ปัจจุบัน ตู้ปันสุข เป็นการให้ที่เป็นที่นิยม เป็นพฤติกรรมที่เป็น viral ในประเทศไทย
ผู้ให้คาดหวังว่าผู้รับจะนำของที่ได้ไปใช้แก้ปัญหาชีวิตประจำวัน โดยเฉพาะผลกระทบจาก COVID-19

บางตู้ตั้งในหมู่บ้านปิด ที่ราคาหลังละไม่น้อยกว่า 6 ล้าน แพงสุดหลายสิบล้าน
ที่มีการักษาความปลอดภัยอย่างดี คนนอกเข้าต้องแลกบัตร
คนที่เอาของในตู้ก็คือ พนักงานรปภ. คนสวน คนขับรถส่งอาหาร คนในหมู่บ้านบางคน
คนเหล่านี้มีงานทำเป็นปกติ ไม่ได้รับผลกระทบจากโรคระบาด ไม่ได้เดือดร้อนมากกว่าเดิมที่เป็นอยู่

บางตู้ตั้งในที่สาธารณะ ไม่จำกัด ไม่คัดกรอง คนที่มาเอาของ
คนเหล่านี้ได้รับผลกระทบจริงหรือไม่ เอาของไปตุน ไปขาย หรือ มีงานทำปกติไม่เดือดร้อนมากกกว่าเดิม ใครรู้?

ถ้าจุดประสงค์คือช่วยแก้ปัญหาของผู้ได้รับผลกระทบจาก COVID-19
ผู้ให้ก็น่าจะใช้ความพยายามที่อยากทำดี นำความช่วยเหลือให้ถึงผู้เดือดร้อนโดยตรง
ถ้าคนที่เอาของจากตู้ปันสุขไม่ได้เดือดร้อนจริง ก็เป็นการใช้โอกาสของผู้เดือดร้อนที่สมควรได้แต่ไม่ได้

ถ้าคิดว่าการให้ผู้ให้ทำแล้วสบายใจ ไม่ต้องคิดมาก ให้ไปถือว่าทำบุญ
ไม่สนใจจว่าผู้รับเป็นผู้ได้รับผลกระทบจริงหรือไม่
อย่างนี้แล้ว การให้นี้เป็นการเติมความสุขของ ผู้ให้ หรือ ผู้รับ กันแน่

คิดอย่างไรกันครับ