สู้ๆครับ ถ้าเราเก่ง เรารู้เรื่อง เราจะไปเรียนทำไมครับ?

ปัญหาที่ผมคิดว่าน้องกำลังเป็นอยู่ คือ
1. เครียดเกินไป
ความเครียดมีผลดีนะครับ ถ้ามีความเครียดนิดหน่อย เราจะกระตือรือล้น
แต่ถ้าเครียดมาก ผลจะทำให้เราขี้เกียจครับ
ลดความเครียดเดี๋ยวนี้เลยครับ

2. น้องเข้าใจว่าศัพท์วิทยาศาสตร์ เหมือนกับ ศัพท์ทั่วๆไป
ซึ่งไม่ใช่ครับ แต่ละแขนงวิชามีศัพท์เฉพาะทาง เช่น การเมือง กฏหมาย เศรษฐกิจ วิทยาศาสตร์ etc.
ฝรั่งเค้ายังไม่เข้าใจศัพท์เฉพาะทางเลยครับ หากเค้าไม่ได้เกี่ยวข้อง ไม่ได้ใช้บ่อยๆ
เพราะฉะนั้น ทุกคนต้องเริ่มศัพท์พวกนี้จาก 0 ครับ
แต่เนื่องจากเป็นศัพท์ที่ไม่ได้ใช้บ่อยๆ ก็คือต้องท่องจำเพิ่ม บ่อยๆ
(พวกแพทย์ พยาบาล ยังทำได้ น้องก็ต้องทำได้ครับ เราก็เป็นคนเหมือนกัน)

เอ แต่เด็กที่เรียนวิทย์เป็นภาษาไทย ก็ต้องท่องศัพท์ชื่อวิทยาศาสตร์ เป็นภาษาอังกฤษอยู่นะครับ
น้องมีเพื่อนทั้งประเทศเลยครับ

3. น้องเริ่มไม่เห็นคุณค่าในตัวเอง
ทำให้น้องเริ่มจับผิดตัวเอง ในเรื่องที่ไม่เก่ง
(ทั้งๆที่ ทุกคนก็มีเรื่องที่ตัวเองไม่เก่งทั้งนั้น)

ส่งผลให้ น้องเริ่มจับผิดปฏิกริยาคนรอบข้าง วิตกกังวล และเริ่มคิดว่าตัวเองโดดเดี่ยว
ควรจะมองสิ่งที่ตัวเองเก่งด้วยครับ
ลองมองว่าอะไรที่ตัวเองเก่งที่สุด ลองใช้เวลาแต่ละวันทำสิ่งที่ตัวเองชอบด้วยทุกวัน(ถึงจะ 10 นาทีก็ยังดี แต่ทุกๆวัน)
ถ้าได้ทำสิ่งที่ชอบ สิ่งที่เราเก่ง เราจะมีกำลังใจขึ้นอ่ะครับ

4. การขายหน้า ไม่ใช่สิ่งที่ผิด
ดูอย่างอีรอน มาร์ค แรกๆเค้าส่งจรวดไป
ปรากฏว่าระเบิด น่าขายหน้าไหมครับ ก็น่าขายหน้าอยู่
แต่เค้าไม่จมปรักอ่ะครับ เค้าก็ปรับปรุงไปเรื่อยๆ
ท่องไว้ว่า มันเป็นแค่ ความผิดพลาดชั่วคราว
เราทำให้มันดีขึ้นได้ทุกๆวัน

5. (ความลับสุดยอด) คนที่มีความสามารถที่น้องพูดอ่ะ
กับ คนที่ทำคะแนนได้ไม่ดี ความแตกต่างอยู่ที่
"การทวน" ครับ
สมองเราลืมตลอดเวลาครับ
คนที่ได้คะแนนเยอะๆ คือคนที่ขยันทวนหนังสือ
แรกๆ อาจจะงงๆ เบื่อด้วย แต่เมื่อสมองเรามีข้อมูลความจำมากพอ
มันจะเหมือน ตรัสรู้ ในเรื่องนั้นเลยครับ
แบบเชื่อมโยงความรู้ได้หมดเลย

สรุปคือ ทิ้งความเครียดไว้ก่อน หรือ ให้ตัวเองเครียดได้ไม่เกินกี่นาทีก็ว่าไป
แล้วก็ลองค่อยๆทำ อย่าดูผลลัพท์ของคนอื่นๆ เพราะเค้าไม่ใช่น้อง

แนะนำตามที่พี่เจอมา อาจจะไม่ถูก แต่ก็น่าจะมีประโยชน์นะ