บางทีก็อยากจะเศร้าเบาๆ เมื่อเห็นเพื่อนสมาชิกร่ำลา
คือไม่อยากให้เป็นวัฒนธรรมของบอร์ด ใครจะมาก็กล่าวสวัสดี ใครจะไปก็บอกลา มันไม่ได้สำคัญอะไรเลย จะมาก็มาซิ จะไปก็ไปซิ จะร่ำลาเพื่ออะไร
คือเรารู้กันอยู่แล้วว่า จู่ๆคุณจะลานะ คงมีสาเหตุอะไรบางอย่างแต่ตัวคุณก็ตัด รดน.ไม่ขาด แล้วจะบอกลาทำไมละครับ? เพื่อกดกันตัวเอง เพื่อไม่อยากกลับมา รดน.อีก ยังงั้นหรอ ถึงต้องตั้งกระทู้ลา
บอกได้เลยว่า เรื่องของเมิงครับ
จะมาก็เรื่องของเมิง จะไปก็เรื่องของเมิง ครับ
ไม่ได้มีผลกระทบอะไรกับบอร์ด ไม่ได้สร้างอิมแพ๊กขนาดเปลี่ยนแปลงสิ่งใดๆในบอร์ดได้ ไม่ได้ทำให้อะไรๆดีขึ้น พวกเล่นบอร์ดเพื่อความมัน ก็ยังอยู่ พวกเล่นบอร์ดเพื่อแก้เหงาก็ยังไม่ไปไหน จนถึงเล่นเพื่อปลดปล่อยตัณหาของตัวเองก็เล่นอยู่ทุกวันสนองตัวเอง ...

ถ้าจะทำให้อีกฝ่ายร้อง เอ๋ง เอ๋ง เอ๋งได้
ก็มีแค่การฟ้องร้องเท่านั้นเอง
จะมาหวังพิมด่าให้สำนึก จะมาหวังยกเหตุผลให้อีกฝ่ายเงิบ
มันไม่มีประโยชน์อะไรสักนิด พวกเงิบเพราะกระทู้ตัวเองก็ยังอยู่ เงิบใน คห.ตัวเองก็ยังลอยหน้าลอยตาเสมอ