การ์ตูน+หนังโป๊ ล้วนๆ เลยครับพี่น้อง

ทำเอาสมัยเด็กๆ เคยลงทุนไปเรียนคอร์สภาษาญี่ปุ่นอยู่พักนึงเลยทีเดียว

สมัยก่อนไม่ค่อยมีเงินเท่าไหร่ เคยเข้าร้านโตเกียวโดบุ๊ค ที่สีลม complex เห็นกองหนังสือในร้านแล้วรู้สึกอลังการมาก

ทั้งการ์ตูน,ทั้งชุดว่ายน้ำ เห็นแล้วอยากได้ไปหมด

แต่...เงินไม่พอถลุง กับอ่านภาษาญี่ปุ่นไม่ออก เลยไม่ได้ซื้อเลยแม้แต่เล่มเดียว

เมื่อก่อนเน็ตไม่แรงเหมือนสมัยนี้ จะเสพสื่อญี่ปุ่นก็มีแค่ไม่กี่ทางเท่านั้นแหละ ครับ ถ้าเป็นหนังสือ ไม่ร้านโตเกียวโด ก็คิโนคุนิยะ ถ้าเป็นหนังโป๊ ก็หลังร้านเช่าวีดีโอทั่วๆ ไปนั่นแหละ

ปัญหาคือเห็นสื่อพวกนี้แล้ว อยากดู,อยากอ่าน แต่มันอ่านไม่ออก เลยต้องหาวิธี
อย่างที่บอก สมัยก่อนเน็ตไม่แรง สื่อไม่มี อยากรู้อะไรก็ต้องไปเสียเงินเรียน เห็นเพื่อนผมมันอ่านได้บ้างไม่ได้บ้าง ก็รู้สึกอิจฉา เลยไปเรียนบ้างทุกอาทิตย์ (สัปดาห์ละวัน)

จนตอนนั้นอ่าน hiragana/katakana ได้หมดแล้ว คันจิได้ไม่เกิน 50 ตัว มีอันต้องเลิกเรียนไปก่อนเพราะติดสอบเอนท์

กว่าจะรู้ตัวอีกทีก็เรียนจบแล้ว แต่ไม่ได้กลับไปเรียนภาษาญี่ปุ่นอีกเลย

จนเข้ายุคอินเตอร์เน็ตความเร็วสูง เริ่มมีสื่อญี่ปุ่นให้เสพฟรีๆ ทั้ง anime/manga/jav มากมายนับไม่ถ้วน

แต่ก็ติดปัญหาอยู่ดีที่อ่านไม่ออก อย่างที่ทราบ แค่ตัวอักษรคานะมันจะไปพอทำอะไรได้ หนังสือเด็กประถมญี่ปุ่นยังอ่านไม่รู้เรื่องเลย เรื่องจะอ่าน manga หรือ novel อย่างไปหวัง

เวลาดูหนังโป๊นี่แค้นมาก สมัยก่อนโน้นมันจะมีช่วง preview บางตอน ที่คัดนางเอกสวยๆ จากเรื่องอื่นมาให้ดูเป็นตัวอย่าง เพราะ cut scene ช่วงสำคัญๆ ให้ดู preview

บางทีเจอหน้าปก DVD นางเอกน่ารักก็มี แต่ไม่มีปัญญาหามาดู เพราะอ่านคันจิไม่ออก รหัส DVD ก็มัวๆ มองไม่ชัด ไม่รู้จะ search ยังไง

จนต้องไปดิ้นรนหาวิธีแกะคันจิออกมาให้ได้ โชคดีที่ยุคนี้มีทุกอย่างอยู่บน internet เลยหาวิธีแงะจากตัว bushu ได้ไม่ยากเท่าไหร่

พอรู้จักตัวราก ก็ต้องหัดพิมพ์ หัดใช้ keyboard ญี่ปุ่น โชคดีสมัยนี้มีพวก japanese ime แบบ open-source ดีๆ หลายตัว เลยไม่ต้องไปหัดใช้คีย์บอร์ด hiragana ใช้ keyboard ภาษาอังกฤษนี่แหละ แล้วแปลงเป็นญี่ปุ่นเอา

เนื่องจากมีพื้นฐานตัวคานะอยู่แล้ว บวกกับรู้วิธีหาศัพท์จากตัวบุชุ และพิมพ์ภาษาญี่ปุ่นได้ จิ๊กซอทุกตัวที่ขาดก็ได้มาครบ คราวนี้อยากได้อะไร ไม่มีหาไม่เจอ ครับ นอกจากมันจะเก่าเหลือเดินจริงๆ

ผมเคยเอาหนังโป๊เก่าๆ สมัยที่ยังอ่านคันจิไม่ออก มาพิมพ์ชื่อหนังใน google ถึงจะผ่านมาหลายปีตั้งแต่ผมยังเด็กๆ แต่ผมก็ยังหาเรื่องที่อยากดูเจออยู่แบบไม่น่าเชื่อ

ตอนนี้เปิด facebook เห็นใครแชร์ปกหนังโป๊แล้วไม่บอกรหัส ผมก็มีปัญญาหาเอง ไม่ต้องไปกราบติงง้อไอ้คนแชร์ให้บอกรหัสแต่อย่างใด

ดู manga เถื่อน แล้วฝรั่งแปลไม่ทัน ที่เหลือผมก็เข้าเว็บ raw เปิด dic แล้วไล่คันจิไปทีละตัว ไปๆ มาๆ อ่านแซงฝรั่งที่แปลค้างอยู่ไปถึงไหนแล้วก็ไม่รู้

ไม่ได้บอกว่าผมเก่ง ทุกวันนี้อ่านเข้าใจได้แค่ 60-70% เท่านั้น เนื่องจากไม่ได้เรียนมากับโรงเรียนโดยตรง จึงยังไม่ค่อยเข้าใจการผันรูปจนถึงทุกวันนี้ ส่วนที่ค้างตรงนี้ คงต้องใช้เวลาศึกษาเพิ่มเติมอีก ซึ่งมันเป็นเรื่องของการฝึกฝน+ประสบการณ์ ล้วนๆ ตรงนี้คงต้องพยายามมากขึ้น

แต่ที่ทำให้สนใจภาษาญี่ปุ่นได้ขนาดนี้ บอกได้เลย การ์ตูน+หนังโป๊ ล้วนๆ ครับ ความหื่น กับโมเอะ ทำให้คุณฝ่าฟันได้ทุกอย่าง เพื่อทะลวงไปให้ถึงเป้าหมาย

โชคดีสมัยนี้ทุกอย่างมันหาได้ฟรีหมด นึกถึงสมัยก่อนอยากดูหนังโป๊ ต้องไปซื้อแผ่นที่คลองถม เจอหลอกขายแผ่นไม่ตรงปกก็มีเยอะแยะ เสียเงินฟรี เสียอารมณ์กันไปไม่น้อย

แดดก็ร้อน เสียค่ารถ/เสียเวลา ไปยืนๆ ซื้ออยู่ ตำรวจลง ก็โตนขังในร้านอีก

นึกถึงสมัยเด็กๆ อยากเก็บหนังสือการ์ตูน ต้องนั่งรถไปผ่านฟ้า เสียเวลาทั้งร้อนทั้งเหนื่อย หมดเวลาเป็นวันๆ บางทีไปแล้วก็หาไม่เจออีก

สมัยนี้ เอาตินเขี่ยๆ คีย์บอร์ดสองสามที ก็ได้มาอยู่ในคอมหมดแล้ว ทั้ง anime/manga/jav ไม่ต้องไปตากแดด ไม่ต้องไปนั่งรถ นอนกระดิกตินอยู่บ้านเท่านั้น

ไม่มีอะไรที่หาไม่ได้ ถ้าคุณใช้ความพยายามพอ ภาษาญี่ปุ่นก็เช่นกัน... ครับ