** พระคุณพ่อแม่ **
( โคลงสี่สุภาพ )
๐ อันปิตุมาตุเฝ้า.........................อบรม..เจ้านา
ท่านย่อมหวังดีสม.......................ประศาสน์เจ้า
ดุจมณีทิพย์ทศพรหม..................พิตรพิเศษ
ปรุงแต่งกานต์บุตรเกล้า...............แกว่นแกล้วโกศล ฯ
( กลอนสุภาพ )
๐ คนอื่นเขาอาจมองเราไร้ค่า
พ่อแม่หนาเน้นสำคัญลูกเสมอ
ปิตุเรศมาตาพลาดอย่าโกรธเธอ
ทีกับแฟนยังเผลอเล่นไม่เป็นไร
๐ บุพการีมิได้เพียงกำเนิดบุตร
ยังสังสุทธ์เลี้ยงส่งเสริมสู้ไฉน
จารความคิดจิตสำนึกดีงามไว้
สลักลงดวงใจของลูกยา
๐ เลี้ยงพ่อแม่เมื่อท่านยังมีชีวิต
กว่าอุทิศเมื่อตอนตายมลายหน้า
ความสำเร็จมิใช่ใบปริญญา
แต่เป็นวันมีปัญญาเลี้ยงท่านนั้น
๐ ท่านหาใช่อะไหล่ที่พอเสีย
เอาของใหม่มาเคลียร์เฉลี่ยสรร
ด้วยพ่อแม่ลำบากออมถนอมกัน
เรากลับผันสุร่ยสุร่ายสบายเกิน
๐ ดีกว่าไหมกายใจมอบตอบแทนท่าน
งานประสานช่วยเร่งรัดอย่าขัดเขิน
ยอมเสียเหงื่อดีกว่าเสียน้ำตาเพลิน
จะเจริญกตัญญูกตเวที
๐ ยามทดท้อแรกนึกถึงพึ่งพ่อแม่
ยามท่านแก่จงจุนเจือแผ่เผื่อศรี
ยามเหงาเหงาเราอยากจรลี
กลับบ้านที่ท่านรอเราคลอเคลีย
๐ ถึงบ้านจนอย่าบ่นครวญว่าอายเขา
พ่อแม่เราคือแรงช้อนยามอ่อนเปลี้ย
หากดูแลท่านไม่ได้ยามไข้เพลีย
เราอาจเสียท่านไปไม่รู้ตัว
๐ ทำทุกอย่างเพื่อให้เรามีความสุข
ไยเรามานั่งทุกข์ถ้อยเพื่อนหวัว
วันที่แย่คนที่ไม่ทิ้งเราชัวร์
คุ้มเหนือหัวคือปิตุมาตาเอง
๐ เหนื่อยเหลือทนแต่กลับทนชีพแทบขาด
มิเคยบ่นรึตวาดมาดข่มเหง
ถึงเหนื่อยกายแต่ทำเพื่อบุตรครื้นเครง
มิยำเกรงหรือพูดมากปริปากเรา
๐ อันพูดหวานกับแฟนยังพูดได้
แล้วทำไมพูดจาแรงแฝงโฉดเขลา
กับผู้มีพระคุณการุณย์เนา
ควรบรรเทาวจนะแรงระบาย
๐ เถอะเลี้ยงท่านตอนยังมีชีวิต
อย่ามาคิดกตัญญูเมื่อยามสาย
ส่งอุทิศส่วนกุศลหนชีพวาย
ดุจดังสายวารีไร้ย้อนคืน
๐ กตัญญูบุญวาสนาส่ง
ต่างผู้หลงเถียงพ่อแม่ขัดขืน
เอาดีใดไม่ได้ล้มทั้งยืน
กรรมฐานร้อยปีฝืนไม่ได้อะไร
๐ เลี้ยงบิตุรงค์มาตาคือสูงสุด
ประเสริฐผุดผ่องผลมงคลใส
เมื่อเราทำกับท่านไว้เช่นใด
ลูกก็ทำกับเราได้เช่นนั้นคืน
๐ ปัญหารักชาย-หญิงที่พึงแก้
อย่ามาแปลมารดาบิดาขืน
อันรักแท้มีอยู่จริงอิงยั่งยืน
ยลระรื่นบุพการีลักษมีใจ
๐ ห่อนทดท้อเพราะมีพ่อเป็นตัวอย่าง
ห่อนอ้างว้างเพราะมีแม่เคียงไสว
การดูถูกสตรีหรือหมิ่นใคร
เป็นเรื่องที่ชายชาติไหนไม่ทำกัน
๐ จงตอบแทนพระคุณหนุนยิ่งใหญ่
เทิดทูนไว้พินอบพิเทาขวัญ
เกียรติยศเงินทองใช่สำคัญ
ครั้นเทียบสรร.พรรณนาพระคุณเอย ฯ
( โคลงสี่สุภาพ )
๐ บิตุรงค์มาตุเรศไท้................ใดเทียบ
จารึกจักรวาลเฉียบ....................ใช่ได้
เมรุชุบสมุทรเรียบ......................ไป่เรข..หมดแล
สำนึกพระคุณไซร้......................สืบน้อมคำสอน ฯ
♠♠ ขอบคุณภาพประกอบจาก Google ครับ ♣♣
** พระคุณพ่อแม่ **
** พระคุณพ่อแม่ **
( โคลงสี่สุภาพ )
๐ อันปิตุมาตุเฝ้า.........................อบรม..เจ้านา
ท่านย่อมหวังดีสม.......................ประศาสน์เจ้า
ดุจมณีทิพย์ทศพรหม..................พิตรพิเศษ
ปรุงแต่งกานต์บุตรเกล้า...............แกว่นแกล้วโกศล ฯ
( กลอนสุภาพ )
๐ คนอื่นเขาอาจมองเราไร้ค่า
พ่อแม่หนาเน้นสำคัญลูกเสมอ
ปิตุเรศมาตาพลาดอย่าโกรธเธอ
ทีกับแฟนยังเผลอเล่นไม่เป็นไร
๐ บุพการีมิได้เพียงกำเนิดบุตร
ยังสังสุทธ์เลี้ยงส่งเสริมสู้ไฉน
จารความคิดจิตสำนึกดีงามไว้
สลักลงดวงใจของลูกยา
๐ เลี้ยงพ่อแม่เมื่อท่านยังมีชีวิต
กว่าอุทิศเมื่อตอนตายมลายหน้า
ความสำเร็จมิใช่ใบปริญญา
แต่เป็นวันมีปัญญาเลี้ยงท่านนั้น
๐ ท่านหาใช่อะไหล่ที่พอเสีย
เอาของใหม่มาเคลียร์เฉลี่ยสรร
ด้วยพ่อแม่ลำบากออมถนอมกัน
เรากลับผันสุร่ยสุร่ายสบายเกิน
๐ ดีกว่าไหมกายใจมอบตอบแทนท่าน
งานประสานช่วยเร่งรัดอย่าขัดเขิน
ยอมเสียเหงื่อดีกว่าเสียน้ำตาเพลิน
จะเจริญกตัญญูกตเวที
๐ ยามทดท้อแรกนึกถึงพึ่งพ่อแม่
ยามท่านแก่จงจุนเจือแผ่เผื่อศรี
ยามเหงาเหงาเราอยากจรลี
กลับบ้านที่ท่านรอเราคลอเคลีย
๐ ถึงบ้านจนอย่าบ่นครวญว่าอายเขา
พ่อแม่เราคือแรงช้อนยามอ่อนเปลี้ย
หากดูแลท่านไม่ได้ยามไข้เพลีย
เราอาจเสียท่านไปไม่รู้ตัว
๐ ทำทุกอย่างเพื่อให้เรามีความสุข
ไยเรามานั่งทุกข์ถ้อยเพื่อนหวัว
วันที่แย่คนที่ไม่ทิ้งเราชัวร์
คุ้มเหนือหัวคือปิตุมาตาเอง
๐ เหนื่อยเหลือทนแต่กลับทนชีพแทบขาด
มิเคยบ่นรึตวาดมาดข่มเหง
ถึงเหนื่อยกายแต่ทำเพื่อบุตรครื้นเครง
มิยำเกรงหรือพูดมากปริปากเรา
๐ อันพูดหวานกับแฟนยังพูดได้
แล้วทำไมพูดจาแรงแฝงโฉดเขลา
กับผู้มีพระคุณการุณย์เนา
ควรบรรเทาวจนะแรงระบาย
๐ เถอะเลี้ยงท่านตอนยังมีชีวิต
อย่ามาคิดกตัญญูเมื่อยามสาย
ส่งอุทิศส่วนกุศลหนชีพวาย
ดุจดังสายวารีไร้ย้อนคืน
๐ กตัญญูบุญวาสนาส่ง
ต่างผู้หลงเถียงพ่อแม่ขัดขืน
เอาดีใดไม่ได้ล้มทั้งยืน
กรรมฐานร้อยปีฝืนไม่ได้อะไร
๐ เลี้ยงบิตุรงค์มาตาคือสูงสุด
ประเสริฐผุดผ่องผลมงคลใส
เมื่อเราทำกับท่านไว้เช่นใด
ลูกก็ทำกับเราได้เช่นนั้นคืน
๐ ปัญหารักชาย-หญิงที่พึงแก้
อย่ามาแปลมารดาบิดาขืน
อันรักแท้มีอยู่จริงอิงยั่งยืน
ยลระรื่นบุพการีลักษมีใจ
๐ ห่อนทดท้อเพราะมีพ่อเป็นตัวอย่าง
ห่อนอ้างว้างเพราะมีแม่เคียงไสว
การดูถูกสตรีหรือหมิ่นใคร
เป็นเรื่องที่ชายชาติไหนไม่ทำกัน
๐ จงตอบแทนพระคุณหนุนยิ่งใหญ่
เทิดทูนไว้พินอบพิเทาขวัญ
เกียรติยศเงินทองใช่สำคัญ
ครั้นเทียบสรร.พรรณนาพระคุณเอย ฯ
( โคลงสี่สุภาพ )
๐ บิตุรงค์มาตุเรศไท้................ใดเทียบ
จารึกจักรวาลเฉียบ....................ใช่ได้
เมรุชุบสมุทรเรียบ......................ไป่เรข..หมดแล
สำนึกพระคุณไซร้......................สืบน้อมคำสอน ฯ
♠♠ ขอบคุณภาพประกอบจาก Google ครับ ♣♣