลยค่ะ เวลาที่เราจะทำอะไรเสี่ยงๆอย่างเช่น เล่นโทรศัพท์ในห้องเรียนมันก็จะมีความรู้สึกแบบว่าไม่ควรเล่นเดี๋ยวครูมา มันจะเตือนและรู้สึกแบบนี้เรื่อยๆเวลาที่จะทำอะไรเสี่ยงๆ
เราเป็นคนที่ชอบเก็บตัวไม่อยากเจอคนเยอะๆแต่อยากไปเที่ยวไม่อยากอยู่บ้าน🤔แต่ก็ต้องอยู่บ้านแต่อยู่บ้านก็ไม่เบื่อนะ🤨
เรารู้สึกว่ามันมีความคิดซ้อนความคิดในตัวเราอะค่ะเช่นเวลานั่งคิดว่าจะเอาอะไรไปปลูกในสวนดีแล้วจู่ๆก็มีความคิดขึ้นมาว่าทำไมดาราคนนี้ถึงจมูกโด่งจัง ทั้งๆที่ก็ยังคิดเรื่องจะเอาอะไรไปปลูกในสวนดี
บางเวลาเรารู้สึกว่าเราเป็นตัวของเราแต่มีเราอีกคนซ่อนอยู่ในความคิด__แต่บางเวลาเราก็รู้สึกว่าเราเป็นคนที่ซ่อนอยู่ในความคิดและมีเราอีกคนที่เป็นตัวของเรา(อาจจะดูงงๆนะคะแบบว่า บางเวลาเรารู้สึกว่าเราเป็นกาย แต่บางเวลาเรารู้สึกว่าเราเป็นจิตที่คิดอยู่ในกายเราอะค่ะ)
นี่ยังมีอีกหลายเหตุการณ์นะคะที่ทำให้เรารู้สึกเหมือนกับว่ามีใครอีกคนในตัวเราแต่มันอธิบายเป็นคำพูดค่อนข้างยากอะค่ะ
--คือความรู้สึกนี้มันพึ่งเกิดขึ้นมาได้เมื่อไม่กี่เดือนนี่เองค่ะ--
อยากจะรู้ว่าแบบนี้เขาเรียกว่ามีปัญหาทางจิต/คน2บุคลิกหรือว่ามีอีกคนอยู่ในตัวเราคะ
รู้สึกเหมือนมีเราอีกคนอยู่ในตัว
คือเรารู้สึกเหมือนกับว่ามีอีกคนอยู่ในตัวเราค่ะแต่คนคนนั้นกลับรู้สึกว่ามันเป็นตัวเราอะค่ะ เวลาส่องกระจกมันจะรู้สึกเหมือนว่าคนในกระจกไม่ใช่เราแต่เป็นเราอีกคนอะค่ะ(มันไม่ได้รู้สึกแปลกนะคะเเต่มันรู้สึกว่าคนคนนั้นไม่ใช่เราที่สะท้อนในกระจกแต่เป็นอีกคนที่หน้าตาคล้ายๆเราอะค่ะ) เวลาคิดอะไรเพลินๆอยู่ดีๆมันก็พาไปคิดอีกเรื่องโดยต่างจากเรื่องก่อนหน้านี้โดยสิ้นเชิงเลยค่ะ แล้วเวลาตัดสินใจอะไรในใจมันจะชอบมีความคิดที่แย้งออกมาแบบอัตโนมัติโดยที่เราไม่ได้คิดอะไรเลยค่ะมันจึงทำให้เรารู้สึกลังเล แล้วเวลาที่เราไม่อยากลบหลู่หรือดูหมิ่นสิ่งศักดิ์สิทธิ์มันก็จะมีความคิดที่ไม่ดีเกิดขึ้นในหัวเราก็พยามที่จะหยุดมันแล้วหันไปคิดเรื่องอื่นแทน ทุกครั้งเวลาที่เรานึกถึงตัวเราในอดีตเราจะรู้สึกว่าเราไม่คุ้นและไม่รู้จักตัวเราในอดีตเลยไม่รู้ว่าเด็กคนนั้นมันเป็นใครแต่มันก็รู้สึกไม่แปลกใจแต่ก็ไม่ได้รู้สึกผูกพัน เวลาที่เราพยามที่จะไม่คิดร้ายหรือคิดไม่ดีกับคนอื่นในใจมันก็เริ่มก่อความอคติขึ้นมาเราก็พยามที่จะไม่คิดอคติแต่มันก็เริ่มรู้สึกอคติขึ้นมาเรื่อยๆจนบางคนเราก็ถึงขั้นเกลียดเลยค่ะ เวลาที่เราจะทำอะไรเสี่ยงๆอย่างเช่น เล่นโทรศัพท์ในห้องเรียนมันก็จะมีความรู้สึกแบบว่าไม่ควรเล่นเดี๋ยวครูมา มันจะเตือนและรู้สึกแบบนี้เรื่อยๆเวลาที่จะทำอะไรเสี่ยงๆ
เราเป็นคนที่ชอบเก็บตัวไม่อยากเจอคนเยอะๆแต่อยากไปเที่ยวไม่อยากอยู่บ้าน🤔แต่ก็ต้องอยู่บ้านแต่อยู่บ้านก็ไม่เบื่อนะ🤨
เรารู้สึกว่ามันมีความคิดซ้อนความคิดในตัวเราอะค่ะเช่นเวลานั่งคิดว่าจะเอาอะไรไปปลูกในสวนดีแล้วจู่ๆก็มีความคิดขึ้นมาว่าทำไมดาราคนนี้ถึงจมูกโด่งจัง ทั้งๆที่ก็ยังคิดเรื่องจะเอาอะไรไปปลูกในสวนดี
บางเวลาเรารู้สึกว่าเราเป็นตัวของเราแต่มีเราอีกคนซ่อนอยู่ในความคิด__แต่บางเวลาเราก็รู้สึกว่าเราเป็นคนที่ซ่อนอยู่ในความคิดและมีเราอีกคนที่เป็นตัวของเรา(อาจจะดูงงๆนะคะแบบว่า บางเวลาเรารู้สึกว่าเราเป็นกาย แต่บางเวลาเรารู้สึกว่าเราเป็นจิตที่คิดอยู่ในกายเราอะค่ะ)
นี่ยังมีอีกหลายเหตุการณ์นะคะที่ทำให้เรารู้สึกเหมือนกับว่ามีใครอีกคนในตัวเราแต่มันอธิบายเป็นคำพูดค่อนข้างยากอะค่ะ
--คือความรู้สึกนี้มันพึ่งเกิดขึ้นมาได้เมื่อไม่กี่เดือนนี่เองค่ะ--
อยากจะรู้ว่าแบบนี้เขาเรียกว่ามีปัญหาทางจิต/คน2บุคลิกหรือว่ามีอีกคนอยู่ในตัวเราคะ