โน๊ต190563
190563ถึงตัวเอง ........ เข้านี้มันเป็นเช้าที่แย่มากเราตื่นมาก็ต้องทะเลาะกับเรื่องที่มันไม่เป็นเรื่องกับพ่อกับแม่ เราก็แค่อยากจะอธิบายให้พ่อกับแม่เข้าใจแต่เขาก็ไม่ฟังเราเลยเอาแต่ว่าเราว่าโง่แล้วยังอวดฉลาดแน่นอนค่ะ ใครฟังประโยคนี้แล้วจะไม่รู้สึกมั่งคะ เราเสียใจเราทะเลาะกับที่บ้านหนักมาก เราคิดที่จะฆ่าตัวตายที่เราคิดแบบนี้ไม่ใช่เพราะว่าเราอ่อนแอเกินที่เจอคำพูดและปัญหาแบบนี้นะคะ แต่มันหลายๆรอบแล้วที่เราเจอ มันบ่อยมากคั้งแต่เราจำความได้จนตอนี้ เราเจอปัญหานี้มาตลอด พอทะเลาะกันพ่อกับแม่ก็มักจะไม่คุยไม่ยุ่งกับเราถึงขั้นบางที่ตัดแม่ลูก เราก็ไม่รู้ว่าจะใช้ชีวิตอยู่ยังใงเพราะโลกทั้งใบของเรามึแต่พ่อกับแม่แต่พอเขาพูดเขาทำกับเราแบบนี้เราบอกเลยค่ะเราหมดหนทางจริงๆเราหมดหนทางทุกรอบแค่สุดท้ายเราเองก็ต้องเป็นคนไปขอโทษเขาถึงแม้บางครั้งเราจะไม่ผิด เราทำทุกอย่างให้กับที่บ้านตามหน้าที่ของเด็กผู้หญิงที่ควรจะทำทพงานบ้านทำอาหารทำหน้าที่ในบ้านให้ดีที่สุด เวลาพ่อกับแม่พูดอะไรเราก็เป็นคนที่ฟังตลอดน้อยครั้งที่เราจะแย้ง แต่พอเราแย้งก็นั่นแหละค่ะต้นตอของปัญหา เกิดการทะเลาะกันเกิดการตัดพ่อตัดแม่ แล้วสุดท้ายเราก็ต้องขอโทษมันวนลูปอยู่แบบนี้จนครั้งนี้เราทนไม่ไหว เราคิดว่าเรายังฟังท่านได้คั้งแต่เด็กจนโต ทำใมเราแค่จะออกความคิดเห็นเล็กๆน้อยเราถึงผิดแล้วมันผิดมากเลยหรอถึงขั้นที่ต้องตัดพ่อตัดแม่จนมันมีความคิดในหัวขึ้นมาว่าถ้าเราไม่อยู่แล้วทุกอย่างมันจะดีขึ้นรึเปล่า เราอยู่ไปเพื่ออะไร พ่อกับแม่อยากมีเราจริงๆรึเปล่า เราไม่อยากที่จะมีชีวิตอยู่บนโลกนี้แล้ว....
ถ้าไม่มีเรามันจะดีขึ้นรึเปล่า?
190563ถึงตัวเอง ........ เข้านี้มันเป็นเช้าที่แย่มากเราตื่นมาก็ต้องทะเลาะกับเรื่องที่มันไม่เป็นเรื่องกับพ่อกับแม่ เราก็แค่อยากจะอธิบายให้พ่อกับแม่เข้าใจแต่เขาก็ไม่ฟังเราเลยเอาแต่ว่าเราว่าโง่แล้วยังอวดฉลาดแน่นอนค่ะ ใครฟังประโยคนี้แล้วจะไม่รู้สึกมั่งคะ เราเสียใจเราทะเลาะกับที่บ้านหนักมาก เราคิดที่จะฆ่าตัวตายที่เราคิดแบบนี้ไม่ใช่เพราะว่าเราอ่อนแอเกินที่เจอคำพูดและปัญหาแบบนี้นะคะ แต่มันหลายๆรอบแล้วที่เราเจอ มันบ่อยมากคั้งแต่เราจำความได้จนตอนี้ เราเจอปัญหานี้มาตลอด พอทะเลาะกันพ่อกับแม่ก็มักจะไม่คุยไม่ยุ่งกับเราถึงขั้นบางที่ตัดแม่ลูก เราก็ไม่รู้ว่าจะใช้ชีวิตอยู่ยังใงเพราะโลกทั้งใบของเรามึแต่พ่อกับแม่แต่พอเขาพูดเขาทำกับเราแบบนี้เราบอกเลยค่ะเราหมดหนทางจริงๆเราหมดหนทางทุกรอบแค่สุดท้ายเราเองก็ต้องเป็นคนไปขอโทษเขาถึงแม้บางครั้งเราจะไม่ผิด เราทำทุกอย่างให้กับที่บ้านตามหน้าที่ของเด็กผู้หญิงที่ควรจะทำทพงานบ้านทำอาหารทำหน้าที่ในบ้านให้ดีที่สุด เวลาพ่อกับแม่พูดอะไรเราก็เป็นคนที่ฟังตลอดน้อยครั้งที่เราจะแย้ง แต่พอเราแย้งก็นั่นแหละค่ะต้นตอของปัญหา เกิดการทะเลาะกันเกิดการตัดพ่อตัดแม่ แล้วสุดท้ายเราก็ต้องขอโทษมันวนลูปอยู่แบบนี้จนครั้งนี้เราทนไม่ไหว เราคิดว่าเรายังฟังท่านได้คั้งแต่เด็กจนโต ทำใมเราแค่จะออกความคิดเห็นเล็กๆน้อยเราถึงผิดแล้วมันผิดมากเลยหรอถึงขั้นที่ต้องตัดพ่อตัดแม่จนมันมีความคิดในหัวขึ้นมาว่าถ้าเราไม่อยู่แล้วทุกอย่างมันจะดีขึ้นรึเปล่า เราอยู่ไปเพื่ออะไร พ่อกับแม่อยากมีเราจริงๆรึเปล่า เราไม่อยากที่จะมีชีวิตอยู่บนโลกนี้แล้ว....