นี่คือกระทู้แรกของเรานะคะ เราอยากระบายมากๆแต่ไม่รู้จะระบายกับใครดี ไม่อยากให้พ่อแม่ทราบเรื่องนี้ค่ะ คือเรื่องมีอยู่ว่า เรามาอยู่ต่างประเทศ (ออสเตรเลีย) คือ มาอยู่ที่นี่ได้เกือบ2ปีแล้วค่ะ ตอนมาใหม่ๆ เราไม่ได้อังกฤษเลยค่ะไม่มีเพื่อนเลยทีนี้อยู่ไปสักพัก พอย้ายเข้าห้องใหม่ก็เริ่มมีเพื่อนใหม่เข้ามา เราก็ได้ทักทาย แล้วก็เริ่มคบกันค่ะ ได้เพื่อนชาวต่างชาติหลายคนเลย สนิทที่สุดน่าจะเป็นคนAffrican. ขอเกริ่นก่อนเลยว่า มันมีชั้นอยู่ชั้นหนึ่งชื่อว่าชั้น IEC คือจะมีแค่โรงเรียนนี้โรงเรียนเดียวแล้วใน(Goldcoast) IEC คือห้องที่นักเรียนต้องมาฝึกเรียนภาษา มันจะมีห้องตั้งแต่ beginning to intermediate เราเริ่มตั้งแต่ beginningเลยค่ะ ทีนี้เราอยู่ในClass IECได้ปีครึ่งๆ เราก็ขึ้น Mainstream เราก็มีเพื่อนคนไทยไม่กี่คนค่ะ ทุกอย่างเป็นไปด้วยดี จนกระทั่ง พ่อกับแม่ให้เราย้ายโรงเรียนค่ะ พ่อกับแม่บอกว่าโรงเรียนของเราไกลเกินไป เลยย้ายมาอยู่โรงเรียนที่ใกล้บ้านที่สุด เราขึ้นรถบัสไปโรงเรียนนะคะ ใช้เวลาเพียง30กว่านาทีถึงค่ะ เราก็ได้บอกลาเพื่อนๆแล้วคือคิดถึงทุกคนมากค่ะ กว่าจะได้เป็นเพื่อนกัน (โรงเรียนเก่าของเราเป็นโรงเรียน International) ซึ่งมีนักเรียนเข้ามาเกือบทุก60กว่าประเทศค่ะ เป็นโรงเรียนขนาดเล็กค่ะ ไม่ใหญ่เท่าไหร่. นี่คือวันที่สามที่เราย้ายเข้ามาโรงเรียนใหม่ค่ะ โรงเรียนนี้ เป็นโรงเรียนฝรั่งล้วนค่ะ มีเอเชียอยู่ไม่กี่คนเอง เราไปวันแรกเราตื่นเต้นมากค่ะ คิดว่าน่าจะได้เจอเพื่อนที่ดีๆค่ะ เราเข้าไปวันแรกมันก็คือความจริงค่ะ คุณครูน่ารักมาก คือช่วยเราทุกอย่างค่ะ คือโรงเรียนฝรั่งเราก็ต้องเดินเรียนใช่ไหมคะ ที่นี้เพื่อนคนใหม่เราก็เลยพาบอกแนะนำห้องค่ะ แล้วพาเราไปที่ห้องเรียนด้วย แต่เขามีเพื่อนสนิทกันหมดแล้วค่ะ เพราะว่าเราย้ายมากลางเทอมด้วย เรียนก็ไม่ค่อยรู้เรื่องเท่าไหร่ค่ะ ตอนกลางวันเราได้นั่งคนเดียวเพราะเราไม่รู้จะไปที่ไหนค่ะ คือไม่มีใครเข้ามาทักเราเลย คือเรารู้สึกแย่มากๆค่ะ ทีนี้กลับบ้านมา เราก็เตรียมตัวดูยูทูปวิธีสื่อสารกับเพื่อนฝรั่งค่ะ แต่สังคมของเขาคือแตกต่างกับไทยมากๆซึ่งเราก็ประสบการณ์น้อยมากกับการเข้าสังคมกับฝรั่งค่ะทีนี้เราก็วางแผนว่าวันนี้จะต้องได้เพื่อนให้ได้ แต่สุดท้ายแล้วมันก็ไม่เป็นตามแผนค่ะ กลับมาก็นอยด์เหมือนเดิมไม่มีใครคุยด้วยเลยทั้งวันค่ะ เศร้ามากไม่รู้จะทำยังไงค่ะ แล้ววันนี้เราก็พึ่งกลับจากโรงเรียนมา เราไม่อยากไปเลยค่ะ คือทุกคนเขามีกลุ่มกันหมดแล้ว ตอนพักเที่ยงเราไม่รู้จะไปไหนก็เลย เดินไปหาที่นั่ง คือเราไม่รู้จะทำยังไงจริงๆค่ะ ภาษาเราก็พอได้อยู่ แต่เรามาโรงเรียนนี้รู้สึกว่าไม่กล้าแสดงออกเลยค่ะ เรากลัวพูดผิดพูดถูก เรากลัวว่าถ้าพูดไปแล้ว คนอื่นอาจจะไม่เข้าใจ สำเนียงออสซี่ของเราก็ไม่ค่อยได้สักเท่าไหร่เนื่องด้วยเราอ่อนประสบการณ์ด้วยค่ะ ตอนอยู่โรงเรียนเก่าก็อยู่แต่กับคนไทยค่ะ. คือเราไม่รู้จะทำอย่างไรแล้ว นี่ก็วันที่สามแล้วยังไม่มีเพื่อนเลย มองไปทางไหน คนเขาก็จับกลุ่มกันหมดแล้ว เหงามากค่ะ. วันนี้เราก็พยายามสื่อสารกับทุกคนแล้วค่ะแต่คนที่เราสื่อสารด้วยพวกเขาก็ผ่านเข้ามาแป๊ปเดียวแล้วเขาก็ไป บางคนก็ถามคำตอบคำบ้างคือ เราไม่ค่อยชอบโรงเรียนออสเตรเลียเลย ก่อนเข้าโรงเรียนคืออยากไปมากก พอมาได้ไม่กี่วันคือ อยากกลับไทยเลยค่ะ ขอบคุณทุกคนที่อ่านจนจบนะคะ เราไม่รู้จะทำยังไงแล้ว พูดอะไรผิดไปก็ขอโทษด้วยนะคะ ตอนนี้เราอยู่ Year9 ม.3ค่ะ