ตกงานอย่าตกใจ (เหรอ)

** ขอบคุณทุกความคิดเห็นและคำแนะนำนะคะ**

พฤหัสที่ผ่านมาอายุครบ 38 ค่ะ ได้ทราบข่าวว่าถูกเลิกจ้างตั้งแต่หนึ่งอาทิตย์ก่อนหน้า

ทำงานอยู่บริษัททัวร์ค่ะ เหมือนจะเป็นสิ่งที่เลี่ยงไม่ได้จากเหตุการณ์นี้ สุดท้ายได้รับเงินชดเชยตามกฏหมายซึ่งก็ถือว่าดีกว่าผู้ร่วมชะตากรรมหลายๆคน

ยังดีที่ไม่มีหนี้อะไรเลย ไม่ได้ผ่อนบ้าน ไม่ได้เช่าบ้าน ไม่ได้ผ่อนรถ(ขับไม่เป็น) หนี้บัตรเครดิตเคลียร์จบตั้งแต่ต้นปี เหมือนจะรู้ลางๆว่าปีนี้หนักแน่

รวมเงินที่มีอยู่น่าจะอยู่ได้หลายเดือน เดี๋ยวก็ต้องไปยื่นเรื่องประกันสังคมกรณีถูกเลิกจ้าง (การเลิกจ้างมีผลสิ้นเดือน)

หลังจากทำงานมา 16 ปี นี่ไม่เคยตกงานเลยค่ะ หางานใหม่ได้ก่อนยื่นลาออกเสมอ ตอนนี้หางานมาสองอาทิตย์ ส่งใบสมัครไป 60 กว่าที่ ส่งทั้ง LinkedIn Jobsdb Jobthai Jobtopgun ไม่มีที่ไหนเรียกเลยค่ะ เข้าใจว่าสถานการณ์ตอนนี้ธุรกิจหยุดชะงักหมด มีแต่ลดรายจ่าย แต่ความเป็นจริงที่ว่าไม่ทีที่ไหนรับนี่ก็เศร้านะคะ

การถูกเลิกจ้างไม่น่ากลัวเท่าหางานใหม่ไม่ได้จริงๆสำหรับเราตอนนี้ เราส่งหมดค่ะ งานห้าง งานบริษัทส่งของ งานธุรการ งานcustomer service ทุกที่เงียบหมด

นอกจากไม่มีการตอบรับแล้ว ขีดจำกัดอายุก็น่ากลัวพอกันค่ะ ไม่เกิน 30บ้าง ไม่เกิน 35 บ้าง ตอนแรกก็ว่าจะไม่ท้อนะคะ ตอนนี้ใจแป้วแล้วค่ะ

สิ่งแรกที่ทำตอนรู้ว่าจะเป็นผู้โชคดีคือคำนวณรายจ่าย เดือนนึงประมาณ เก้าพันกว่าๆ

ไม่รู้เหมือนกันว่าจะต้องรับมือให้ดีกว่านี้ยังไง เรานั่งแก้ resume ทุกวันเลยค่ะ ไม่รู้จะไปทำงานสายไหนเหมือนกัน (ได้แค่สองภาษา อังกฤษ/ไทย) ทำงาน travel agency จนเป็น specialist ไปแล้ว พอต้องหางานสายอื่นตอนอายุ 38 นี่ไปไม่เป็นเหมือนกันค่ะ ตอนนี้อุตสาหกรรมท่องเที่ยวคือพักยาว กว่าจะฟื้นก็ไม่รู้อีกนานเท่าไหร่

ไม่รู้จะอธิบายความรู้สึกตอนนี้ยังไงเหมือนกันค่ะ
สิ่งที่ทำได้ตอนนี้คือสมัครงานไปเรื่อยไป บอกกับตัวเองค่ะว่าอย่างน้อยให้ส่งได้วันละ 1 งานก็ยังดี

ท่านอื่นเป็นอย่างไรบ้างคะ
แก้ไขข้อความเมื่อ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่