פ พฤษภกาสเรศเบื้อง บนสวรรคชุษณะพบุ
บันลือและบรรลุ อภิสุวิมละธรรมมา
เตร่เทพไท้ตระเวนตระ- บัดพระประพฤติมิจะฉา
โคขาวพิโรธา อภิฆาตอมระคราเคราะห์
ส่งเทพลงนรกพลัน โคพิทักษศิลปะเหมาะเหมาะ
ตรวจงามเพาะงามเพราะ เพราะเสนาะพิจยะจรรโลง
กราดเกรี้ยวราวกะพายุ แล้พิสุทะธิทิพยโหง
สองง่ามเสน่งโง้ง จะพิพากษ์และปฏิยุทธะ
โคได้รับคำสั่งสาส์น ลง ณ โลกจุติปฏิสวะ
สาส์นสูงพระศีวะ เสาะชนะอภวศีลศิลป์
แล้วจงกรุยพสุนธร์เกาะ ร่วนเชราะชระปถวหิน
หยอดน้ำเมล็ดยิน สุเมล็ดจะผลิเจริญลุ
เมื่อนั้นโคเหาะจากสรวง จากเสวยยะวิภวพหุ
สู่แดนประจงมุ ปะทะยุติครุเลวทราม
ความโลภโมหะโทสะ มันแยะ ณ มนุษยะสาม-
มานย์ถ้วนสถานยาม ขณะนี้เละเทะศถุลปริ
สาปถุลหญ้ามิฉมโฉม โคแขยงกะขยะอวิจิ
น้ำเน่านินองนิ- ทรผิวปุผุภินท์พัง
เพลิงกัลป์พลันกระพือกระ- พือกวะหุตอวิจิสัง-
หรณ์ร้ายขยายทั้ง พหุแคว้นจะเจอะอะไรรึ ... ? ןף
ש ตะวันผันจากแกะ หมดเวลางมงาย
หมดเวลาระเริงในอารมณ์
จงห่มสู่ห้วงแห่ง เพลิงสีแดงจากโคลง
ข่มเขาโคให้ลง ด้วยอะไร..จงคิดดู
เตรียมตัว
โคลง.