สวัสดีค่ะ ดิฉันจะมาเล่าเรื่องความหลังสมัยเด็ก มันเป็นเรื่องจริงของตัวดิฉันเอง
ในวันว่างๆที่เราอยู่ในยุคที่เกิดโรคระบาด จึงได้ความคิดอยากจะเล่าถึงเรื่องราวในสมัยวัยเด็กของตัวดิฉันเอง... อาจจะพิมพ์ผิดบ้าง งงๆบ้าง ก็ขออภัยไว้ก่อนนะคะ
ดิฉันจะมาเล่าประสบการณ์ในวัยเด็ก เรื่องเพื่อนชาย(รุ่นพี่) ของบอกไว้ก่อนนะคะ ไม่ได้มาเล่าเรื่องเพื่อตามหาคนในอดีตนะคะ เพราะปัจจุบันดิฉันเองก็มีครอบครัวที่อบอุ่น มีลูกที่น่ารักมากๆๆๆ เเล้ว เเต่อยากจะมาเล่าความทรงจำดีๆที่ดิฉันจำได้ก็เท่านั่น หวังว่าจะสร้างวันน่าเบื่อๆของใครหลายๆคนให้อมยิ้ม หรือมองบนในความ มโน ของตัวดิฉันเอง ก็เป็นได้...
ตอนสมัยที่ดิฉันเด็กๆ ดิฉันได้อยู่อาศัยกับคุณพ่อคุณเเม่ ที่จังหวัดดังเเห่งหนึ่งของประเทศไทย ซึ่งถ้าใบไปรับรอง รู้กันเเน่นวน... เมื่อฉันอายุได้ 6 ขวบ คุณเเม่ของดิฉัน ก็ได้พาย้ายไปอยู่ที่ต่างจังหวัด ติดกับเเม่น้ำโขง ซึ่งเเน่นอนค่ะ ดิฉันต้องย้ายโรงเรียนไปเจอเพื่อนใหม่ๆด้วยนะคะ (ในภายหลังดิฉันก็ได้ย้ายกลับมาค่ะ เพราะที่บ้านมีฐานะไม่ได้ร่ำรวยอะไร จึงทำให้คุณเเม่ต้องกลับมาหางานทำที่จังหวัดนี้)
ดิฉันได้มาเจอเพื่อนใหม่ ในชั้นอนุบาล 3 จำได้ว่า ดิฉันนั้นพูดภาษาพื้นบ้านไม่เป็นเลย เศร้าใจมาก... ฟังก็ไม่ออก พูดก็ไม่ได้ (อิหยังวะ) ดิฉันมีเพื่อนสนิทคนนึงค่ะ เธอเป็นเด็กสาวอยู่ ป.2 ต่างโรงเรียน เเละโรงเรียนเดียวกัน อยู่ ป.1 ดิฉันจำได้ว่า พวกเขาไม่ได้ถือตัวอะไรเลยนะคะ ไม่มีเเยกรุ่นพี่รุ่นน้องอะไรทำให้ดิฉันสนิทกับรุ่นพี่ส่ะส่วนใหญ่ เด็กด้วยกันก็มีสนิทนะคะ เเต่ที่จำได้คือเป็นเพื่อนรุ่นพี่ เพราะไปบ้านเขาบ่อยๆ บ้านของเราจะอยู่ระเเวกๆเดียวกันค่ะ ไม่ไกลกันมาก ซึ่งดิฉันเองชอบไปเล่นบ้านเพื่อนค่ะ เเละก็เคยเกิดคดี คุณเเม่เอาไม้เรียวมาตี เพื่อตามกลับบ้าน (เศร้ามาก...) ชีวิตในตอนนั้นงงๆ สับสนหน่อยค่ะ เพราะต้องปรับตัว ปรับตัวน่าจะนานอยู่นะคะ เพราะดิฉันจำได้ว่า มันเคยมีเรื่องราว ที่คุณครูบ่อยเด็กกลับบ้านก่อนเวลา เด็กๆพวกนั้นเก่งกันมากค่ะ พวกเขาเดินกลับบ้านไปอีกหมู่บ้านหนึ่งได้ ซึ่งระยะทางเป็นกิโลๆเลยนะคะ เเละดิฉันก็เดินตามไปด้วย...เเละเดินหาทางกลับบ้านเองไม่ได้ 555 อันนี้ยังไม่มาเล่าให้ฟังนะคะ
เเละเเล้วฉันก็รู้จักเพื่อนรุ่นพี่ผู้ชายคนหนึ่ง ขอใช้นามสมมุตินะคะ ชื่อ สิบหก ในตอนน้ันดิฉันยังไม่รู้ประสีประสาอะไร ไม่รู้ว่า ความหล่อ ความสวยเป็นเช่นไร
ก็เด็กอนุบาลๆ สมัยก่อนอะเนอะ
เขาเป็นเด็กตัวผอมๆ ขาวๆ ครอบครัวของเขาก็ดูธรรมดาๆนะคะ ไม่ได้ดูรวยหรือจนอะไร เขาเป็นเด็กผู้ชายน่ารักค่ะ เวลายิ้มจะมีลักยิ้ม ตอนเเรกเราก็รู้จักกันอยู่เเล้วนะคะ เเต่ยังไม่ได้สนิท ที่รู้จักเพราะเป็นเพื่อนเรียนห้องเดียวกับเพื่อนสาว ป.1 ค่ะ โรงเรียนค่อนข้างกันดารนะคะ เเละก็มีเรื่องผีด้วยค่ะ อะเดี๋ยวค่อยมาเล่า...
เราเริ่มมาสนิทกันค่ะ เพราะ สิบหก เริ่มรู้จากเพื่อนสาวของดิฉัน ว่าที่บ้านของดิฉัน มีของเล่นเเบบเด็กผู้ชายเยอะค่ะ (ที่มีของเล่นเด็กผู้ชายเยอะ เกิดจากที่คุณพ่อต้องการลูกผู้ชายค่ะ เเต่ทานโทษนะคะ หญิง ยกครัว 555) สิบหก ก็เริ่มมาเล่นกลับดิฉันค่ะ (วงการ หวังผลประโยชน์อะเนอะ...) ตอนเเรกเล่นกันที่โรงเรียน หลังมาเล่นที่บ้านดิฉันค่ะ (ดิฉันมาอยู่ต่างจังหวัดกับเเม่ก่อนค่ะ พ่อจะตามมาที่หลัง) ทำให้มีบางวัน ดิฉันจะอยู่บ้านคนเดียวค่ะ ทำให้ สิบหก มันจะมาเล่นบนบ้านของดิฉันอยู่บ่อยๆ ค่ะ เเต่ไม่ได้สองต่อสองนะคะ มาเป็นฝูงเด็กป่วนค่ะ 555 เล่นกันบ้านเเตก ตุ๊กเเกต้องร้องไห้ ป้าข้างบ้านบอก "เจอเเน่ๆ ถึงหูเเม่เธอเเน่"
วันหนึ่ง สิบหก เข้ามาหาดิฉันค่ะ เเละบอกอยากได้หุ่นยนต์ตัวหนึ่งค่ะ ดิฉันจำไม่ค่อยได้นะคะ ว่ามันเเปลงร่างเป็นรถ หรือ เครื่องบิน เเต่ให้ลองคิดดูนะคะ ในต่างจังหวัดสมัยก่อน...มันจ๊าปมาก ของมันต้องมี... ดิฉันก็เลยว่าจะให้ไป เพราะเห็นว่าชอบเล่น ดิฉันบ้านไม่รวยอะไรนะคะ เเต่พ่อชอบซื้อเล่นมาฝาก เพราะเป็นวิธีเอาใจลูกวิธีเดียว ที่นานๆจะเจอกันทีค่ะ
สิบหก เลยบอกว่าขอเวลาเก็บเงินก่อนนะ เเล้วจะมาขอซื้อ ช่วยเก็บไว้ให้ได้ไหม ไม่อยากให้ใครมาขอซื้อไปก่อน ดิฉันก็ตกลง
เวลาผ่านไปหลายวัน ดิฉันนคิดว่า สิบหก คงลืมไปเเล้วค่ะ หรือไม่ก็เพราะไม่มีเงินจะมาซื้อ (ในตอนนั้นดิฉันได้เงินไปกิน โรงเรียน 3 บาทค่ะ เพื่อนๆก็จะได้กัน 5 เยอะๆก็ 10 บาท เเต่ดิฉันไม่เเน่ใจว่า สิบหกจะได้ เงินกี่บาท อาจจะ 2 บาทก็ได้นะคะ 555 เดี๋ยวจะดูจนคนเดียว)
สิบหก ก็ไม่ได้มาเล่นที่บ้านฉันเเล้วค่ะ หลังจากที่มีป้าของบ้าน ขึ้นมาว่า ไม่ให้มาเล่นบนบ้านดิฉันค่ะ ทำให้เด็กๆหลายๆคนไม่มาเล่นบ้านดิฉันอีกค่ะ (คุณป้าเขามาเตือนด้วยความหวังดี เพราะดิฉันเป็นผู้หญิง จะให้ผู้ชายขึ้นบ้านไม่ได้ ซึ่งเเน่นอนค่ะ ดิฉันในวัยนั้นย่อมไม่เข้าใจเเน่นอนค่ะ)
เขาได้เเต่มองหน้า เเละยิ้มให้บ้าง หรือไม่ก็มองเเละก็เดินผ่านไปเลย ถ้าเป็นตอนนี้...เธอไม่คิดเเต่ฉันคิดนะ เเต่จริงๆ พวกเราต่างไม่ได้สนใจอะไรในสิ่งที่เรียกว่าความรักเลยนะคะ ไม่รู้จัก รู้เพียงเเต่ว่า มันรู้สึกดีค่ะ ดิฉันรู้สึกดี ที่ได้เห็นเพื่อนคนนึง ยิ่มอย่างมีความสุข ในเวลาที่เราเล่นสนุกด้วยกัน
เเละเเล้ว สิบหก ก็มาที่บ้านค่ะ ยื่นเงินให้ดิฉัน 16 บาท ถ้าเทียบกันของเล่น ก็ถือเป็นเงินที่น้อยมากเลยนะคะ 555 เเต่ก็นะ ดิฉันก็ยอมขายให้ เเละเอาเงินไปยอดใส่กล่องสบู่ เพื่อเก็บไว้ (ดิฉันมีนิสัย ชอบถือกล่องเงินเขย่าดูค่ะ ถ้าหนักๆจะชอบมาก เพราะมันต้องมีเงินเยอะเเน่ๆ 555 ถ้าเบาๆจะเศร้ามากค่ะ)
พอ สิบหก ได้ของเล่นดังใจหวัง...ใช่เเล้วค่ะ เราก็ไม่ได้เล่นด้วยกันอีกค่ะ ก็นะวงการผลประโยชน์อะเนอะ
ที่ไม่ได้มาเล่นกับดิฉัน ก็มีสาเหตุ ดิฉันชอบพูดโกหกค่ะ เเละเพื่อนรุ่นเดียวกันบางคนก็ชอบไปว่าดิฉันให้เพื่อนๆรุ่นพี่ฟัง พวกเขาเลยไม่ค่อยมาเล่นกับดิฉันค่ะ 555 ขอโทษตัวเอง...เราไม่รู้ว่าการโกหกมันไม่ดี ในตอนนั้นนะคะ
เเต่เเปลกดีนะคะ เพื่อนสาวรุ่นพี่สนิทก็ยังคงสนิทค่ะ เธอไม่ได้สนใจพวกนั้นเลย ดิฉันเเละเธอยังคงเล่นด้วยกันอย่างสนุกค่ะ ถ้าเป็นสมัยนี้ดิฉันคงโดนเเบน ทั้งโรงเรียนไปเเล้ว ยังไม่รวมกับเรื่องที่ไปขโมยมะม่วงที่นาคนอื่นกับพี่เเถวบ้านอีกนะคะ 555 ไม่ดีๆ อย่าทำเเบบนั้นนะคะ เพราะเวลาโดนจับได้ มันไม่ค่อยสนุกเท่าไหร่
เวลาผ่านไปหลายปี ดิฉันก็ได้ย้ายไปเรียนในจังหวัดเดิมค่ะ ดิฉันอยู่ที่จังหวัดนี้ได้ 4 ปีค่ะ ดิฉันลืมเรื่องของ สิบหก ไปหมดเเล้วนะคะ
เเละเเล้วก็ถึงวันที่ฉันได้กลับมาอีกครั้ง เพราะที่ต่างจังหวัดนี้เป็นบ้านเกิดของคุณเเม่ดิฉันเองค่ะ ท่านจะเเวะมาดูบ้านปีละ 1 ครั้ง โดยการติดรถกับญาติพี่น้องมาค่ะ
ในวันนั้นเป็นวันสงกรานต์ค่ะ ที่หมู่บ้านจะมีการเดินเเห่รอบๆหมู่บ้านค่ะ เเละเเต่ละบ้านจะมีการหมักเหล้าข้าวเหนียวค่ะ (เเน่นอนค่ะ ดิฉันเคยเเอบขโมยเอาไปดื่มกับเพื่อนที่วัดด้วยนะคะ "นรก ก็เเค่ชื่อน้ำพริกสินะ" สาธุ ไม่เอาไม่ดีนะคะ ทำเเบบนี้)
ดิฉันเมื่อกลับมา ก็ได้มาเจอเพื่อนสาวคนสนิทค่ะ เพื่อนสาวที่อยู่โรงเรียนเดียวกวัน เธอชวนฉันให้ไปเดินเเห่ด้วยค่ะ ดิฉันรู้สึกตื่นเต้นมากค่ะ เพราะมีผู้หญิง ผู้ชาย ผู้เฒ่า ผู้เเก่ เดินร้องเพลงกันอย่างสนุกสนาน ดิฉันได้เข้าไปเดินร่วมวงกับเขาด้วย เดินไปบ้านไหน เจ้าบ้านก็จะเอาของกิน เหล้าหมักข้าวเหนียวมาให้ค่ะ ขวดบ้างเเก้วบ้าง ก็ว่ากันไป
จนฉันเดินเต้นเเบบผู้สาวขี้อาย (จริงๆตัวดิฉัน ใช่คำว่า รั่ว ได้เลยนะคะ บ้าบ่อเก่งมาก เต้นยั่วๆไม่เป็นนะคะ ชอบเต้นเเนวที่เอาไม้กวาดขึ้นมาดีดเป็นกีต้าร์ ให้นึงภาพนะคะ เด็กสาวตัวเล็กๆขาวๆ ปัจจุบันจ่ำม้ำไปเเล้ว ขึ้นจับไม้กวาดเด้นกลางหอประชุมในวันโรงเรียนจัดคอนเสิร์ต เป็นภาพน่าดูมาก... ซึ่งเป็นที่มา ที่ทำให้เเฟนคนปัจจุบันของดิฉัน ตกหลุมรักค่ะ เขาบอก บ้าบอดี อะเดี๋ยวมาเล่าถ้าอยากอ่าน)
เต้นๆอยู่ ก็มีกลุ่มผู้ชาย พยายามเเวกเดินเข้ามาตรงที่ พวกดิฉันเดินเต้นอยู่ เเละผู้ชายที่ฉันเห็นคือ สิบหก ค่ะ เขาเข้ามาทักดิฉันที่ไม่ได้เจอกันมาตั้งหลายปีด้วยคำว่า "ที่บ้านมีเกม (เกมตลับ ที่มันจะเอาตลับเกมไปเเช่ตู้เย็น ทำเพื่อ!) ที่บ้านมีเกมใช่ไหม ขอได้ไหม..." คุณลองเดาสิค่ะว่าเกิดอะไรขึ้น
เพื่อนสาวสนิทของดิฉันกระซากตัวดิฉันหนีหลบไปค่ะ 555 เธอ เธอต้องปล่อยเราเเอ้วกับผู้ชายนะเธอ...555 เเละทาง สิบหก เองก็ถูกเพื่อนๆผู้ชายดึงไปเหมือนกันค่ะ เพื่อนสาวของดิฉัน บอกดิฉันว่า "อย่าไปยุ่งกับมัน มันนิสัยไม่ดีผู้สาวเยอะ" ดิฉันก็ได้เเต่ยิ่มๆค่ะ ทางเพื่อนสิบหก ก็ได้เเต่โห่ร้องเเซวสิบหกค่ะ ตามประสากลุ่มผู้ชาย สิบหก ได้เเต่หันมายิ้มให้ดิฉันค่ะ ดิฉันเลยส่งยิ้มให้ ท่ามกลางเสียงเพื่อนสาวดิฉันตะโกนด่า เเละพวกผู้ชายที่โห่ร้องตอบโต้
ดิฉันเเละ สิบหก ได้เเต่ยิ้มให้กันค่ะ...นี้เป็นครั้งเเรกที่ฉันรู้ว่า สิบหก หล่อค่ะ เด็กชายขาวๆใสๆ 555 ถ้าเป็นตอนนี้บอกได้เลย... หลอกๆ หยอกๆ เล่น
ปัจจุบันนี้ดิฉันเเละ สิบหก ก็ไม่ได้ติดต่อก่อนนะคะ ไม่ได้ข่าวอะไรกันอีกเลย เป็นเพราะเราไม่ได้สนิทกันอะไรขนาดนั้น เเละต่างคนต่างมีหนทางของตัวเองค่ะ เเต่ยังคงเป็นเรื่องราวที่ดิฉันคิดว่า เป็นมิตรภาพของเพื่อน ที่ธรรมด้าธรรมดา เเต่รู้สึกน่ารักสำหรับดิฉันดีค่ะ เลยอยากจะมาเล่าให้ได้อ่านในวันเบื่อๆว่างๆกันค่ะ ใครมีเรื่องอะไรน่ารักๆ เเนวนี้ก็พิมพ์บอกได้นะคะ
....เพิ่มเติม ความมโนของตัวเอง...
ในสมัยนั้น สิบหก เป็นเด็กผู้ชายที่เด็กสาวหลายๆคนชอบนะคะ เเละมีครั้งหนึ่งเมื่อดิฉันขึ้น ป.1 ก็ได้หนังสือของ สิบหก ที่เคยเรียนค่ะ ที่รู้เพราะเขาเขียนชื่อไว้ค่ะ เเต่ก็ไม่วายมีเด็กคนอื่นเเย่งไปค่ะ เพียงเพราะเด็กคนนั้นเขาชอบ สิบหก ค่ะ ตามมาเอาถึงที่บ้านเลยนะคะ ให้เเม่มาเอากับเเม่ของดิฉัน (อะไรจะขนาดนั้น เเต่ก็เด็กอะเนอะ ตัวของดิฉันเองก็ใช่ว่าจะดีอะไร 555)
ชีวิต สิบหก ที่ดิฉันได้ยินนะคะ จริงหรือไม่จริง คงไม่สามารถหาคำตอบได้นะคะ ดิฉันได้ยินจากเพื่อนๆว่า สิบหก มักถูกคุณพ่อตีอยู่บ่อยๆ เพราะคุณพ่อของสิบหก ชอบเด็กผู้หญิง อยากได้ลูกสาว คุณพ่อของสิบหก มักจะไม่ค่อยให้เงินมากินโรงเรียนค่ะ เเต่จะให้หลานสาวเเทน นี้อาจเป็นสาเหตุที่ทำให้ สิบหก ต้องใช้เวลาในการเก็บเงิน 16 บาท มาซื้อหุ่นยนต์กับดิฉันก็ได้นะคะ
นี้คือเรื่องราวที่ดิฉันอย่างให้ได้อ่านเล่นๆเพียงเท่านั้น ไม่ได้จะหวังตามหา ผู้ชายในสมัยเด็กเเต่อย่างใด เพราะคิดว่า เขาก็คงจะมีครอบครัวที่ดี มีความสุขเหมือนกับดิฉันก็เป็นได้ค่ะ ยังมีเรื่องราวอีกมากมายเลยนะคะ เเต่ก็ไม่ได้ตื่นเต้นอะไรมาก มีทั้งเรื่องที่ดี เเละไม่ดี เเต่ชีวิตก็ต้องเดินต่อไปนะคะ เรื่องเพื่อนชายของดิฉันก็ยังมีอีกคนนะคะ เเต่คนนี้ออกเเนว...นิยายน้ำเน่าเลยค่ะ เเละยังไม่สามารถเล่าต่อนนี้ได้ เพราะอาจเกิดผลกระทบทั้งตัวของดิฉันเอง เเละทางเขาเองด้วยก็ได้ค่ะ ไม่ได้มีเกินเลยอะไรนะคะ เเต่เป็นเรื่องเพื่อนสนิทในกลุ่มเพื่อนๆ ถ้าหากยังไม่ลืม อีกประมาณสัก 20 ปี จะมาพิมพ์ให้อ่านกันนะคะ 555
อย่าลืมมาเตือนกันนะคะ
สุดท้ายนี้ขอขอบคุณทุกคนที่มาอ่านนะคะ ขอให้ทุกคนผ่านเรื่องร้ายๆนี้ไปด้วยกันนะคะ รักครอบครัวเเละตัวเองให้มากๆนะคะ วันธรรมดาของเราในอานาคตอยากจะเป็นวันที่เเสนวิเศษก็ได้นะคะ
บ๊ายบายจุ๊บๆ 555 ติดน้องเก๋ามา น่ารักดีค่ะ
สวัสดีค่ะ
เพื่อน...สมัยวัยละอ่อน
ในวันว่างๆที่เราอยู่ในยุคที่เกิดโรคระบาด จึงได้ความคิดอยากจะเล่าถึงเรื่องราวในสมัยวัยเด็กของตัวดิฉันเอง... อาจจะพิมพ์ผิดบ้าง งงๆบ้าง ก็ขออภัยไว้ก่อนนะคะ
ดิฉันจะมาเล่าประสบการณ์ในวัยเด็ก เรื่องเพื่อนชาย(รุ่นพี่) ของบอกไว้ก่อนนะคะ ไม่ได้มาเล่าเรื่องเพื่อตามหาคนในอดีตนะคะ เพราะปัจจุบันดิฉันเองก็มีครอบครัวที่อบอุ่น มีลูกที่น่ารักมากๆๆๆ เเล้ว เเต่อยากจะมาเล่าความทรงจำดีๆที่ดิฉันจำได้ก็เท่านั่น หวังว่าจะสร้างวันน่าเบื่อๆของใครหลายๆคนให้อมยิ้ม หรือมองบนในความ มโน ของตัวดิฉันเอง ก็เป็นได้...
ตอนสมัยที่ดิฉันเด็กๆ ดิฉันได้อยู่อาศัยกับคุณพ่อคุณเเม่ ที่จังหวัดดังเเห่งหนึ่งของประเทศไทย ซึ่งถ้าใบไปรับรอง รู้กันเเน่นวน... เมื่อฉันอายุได้ 6 ขวบ คุณเเม่ของดิฉัน ก็ได้พาย้ายไปอยู่ที่ต่างจังหวัด ติดกับเเม่น้ำโขง ซึ่งเเน่นอนค่ะ ดิฉันต้องย้ายโรงเรียนไปเจอเพื่อนใหม่ๆด้วยนะคะ (ในภายหลังดิฉันก็ได้ย้ายกลับมาค่ะ เพราะที่บ้านมีฐานะไม่ได้ร่ำรวยอะไร จึงทำให้คุณเเม่ต้องกลับมาหางานทำที่จังหวัดนี้)
ดิฉันได้มาเจอเพื่อนใหม่ ในชั้นอนุบาล 3 จำได้ว่า ดิฉันนั้นพูดภาษาพื้นบ้านไม่เป็นเลย เศร้าใจมาก... ฟังก็ไม่ออก พูดก็ไม่ได้ (อิหยังวะ) ดิฉันมีเพื่อนสนิทคนนึงค่ะ เธอเป็นเด็กสาวอยู่ ป.2 ต่างโรงเรียน เเละโรงเรียนเดียวกัน อยู่ ป.1 ดิฉันจำได้ว่า พวกเขาไม่ได้ถือตัวอะไรเลยนะคะ ไม่มีเเยกรุ่นพี่รุ่นน้องอะไรทำให้ดิฉันสนิทกับรุ่นพี่ส่ะส่วนใหญ่ เด็กด้วยกันก็มีสนิทนะคะ เเต่ที่จำได้คือเป็นเพื่อนรุ่นพี่ เพราะไปบ้านเขาบ่อยๆ บ้านของเราจะอยู่ระเเวกๆเดียวกันค่ะ ไม่ไกลกันมาก ซึ่งดิฉันเองชอบไปเล่นบ้านเพื่อนค่ะ เเละก็เคยเกิดคดี คุณเเม่เอาไม้เรียวมาตี เพื่อตามกลับบ้าน (เศร้ามาก...) ชีวิตในตอนนั้นงงๆ สับสนหน่อยค่ะ เพราะต้องปรับตัว ปรับตัวน่าจะนานอยู่นะคะ เพราะดิฉันจำได้ว่า มันเคยมีเรื่องราว ที่คุณครูบ่อยเด็กกลับบ้านก่อนเวลา เด็กๆพวกนั้นเก่งกันมากค่ะ พวกเขาเดินกลับบ้านไปอีกหมู่บ้านหนึ่งได้ ซึ่งระยะทางเป็นกิโลๆเลยนะคะ เเละดิฉันก็เดินตามไปด้วย...เเละเดินหาทางกลับบ้านเองไม่ได้ 555 อันนี้ยังไม่มาเล่าให้ฟังนะคะ
เเละเเล้วฉันก็รู้จักเพื่อนรุ่นพี่ผู้ชายคนหนึ่ง ขอใช้นามสมมุตินะคะ ชื่อ สิบหก ในตอนน้ันดิฉันยังไม่รู้ประสีประสาอะไร ไม่รู้ว่า ความหล่อ ความสวยเป็นเช่นไร
ก็เด็กอนุบาลๆ สมัยก่อนอะเนอะ
เขาเป็นเด็กตัวผอมๆ ขาวๆ ครอบครัวของเขาก็ดูธรรมดาๆนะคะ ไม่ได้ดูรวยหรือจนอะไร เขาเป็นเด็กผู้ชายน่ารักค่ะ เวลายิ้มจะมีลักยิ้ม ตอนเเรกเราก็รู้จักกันอยู่เเล้วนะคะ เเต่ยังไม่ได้สนิท ที่รู้จักเพราะเป็นเพื่อนเรียนห้องเดียวกับเพื่อนสาว ป.1 ค่ะ โรงเรียนค่อนข้างกันดารนะคะ เเละก็มีเรื่องผีด้วยค่ะ อะเดี๋ยวค่อยมาเล่า...
เราเริ่มมาสนิทกันค่ะ เพราะ สิบหก เริ่มรู้จากเพื่อนสาวของดิฉัน ว่าที่บ้านของดิฉัน มีของเล่นเเบบเด็กผู้ชายเยอะค่ะ (ที่มีของเล่นเด็กผู้ชายเยอะ เกิดจากที่คุณพ่อต้องการลูกผู้ชายค่ะ เเต่ทานโทษนะคะ หญิง ยกครัว 555) สิบหก ก็เริ่มมาเล่นกลับดิฉันค่ะ (วงการ หวังผลประโยชน์อะเนอะ...) ตอนเเรกเล่นกันที่โรงเรียน หลังมาเล่นที่บ้านดิฉันค่ะ (ดิฉันมาอยู่ต่างจังหวัดกับเเม่ก่อนค่ะ พ่อจะตามมาที่หลัง) ทำให้มีบางวัน ดิฉันจะอยู่บ้านคนเดียวค่ะ ทำให้ สิบหก มันจะมาเล่นบนบ้านของดิฉันอยู่บ่อยๆ ค่ะ เเต่ไม่ได้สองต่อสองนะคะ มาเป็นฝูงเด็กป่วนค่ะ 555 เล่นกันบ้านเเตก ตุ๊กเเกต้องร้องไห้ ป้าข้างบ้านบอก "เจอเเน่ๆ ถึงหูเเม่เธอเเน่"
วันหนึ่ง สิบหก เข้ามาหาดิฉันค่ะ เเละบอกอยากได้หุ่นยนต์ตัวหนึ่งค่ะ ดิฉันจำไม่ค่อยได้นะคะ ว่ามันเเปลงร่างเป็นรถ หรือ เครื่องบิน เเต่ให้ลองคิดดูนะคะ ในต่างจังหวัดสมัยก่อน...มันจ๊าปมาก ของมันต้องมี... ดิฉันก็เลยว่าจะให้ไป เพราะเห็นว่าชอบเล่น ดิฉันบ้านไม่รวยอะไรนะคะ เเต่พ่อชอบซื้อเล่นมาฝาก เพราะเป็นวิธีเอาใจลูกวิธีเดียว ที่นานๆจะเจอกันทีค่ะ
สิบหก เลยบอกว่าขอเวลาเก็บเงินก่อนนะ เเล้วจะมาขอซื้อ ช่วยเก็บไว้ให้ได้ไหม ไม่อยากให้ใครมาขอซื้อไปก่อน ดิฉันก็ตกลง
เวลาผ่านไปหลายวัน ดิฉันนคิดว่า สิบหก คงลืมไปเเล้วค่ะ หรือไม่ก็เพราะไม่มีเงินจะมาซื้อ (ในตอนนั้นดิฉันได้เงินไปกิน โรงเรียน 3 บาทค่ะ เพื่อนๆก็จะได้กัน 5 เยอะๆก็ 10 บาท เเต่ดิฉันไม่เเน่ใจว่า สิบหกจะได้ เงินกี่บาท อาจจะ 2 บาทก็ได้นะคะ 555 เดี๋ยวจะดูจนคนเดียว)
สิบหก ก็ไม่ได้มาเล่นที่บ้านฉันเเล้วค่ะ หลังจากที่มีป้าของบ้าน ขึ้นมาว่า ไม่ให้มาเล่นบนบ้านดิฉันค่ะ ทำให้เด็กๆหลายๆคนไม่มาเล่นบ้านดิฉันอีกค่ะ (คุณป้าเขามาเตือนด้วยความหวังดี เพราะดิฉันเป็นผู้หญิง จะให้ผู้ชายขึ้นบ้านไม่ได้ ซึ่งเเน่นอนค่ะ ดิฉันในวัยนั้นย่อมไม่เข้าใจเเน่นอนค่ะ)
เขาได้เเต่มองหน้า เเละยิ้มให้บ้าง หรือไม่ก็มองเเละก็เดินผ่านไปเลย ถ้าเป็นตอนนี้...เธอไม่คิดเเต่ฉันคิดนะ เเต่จริงๆ พวกเราต่างไม่ได้สนใจอะไรในสิ่งที่เรียกว่าความรักเลยนะคะ ไม่รู้จัก รู้เพียงเเต่ว่า มันรู้สึกดีค่ะ ดิฉันรู้สึกดี ที่ได้เห็นเพื่อนคนนึง ยิ่มอย่างมีความสุข ในเวลาที่เราเล่นสนุกด้วยกัน
เเละเเล้ว สิบหก ก็มาที่บ้านค่ะ ยื่นเงินให้ดิฉัน 16 บาท ถ้าเทียบกันของเล่น ก็ถือเป็นเงินที่น้อยมากเลยนะคะ 555 เเต่ก็นะ ดิฉันก็ยอมขายให้ เเละเอาเงินไปยอดใส่กล่องสบู่ เพื่อเก็บไว้ (ดิฉันมีนิสัย ชอบถือกล่องเงินเขย่าดูค่ะ ถ้าหนักๆจะชอบมาก เพราะมันต้องมีเงินเยอะเเน่ๆ 555 ถ้าเบาๆจะเศร้ามากค่ะ)
พอ สิบหก ได้ของเล่นดังใจหวัง...ใช่เเล้วค่ะ เราก็ไม่ได้เล่นด้วยกันอีกค่ะ ก็นะวงการผลประโยชน์อะเนอะ
ที่ไม่ได้มาเล่นกับดิฉัน ก็มีสาเหตุ ดิฉันชอบพูดโกหกค่ะ เเละเพื่อนรุ่นเดียวกันบางคนก็ชอบไปว่าดิฉันให้เพื่อนๆรุ่นพี่ฟัง พวกเขาเลยไม่ค่อยมาเล่นกับดิฉันค่ะ 555 ขอโทษตัวเอง...เราไม่รู้ว่าการโกหกมันไม่ดี ในตอนนั้นนะคะ
เเต่เเปลกดีนะคะ เพื่อนสาวรุ่นพี่สนิทก็ยังคงสนิทค่ะ เธอไม่ได้สนใจพวกนั้นเลย ดิฉันเเละเธอยังคงเล่นด้วยกันอย่างสนุกค่ะ ถ้าเป็นสมัยนี้ดิฉันคงโดนเเบน ทั้งโรงเรียนไปเเล้ว ยังไม่รวมกับเรื่องที่ไปขโมยมะม่วงที่นาคนอื่นกับพี่เเถวบ้านอีกนะคะ 555 ไม่ดีๆ อย่าทำเเบบนั้นนะคะ เพราะเวลาโดนจับได้ มันไม่ค่อยสนุกเท่าไหร่
เวลาผ่านไปหลายปี ดิฉันก็ได้ย้ายไปเรียนในจังหวัดเดิมค่ะ ดิฉันอยู่ที่จังหวัดนี้ได้ 4 ปีค่ะ ดิฉันลืมเรื่องของ สิบหก ไปหมดเเล้วนะคะ
เเละเเล้วก็ถึงวันที่ฉันได้กลับมาอีกครั้ง เพราะที่ต่างจังหวัดนี้เป็นบ้านเกิดของคุณเเม่ดิฉันเองค่ะ ท่านจะเเวะมาดูบ้านปีละ 1 ครั้ง โดยการติดรถกับญาติพี่น้องมาค่ะ
ในวันนั้นเป็นวันสงกรานต์ค่ะ ที่หมู่บ้านจะมีการเดินเเห่รอบๆหมู่บ้านค่ะ เเละเเต่ละบ้านจะมีการหมักเหล้าข้าวเหนียวค่ะ (เเน่นอนค่ะ ดิฉันเคยเเอบขโมยเอาไปดื่มกับเพื่อนที่วัดด้วยนะคะ "นรก ก็เเค่ชื่อน้ำพริกสินะ" สาธุ ไม่เอาไม่ดีนะคะ ทำเเบบนี้)
ดิฉันเมื่อกลับมา ก็ได้มาเจอเพื่อนสาวคนสนิทค่ะ เพื่อนสาวที่อยู่โรงเรียนเดียวกวัน เธอชวนฉันให้ไปเดินเเห่ด้วยค่ะ ดิฉันรู้สึกตื่นเต้นมากค่ะ เพราะมีผู้หญิง ผู้ชาย ผู้เฒ่า ผู้เเก่ เดินร้องเพลงกันอย่างสนุกสนาน ดิฉันได้เข้าไปเดินร่วมวงกับเขาด้วย เดินไปบ้านไหน เจ้าบ้านก็จะเอาของกิน เหล้าหมักข้าวเหนียวมาให้ค่ะ ขวดบ้างเเก้วบ้าง ก็ว่ากันไป
จนฉันเดินเต้นเเบบผู้สาวขี้อาย (จริงๆตัวดิฉัน ใช่คำว่า รั่ว ได้เลยนะคะ บ้าบ่อเก่งมาก เต้นยั่วๆไม่เป็นนะคะ ชอบเต้นเเนวที่เอาไม้กวาดขึ้นมาดีดเป็นกีต้าร์ ให้นึงภาพนะคะ เด็กสาวตัวเล็กๆขาวๆ ปัจจุบันจ่ำม้ำไปเเล้ว ขึ้นจับไม้กวาดเด้นกลางหอประชุมในวันโรงเรียนจัดคอนเสิร์ต เป็นภาพน่าดูมาก... ซึ่งเป็นที่มา ที่ทำให้เเฟนคนปัจจุบันของดิฉัน ตกหลุมรักค่ะ เขาบอก บ้าบอดี อะเดี๋ยวมาเล่าถ้าอยากอ่าน)
เต้นๆอยู่ ก็มีกลุ่มผู้ชาย พยายามเเวกเดินเข้ามาตรงที่ พวกดิฉันเดินเต้นอยู่ เเละผู้ชายที่ฉันเห็นคือ สิบหก ค่ะ เขาเข้ามาทักดิฉันที่ไม่ได้เจอกันมาตั้งหลายปีด้วยคำว่า "ที่บ้านมีเกม (เกมตลับ ที่มันจะเอาตลับเกมไปเเช่ตู้เย็น ทำเพื่อ!) ที่บ้านมีเกมใช่ไหม ขอได้ไหม..." คุณลองเดาสิค่ะว่าเกิดอะไรขึ้น
เพื่อนสาวสนิทของดิฉันกระซากตัวดิฉันหนีหลบไปค่ะ 555 เธอ เธอต้องปล่อยเราเเอ้วกับผู้ชายนะเธอ...555 เเละทาง สิบหก เองก็ถูกเพื่อนๆผู้ชายดึงไปเหมือนกันค่ะ เพื่อนสาวของดิฉัน บอกดิฉันว่า "อย่าไปยุ่งกับมัน มันนิสัยไม่ดีผู้สาวเยอะ" ดิฉันก็ได้เเต่ยิ่มๆค่ะ ทางเพื่อนสิบหก ก็ได้เเต่โห่ร้องเเซวสิบหกค่ะ ตามประสากลุ่มผู้ชาย สิบหก ได้เเต่หันมายิ้มให้ดิฉันค่ะ ดิฉันเลยส่งยิ้มให้ ท่ามกลางเสียงเพื่อนสาวดิฉันตะโกนด่า เเละพวกผู้ชายที่โห่ร้องตอบโต้
ดิฉันเเละ สิบหก ได้เเต่ยิ้มให้กันค่ะ...นี้เป็นครั้งเเรกที่ฉันรู้ว่า สิบหก หล่อค่ะ เด็กชายขาวๆใสๆ 555 ถ้าเป็นตอนนี้บอกได้เลย... หลอกๆ หยอกๆ เล่น
ปัจจุบันนี้ดิฉันเเละ สิบหก ก็ไม่ได้ติดต่อก่อนนะคะ ไม่ได้ข่าวอะไรกันอีกเลย เป็นเพราะเราไม่ได้สนิทกันอะไรขนาดนั้น เเละต่างคนต่างมีหนทางของตัวเองค่ะ เเต่ยังคงเป็นเรื่องราวที่ดิฉันคิดว่า เป็นมิตรภาพของเพื่อน ที่ธรรมด้าธรรมดา เเต่รู้สึกน่ารักสำหรับดิฉันดีค่ะ เลยอยากจะมาเล่าให้ได้อ่านในวันเบื่อๆว่างๆกันค่ะ ใครมีเรื่องอะไรน่ารักๆ เเนวนี้ก็พิมพ์บอกได้นะคะ
....เพิ่มเติม ความมโนของตัวเอง...
ในสมัยนั้น สิบหก เป็นเด็กผู้ชายที่เด็กสาวหลายๆคนชอบนะคะ เเละมีครั้งหนึ่งเมื่อดิฉันขึ้น ป.1 ก็ได้หนังสือของ สิบหก ที่เคยเรียนค่ะ ที่รู้เพราะเขาเขียนชื่อไว้ค่ะ เเต่ก็ไม่วายมีเด็กคนอื่นเเย่งไปค่ะ เพียงเพราะเด็กคนนั้นเขาชอบ สิบหก ค่ะ ตามมาเอาถึงที่บ้านเลยนะคะ ให้เเม่มาเอากับเเม่ของดิฉัน (อะไรจะขนาดนั้น เเต่ก็เด็กอะเนอะ ตัวของดิฉันเองก็ใช่ว่าจะดีอะไร 555)
ชีวิต สิบหก ที่ดิฉันได้ยินนะคะ จริงหรือไม่จริง คงไม่สามารถหาคำตอบได้นะคะ ดิฉันได้ยินจากเพื่อนๆว่า สิบหก มักถูกคุณพ่อตีอยู่บ่อยๆ เพราะคุณพ่อของสิบหก ชอบเด็กผู้หญิง อยากได้ลูกสาว คุณพ่อของสิบหก มักจะไม่ค่อยให้เงินมากินโรงเรียนค่ะ เเต่จะให้หลานสาวเเทน นี้อาจเป็นสาเหตุที่ทำให้ สิบหก ต้องใช้เวลาในการเก็บเงิน 16 บาท มาซื้อหุ่นยนต์กับดิฉันก็ได้นะคะ
นี้คือเรื่องราวที่ดิฉันอย่างให้ได้อ่านเล่นๆเพียงเท่านั้น ไม่ได้จะหวังตามหา ผู้ชายในสมัยเด็กเเต่อย่างใด เพราะคิดว่า เขาก็คงจะมีครอบครัวที่ดี มีความสุขเหมือนกับดิฉันก็เป็นได้ค่ะ ยังมีเรื่องราวอีกมากมายเลยนะคะ เเต่ก็ไม่ได้ตื่นเต้นอะไรมาก มีทั้งเรื่องที่ดี เเละไม่ดี เเต่ชีวิตก็ต้องเดินต่อไปนะคะ เรื่องเพื่อนชายของดิฉันก็ยังมีอีกคนนะคะ เเต่คนนี้ออกเเนว...นิยายน้ำเน่าเลยค่ะ เเละยังไม่สามารถเล่าต่อนนี้ได้ เพราะอาจเกิดผลกระทบทั้งตัวของดิฉันเอง เเละทางเขาเองด้วยก็ได้ค่ะ ไม่ได้มีเกินเลยอะไรนะคะ เเต่เป็นเรื่องเพื่อนสนิทในกลุ่มเพื่อนๆ ถ้าหากยังไม่ลืม อีกประมาณสัก 20 ปี จะมาพิมพ์ให้อ่านกันนะคะ 555
อย่าลืมมาเตือนกันนะคะ
สุดท้ายนี้ขอขอบคุณทุกคนที่มาอ่านนะคะ ขอให้ทุกคนผ่านเรื่องร้ายๆนี้ไปด้วยกันนะคะ รักครอบครัวเเละตัวเองให้มากๆนะคะ วันธรรมดาของเราในอานาคตอยากจะเป็นวันที่เเสนวิเศษก็ได้นะคะ
บ๊ายบายจุ๊บๆ 555 ติดน้องเก๋ามา น่ารักดีค่ะ
สวัสดีค่ะ