เรากับแฟนเป็นนักศึกษาทั้งคู่ค่ะ ตอนนี้คบกันมายังไม่ถึงปี แต่ปกติอยู่ด้วยกันตลอดจนมีสัตว์เลี้ยงด้วยกัน ซึ่งบางอย่างเราช่วยกันหารครึ่งแต่ส่วนใหญ่เขาจะเลี้ยงเรานะคะ จนช่วงโควิดเราก็กลับบ้านทำให้แยกกัน บางครั้งมีปัญหาเรื่องอารมณ์ของเขาที่อยากให้เราไปหาแล้วโมโห กลายเป็นว่ามันทำให้เราเหนื่อยใจค่ะ หลายๆอย่างมันไม่เข้ากัน ถึงเราจะรักกันมากแต่เราไม่รู้ว่าเราฝืนมันเกินไปมั้ย บางเรื่องที่เราจริงจังเขาก็เล่นๆ ซึ่งเราก็มีหงุดหงิดบ้างแต่ก็เข้าใจ จริงๆตอนปกติเรามีความสุขกับการคบกับเขามากเลยนะคะ แต่มันมีปัญหาที่
1.เราชอบแซะอดีตของเราก่อนคบกัน และมันทำให้วนกลับไปทะเลาะ
2.เวลาเรารู้สึกแย่ เศร้า เสียใจหรือตอนที่เราต้องการเขา เขามักจะไม่อยู่ตอนนั้น บางครั้งเล่นเกมส์ อยู่กับเพื่อน กินเหล้า จนเราไม่เข้าใจว่า เห้ย คุณควรอยู่ตรงนี้อ่ะทำไมคุณไม่อยู่วะ หรือแม้แต่ตอนที่เขาอยู่เขาก็มักไม่พูดอะไร บางทีบอก"สู้ๆค้าบ"พอเราบอกขออีก ให้กำลังใจเราอีกหน่อย เขาก็บอกว่าไม่รู้จะทำยังไงแล้ว บางทีก็เปลี่ยนเรื่องหรือหายไปเลย

เราสับสนว่าถ้าเขาทำให้เราสบายใจไม่ได้ มันยังโอเคอยู่มั้ย แต่เรื่องอื่นๆมันโอเคหมดนะคะ ไม่มีเรื่องผู้หญิงอื่น เข้ากับเพื่อนเขาได้ เคยเจอครอบครัวเขาแล้ว เขาก็ดูแลเราดี เลี้ยงข้าวเราตลอด วันสำคัญก็ใส่ใจเรา เราไม่ได้อยากเลิกแต่ถ้าเพื่อนๆมีวิธีอะไรแนะนำให้เราปรับมุมมองหรือปรับตัวเองให้ดีขึ้นได้บ้างมั้ยคะ