คือเรารู้สึกตัวเองเป็นซึมเศร้า หลายครั้งที่เครียดจนอยากฆ่าตัวตาย
พ่อแม่แยกทางกันค่ะ ตัวเราต้องมาอยู่กับพ่อและครอบครัวบ้านใหญ่ ทีนี้บ้านเลยไม่ใช่เซฟโซนอาการจะมีก็คือตอนต้องอยู่บ้านนานๆ พูดกับที่บ้านได้น้อยไม่มีใครรับฟังเพราะเวลาเป็นเงินเป็นทองไม่มีใครสามารถว่างมานั่งฟังสารพัดปัญหาในชีวิตเราได้ บวกกับเราเป็นคนมีทิฐิด้วยหัวรั้นเชื่อหรือคิดในแบบของตัวเองว่าสิ่งนี้ถูกซึ่งก็จะขัดกับคนในบ้านตลอดก็จะมีปัญหาโดนด่าเด็กบ้า อีเด็กประสาท ได้เเต่ร้องไห้แล้วคุยกับตัวเอง ถามว่าไม่พึ่งเพื่อนหรือคนสนิทคือมีความคิดที่ว่าไม่อยากเอาปัญหาครอบครัวไปบอกใคร เอาเรื่องหนักใจไปฝากเพื่อน 
ทีนี้วันหนึ่งแม่แท้ๆแนะนำให้พ่อพาไปหาจิตแพทย์ค่ะ เพราะเด็กพ่อแม่แยกทางเดิมก็เป็นปัญหาอยู่แล้วการไม่มีคนคอยรับฟังอาจมีปมในใจอะไรรึเปล่า

-แต่พ่อบอกที่บ้านไม่เคยมีใครเป็นบ้าจะเป็นได้ไง
-และพี่สาวก็คิดว่าเราจะเป็นได้ไงเพราะล่าสุดทะเลาะกับที่บ้านเรื่องงานบ้าน มีคนอยากตายเพราะแค่ไม่อยากทำงานบ้านด้วยหรอ
-ไม่เคยมีใครตบตีทำร้ายจะเป็นโรคซึมเศร้าได้ไง

แต่เรารู้สึกเราได้รับผลกระทบทางใจมากกว่าและเป็นปมมาตั้งแต่เด็ก ยิ่งทุกคนไม่เข้าใจเราเรายิ่งอยากหนีไปให้ไกลปิดกั้นตัวเองจากครอบครัว