เข้าเมืองตาหลิ่ว ก็ต้องหลิ่วตาตาม
จดหมายฉบับที่ 136/2563 บ้านดิโอเรียนทอล เชียงใหม่
วันศุกร์ที่ 15 พฤษภาคม พ.ศ. 2563
ถึง ฐิติชญา
ผู้มีความมั่นคงเป็นผู้รู้ในชีวิต เป็นอย่างไรกับการครองชีวิตในช่วงที่ผ่านมา ต้องอยู่เหย้าเฝ้าเรือน กับสัตว์เลี้ยงแสนรัก ไม่ได้เดินทางออกไปท่องเที่ยวตามแหล่งธรรมชาติในที่ต่างๆเหมือนที่ผ่านมา เห็นภาพออนไลด์เป็นเรื่องราวของสถานที่เก่าเก็บความทรงจำที่ดีดูแล้วก็ยังให้ความรู้สึกเหมือนได้ติดตามไปในที่แห่งนั้นด้วยจากข้อความพรรณนาแปะท้าย หลายแห่งยังมีเรื่องราวที่น่าสนใจชวนให้ติดตามจนเกิดความอยากจะไปเยือนตามที่ ฐิติชญา ผ่านมา
บนเส้นทางชีวิตของผู้คนหลากหลายที่อาศัยอยู่ใน สภาพแวดลัอม ภูมิอากาศ ธรรมชาติรอบข้าง ขนบธรรมเนียม วิถี ประเพณี ค่านิยม สังคม ที่ต่างกัน ทำให้เกิดการแสดงออกมาในด้านศิลปวัฒนธรรมปฎิมากรรมสิ่งก่อสร้างดูแปลกแตกต่างกันออกไป บางพื้นที่เต็มไปด้วยซากปรักหักพังของอารยธรรมที่ถูกโค่นล้มลงมากองด้วยผลของการทำสงคราม บางแหล่งก็เต็มไปด้วยพืชพรรณไม้เหล่าสรรพสัตว์หลากชนิดอยู่อาศัยร่วมกันมายาวนานนับปีชนิดสิ่งรอบข้างไม่มีการเปลี่ยนแปลง แต่ก็มีไม่น้อยชายฝั่งทะเลถูกถมปรับพื้นที่ขยายออกไปเพิ่มมากขึ้น บนเกาะแก่งมีการพัฒนาที่อยู่อาศัยสูงขึ้นไปในแนวตั้งมีแท่งปูนรูปทรงแบบต่างๆเรียงรายแทรกซ้อนกันขึ้นสูงจนเต็มเกาะดูแล้วก็ให้สงสัยว่าอยู่อาศัยกันได้อย่างไรไม่มีพื้นที่สีเขียวหรือแหล่งผลิตพืชพรรณอาหารไว้กินเลย
จากอดีตถึงปัจจุบัน ผู้คนที่อาศัยอยู่ตามแหล่งที่แปลกแตกต่างกันนี้ต่างล้วนต้องพึ่งพาอาศัยซึ่งกันและกันมีการนำสิ่งของสินค้าตนเองที่มีเหลือจากการใช้ไปให้อีกที่หนึ่งแล้วนำสิ่งที่ตนเองไม่มีจากพื้นที่นั้นกลับมาด้วยการแลกเปลี่ยนกันเพื่อให้ชีวิตความเป็นอยู่ได้มีพัฒนาการและมีสภาพความสมบูรณ์ของชีวิตที่ดีขึ้น
แต่กลุ่มชนที่แปลกต่างจะหวังให้ทุกคนในกลุ่มนั้นกลุ่มนี้มีสภาพจิตใจที่งดงามซื่อสัตย์สุจริตเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่ไม่คิดเล็กคิดน้อยคอยข่มแหงรังแกกันเหมือนกันทุกกลุ่มคงเป็นไปไม่ได้ด้วยผลความต่างนี้เอง การรู้เขารู้เรารู้ในวิถีการดำรงชีวิตของแต่ละที่จึงมีความสำคัญ ตามที่ ฐิติชญา เคยเขียนเล่าไว้ การปรับตัวให้ได้กับกลุ่มต่างล้วนเป็นสิ่งสำคัญ ดังภาษิตโบราณที่ว่า”เข้าเมืองตาหลิ่วก็ต้องหลิ่วตาตาม” ถ้าผู้นำตาเข เราจะทำตาเขตามไหม
เชียงใหม่บ้านเดิมเราเช้านี้ อากาศยังคงร้อนอบอ้าวจนผู้เฒ่าออกมาเตือนออกบ้านให้ระวังเป็นลมแดด เมนูอาหารเช้านี้ ผัดเม็ดมะม่วงหิมพานต์ใส่พริกแห้ง ผัดบวบ ผัดถั่วหวาน ปลานึ่ง ขอให้ ฐิติชญา มีความเป็นอยู่ที่ดีมีความสุขตามอัตภาพ โชคดี
ด้วยรักและผูกพันธุ์
Noohom Ja
จดหมายไม่ได้ผิดซอง เราเขียนถึงเพื่อนๆวันละคน เล่าเรื่องราวนั่นนี่ไปตามเรื่อง ปิดท้ายด้วยภาพอาหารที่ทำกินในแต่ละวัน แต่อาจจะดึงดันจั่วหัวเรื่องในเนื้อหาบางบทบางตอน ก้เพื่อให้น่าสนใจตามประสา อย่าโทษกันนะ ขออภัยหากทำใ้ขุ่นเคืองนึกว่าจะเป็นอย่างนั้นอย่างนี้ โชคดีอีกครั้ง
เข้าเมืองตาหลิ่ว ก็ต้องหลิ่วตาตาม
จดหมายฉบับที่ 136/2563 บ้านดิโอเรียนทอล เชียงใหม่
วันศุกร์ที่ 15 พฤษภาคม พ.ศ. 2563
ถึง ฐิติชญา
ผู้มีความมั่นคงเป็นผู้รู้ในชีวิต เป็นอย่างไรกับการครองชีวิตในช่วงที่ผ่านมา ต้องอยู่เหย้าเฝ้าเรือน กับสัตว์เลี้ยงแสนรัก ไม่ได้เดินทางออกไปท่องเที่ยวตามแหล่งธรรมชาติในที่ต่างๆเหมือนที่ผ่านมา เห็นภาพออนไลด์เป็นเรื่องราวของสถานที่เก่าเก็บความทรงจำที่ดีดูแล้วก็ยังให้ความรู้สึกเหมือนได้ติดตามไปในที่แห่งนั้นด้วยจากข้อความพรรณนาแปะท้าย หลายแห่งยังมีเรื่องราวที่น่าสนใจชวนให้ติดตามจนเกิดความอยากจะไปเยือนตามที่ ฐิติชญา ผ่านมา
บนเส้นทางชีวิตของผู้คนหลากหลายที่อาศัยอยู่ใน สภาพแวดลัอม ภูมิอากาศ ธรรมชาติรอบข้าง ขนบธรรมเนียม วิถี ประเพณี ค่านิยม สังคม ที่ต่างกัน ทำให้เกิดการแสดงออกมาในด้านศิลปวัฒนธรรมปฎิมากรรมสิ่งก่อสร้างดูแปลกแตกต่างกันออกไป บางพื้นที่เต็มไปด้วยซากปรักหักพังของอารยธรรมที่ถูกโค่นล้มลงมากองด้วยผลของการทำสงคราม บางแหล่งก็เต็มไปด้วยพืชพรรณไม้เหล่าสรรพสัตว์หลากชนิดอยู่อาศัยร่วมกันมายาวนานนับปีชนิดสิ่งรอบข้างไม่มีการเปลี่ยนแปลง แต่ก็มีไม่น้อยชายฝั่งทะเลถูกถมปรับพื้นที่ขยายออกไปเพิ่มมากขึ้น บนเกาะแก่งมีการพัฒนาที่อยู่อาศัยสูงขึ้นไปในแนวตั้งมีแท่งปูนรูปทรงแบบต่างๆเรียงรายแทรกซ้อนกันขึ้นสูงจนเต็มเกาะดูแล้วก็ให้สงสัยว่าอยู่อาศัยกันได้อย่างไรไม่มีพื้นที่สีเขียวหรือแหล่งผลิตพืชพรรณอาหารไว้กินเลย
จากอดีตถึงปัจจุบัน ผู้คนที่อาศัยอยู่ตามแหล่งที่แปลกแตกต่างกันนี้ต่างล้วนต้องพึ่งพาอาศัยซึ่งกันและกันมีการนำสิ่งของสินค้าตนเองที่มีเหลือจากการใช้ไปให้อีกที่หนึ่งแล้วนำสิ่งที่ตนเองไม่มีจากพื้นที่นั้นกลับมาด้วยการแลกเปลี่ยนกันเพื่อให้ชีวิตความเป็นอยู่ได้มีพัฒนาการและมีสภาพความสมบูรณ์ของชีวิตที่ดีขึ้น
แต่กลุ่มชนที่แปลกต่างจะหวังให้ทุกคนในกลุ่มนั้นกลุ่มนี้มีสภาพจิตใจที่งดงามซื่อสัตย์สุจริตเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่ไม่คิดเล็กคิดน้อยคอยข่มแหงรังแกกันเหมือนกันทุกกลุ่มคงเป็นไปไม่ได้ด้วยผลความต่างนี้เอง การรู้เขารู้เรารู้ในวิถีการดำรงชีวิตของแต่ละที่จึงมีความสำคัญ ตามที่ ฐิติชญา เคยเขียนเล่าไว้ การปรับตัวให้ได้กับกลุ่มต่างล้วนเป็นสิ่งสำคัญ ดังภาษิตโบราณที่ว่า”เข้าเมืองตาหลิ่วก็ต้องหลิ่วตาตาม” ถ้าผู้นำตาเข เราจะทำตาเขตามไหม
เชียงใหม่บ้านเดิมเราเช้านี้ อากาศยังคงร้อนอบอ้าวจนผู้เฒ่าออกมาเตือนออกบ้านให้ระวังเป็นลมแดด เมนูอาหารเช้านี้ ผัดเม็ดมะม่วงหิมพานต์ใส่พริกแห้ง ผัดบวบ ผัดถั่วหวาน ปลานึ่ง ขอให้ ฐิติชญา มีความเป็นอยู่ที่ดีมีความสุขตามอัตภาพ โชคดี
ด้วยรักและผูกพันธุ์
Noohom Ja
จดหมายไม่ได้ผิดซอง เราเขียนถึงเพื่อนๆวันละคน เล่าเรื่องราวนั่นนี่ไปตามเรื่อง ปิดท้ายด้วยภาพอาหารที่ทำกินในแต่ละวัน แต่อาจจะดึงดันจั่วหัวเรื่องในเนื้อหาบางบทบางตอน ก้เพื่อให้น่าสนใจตามประสา อย่าโทษกันนะ ขออภัยหากทำใ้ขุ่นเคืองนึกว่าจะเป็นอย่างนั้นอย่างนี้ โชคดีอีกครั้ง