ทุกครั้งใม่ว่าเราจะโดนเพื่อนเเกล้งเพื่อนทิ้ง โดนโฮส ทำอะไรเเย่ๆใส่ทำของๆเราพัง อะไรก็เเล้วเเต่ที่ทำร้ายจิตใจเราเเล้วเราอยากให้ใครสักคนมาฟังเราปลอบเราคนๆนันคือเเม่คนเดี่ยวที่เราปรึกษาได้เเต่
“เเล้วทำไหมเธอไม่ว้างตรงนันละ เกะกะเขา”
“เพื่อนเธอทิ้งเพราะเธอโง่ไง”
“ทำไหมไม่เป็นเเบบคนนี้ละจะได้ไหมต้องบ่น”
“เป็นหมอ สิ เป็น โน้นสิ”
เห้ยยยทุกคนอาจจะคืดว่า มันปกติ เเต่เราเว้ยย โดนส่งมาเรียนตั้งเเต่อายุ11 โฮสที่อยากอยู่ก็ไม่ได้อยู่ ต้องทน อยู่กับคนที่เราไม่ชอบ พายายามไม่อะคะติ เเล้ว
เเต่พอบอกเเม่คิดว่าเเม่จะปลอบเราหรือชวยอะไรเรากลับโดนด่าว่าโทษเรางง