ผมกับภรรยาคบกันมา 10 ปีแล้วครับ  แต่งงานกันมา 5 ปี  มีลูก 1 คน
ตอนผมเริ่มคบกับภรรยา เธอเพิ่งเลิกกับแฟนเก่าได้ไม่กี่เดือน  แต่เธอก็เปิดใจและให้โอกาสผม
ผมเคยเห็นเธอร้องไห้บ่อยมาก  แต่มันก็น้อยลงเรื่อยๆ จนหลายปีผ่านไปผมคิดว่าเธอลืมเขาได้แล้ว

แต่เธอยังคงไม่ทิ้งรูปถ่ายของแฟนเก่า  เธอยังฟังเพลงที่เคยฟังด้วยกันโดยไม่ร้องไห้ไม่ได้  เธอยังไม่ลืมทุกรายละเอียดเล็กน้อยของเขา  วันเกิด เบอร์โทร ทะเบียนรถ วันครบรอบต่างๆ ... เธอยังมีปฎิกิริยากับทุกที่ที่เคยไปด้วยกัน ผมรู้ได้ว่าเธอก็ยังคิดถึงเขาทุกวันตลอดสิบปี  แม้จะไม่ได้ติดต่อกันเลย

ผมก็เข้าใจนะ ผมเป็นรักที่สองของเธอ  เขาเป็นคนแรกของเธอทุกอย่าง  เธอเป็นฝ่ายโดนทิ้งมา เธอเคยบอกว่าเขาใจร้ายกับเธอมาก แต่ช่วงเวลาที่มีร่วมกันมันแสนดีเหลือเกิน ผมหวังว่าเธอจะลืมเขาได้สักวัน แต่สิบปีมันก็นานไปไหม

เธอบอกว่าเธอรักผมนะ  เราไม่ได้มีปัญหาอะไรกัน  ครอบครัวเรามีความสุขดีมาก  แต่เรืองเล็กๆพวกนี้มันก็กวนใจผมนิดหน่อย