สวัสดีค่ะ วันนี้เราทะเลาะกับหัวหน้าฝ่ายค่ะ กริ่งเข้างานดังเราก็มาทำงานปกติ มีตอนเช้าเราไปเบิกของมาให้พี่ผช.ที่ทำงานแผนกเดียวกันใช้แต่หัวหน้าฝ่ายไม่ให้เบิกค่ะ เราก็กลับมาทำงานปกติค่ะ สักแป๊ปนึงหัวหน้าฝ่ายเดินมาว่าพี่ผช.ที่ทำงานกับเรา ว่ายังไม่ไปอีกหรอ (ก่อนหน้านี้เราไม่รู้หรอกนะคะว่าเขาสั่งให้พี่ผช.ไปไหน) เราเลยบอกพี่ผช.ว่าถ้าขอคนไว้ไม่ได้พี่ก็ไปเถอะหนูทำคนเดียวได้ พี่ผช.หันมาบอกเราว่าก็หัวหน้าแผนกบอกไม่ต้องไปก็ได้ เรายังบอกพี่ผช.ว่าพี่ไปเถอะหนูเบิกถุงมือไว้แล้วหยิบไปได้เลย(คือเมื่อวานหัวหน้าแผนกเราขอคนเอาไว้ช่วยงานเราเพราะวันนี้ทั้งแผนกมีเราคนเดียว) พอพี่ผช.ไปได้ประมาณ5นาที หัวหน้าฝ่ายเดินกลับมาว่าเรา " เดี๋ยวนี้มีสิทธิ์สั่งคนให้อยู่แล้วหรอ "
เราสตั้นไป2-3วิ ก่อนตอบกลับ พูดอะไรยังไม่ได้พูดอะไรเลย
หน้าหน้าฝ่าย : เมื่อกี้ได้ยินอยู่
เรา :ได้ยินอะไร ยังไม่ได้พูดเลย
หัวหน้าฝ่าย : ก็ได้ยินอยู่จะเถียงทำไม
เรา : ไม่ได้พูด 
หัวหน้าฝ่าย : หยุดพูดไปเลย กวนตีนตั้งแต่เช้าแล้วนะ
เรา : ก็หนูไม่ได้พูดจะให้ยอมรับว่าพูดได้ไง
หัวหน้าฝ่าย  : หุบปาก อย่าก้าวร้าวให้มันมากให้รู้จักเด็กรู้จักผู้ใหญ่บ้าง 
เรายอมรับนะว่าตัวเองเป็นคนเสียงดัง มันอาจจะฟังเหมือนเราเถียงก็ได้ มั้ง แต่เราไม่ได้พูดหรือสั่งใครจริงๆ อยู่ๆเดินมาด่าอย่างนี้ไม่ได้เรียกว่าหาเรื่องแล้วจะให้บอกว่าเราก้าวร้าวเองงี้หรอ? ว่าเขาด่าเขาคืนก็ไม่ได้ได้แต่ช้ำใจเจ็บใจร้องไห้อยู่คนเดียว ตอนนี้มีแต่ความรู้สึกไม่ดีอยู่ในอก