สวัสดีค่ะ คือเราอาศัยอยู่ที่บ้าน ซึ่งบริเวณตรงข้ามบ้านเรา มีบ้านหลังนึงที่เมื่อก่อนจะมีเเม่กับลูกอาศัยอยู่ เป็นคุณยายที่สติไม่ค่อยดีค่ะ เเต่ยายเค้าไม่ได้สร้างความรำคาญเลยนะคะ เเล้วลูกสาวก็ดูปกติดี เเต่คุณยายชอบออกไปเดินนอกบ้าน พอกลับมาลูกสาวก็จะไม่ให้เข้า เป็นเเบบนี้จนวันนึงยายเเกเสีย เหลือเเต่ลูกสาว ซึ่งก็อายุ 50+ แล้ว นางดูน่ากลัวมากๆค่ะ ชอบโหวก้หวกโวยวาย คุยคนเดียว คุยกับศาลพระภูมิ น่ากลัวมากๆค่ะ มีป้าข้างบ้านจะเอากับข้าวมาให้นางก็ไม่กิน นางบอกอย่ามายุ่งกับ....(ชื้อนางค่ะ จึงไม่มีใครอยากยุ่ง ผ่านมาหลายปีอาการก็เริ่มหนักขึ้น อาจเป็นเพราะขาดยา จนมีกรมอะไรซักอย่างมารับตัวไปบอกให้ไปเอาเงินมรดก นางก็ไม่ไปเอาโวยวาย เราไม่เเน่ใจว่าเค้าพานางไปรักษาได้ยังไง เเต่อยู่ๆนางก็หายไป ราวๆ 1 อาทิตย์ ซึ่งตอนที่นางไม่อยู่ทุกอย่างดีมากค่ะ เงียบสงบ เเต่นางก็กลับมา ตอนแรกคิดว่าดีขึ้นเเล้ว เพราะนางดูปกติดีมากๆ เเต่พอนานๆไปอาการก็เริ่มกลับมา จริงๆนางเป็นเหมือนคนปกติมากๆค่ะ ซักผ้า ตากผ้า กวาดบ้าน เอาจริงๆเราก็ไม่รู้ว่านางกินอะไร จ่ายค่าไฟค่าน้ำยังไง เพราะเราไม่เคยเห็นนางออกจากบ้านเลย จนวันนึงน้าเราเค้าก็มาจอดรถตรงบริเวณข้างบ้านนาง นางก็โวยวายด่า น้าเราด้วยความที่เป็นคนหัวร้อนง่ายเลยด่ากลับ เเต่ก็จบไป นี่เป็น1ข้อหาแล้วนะคะที่น่าจะทำให้นางเกลียดบ้านเรา ต่อไป พี่เราที่เป็นลูกของน้า เค้าพึ่งเคยมาที่นี่ เค้าก็เลยงงกับพฤติกรรมแปลกๆของนาง เลยมองแบบงง นางก็เลยเข้าใจว่ามาด่านาง (บอกแล้วค่ะนางฉลาด) นางก็เลยพูดเเบบพล่อยๆว่า มุงอย่ามามองกรูแบบนี้นะ กรูอายุ52แล้วนะ พ่อเราก็เข้าใจว่าเค้าด่าเรา พ่อเลยพูดลอยๆว่ากรูก็52 เท่านั้นเเหละ ทะเลาะกันเลยค่ะ ซึ่งตอนทะเลาะพ่เราพูดดีด้วยมากๆ เพราะพ่อเราเค้าก็เข้าใจว่านางไม่ใช่คนปกติ พ่อเราเค้าเข้าใจว่านางด่าเรา นางก็บอกว่าลูกมุงมาด่าก่อน อะไรแบบนี้ พ่อเราก็เลยหัวร้อน ซึ่งตอนนั้นนางก็บอกให้เอารถออกจากที่จอดรถนางไปเลย พ่อก็เลยเอาออก ตอนนั้นพ่อด้วยความที่หัวน้อนเลยเหยียบคันเร่งเหมือนจะชนนางเเต่ไม่ได้ชนจริงๆนะคะ ตอนนั้นคนข้างบ้านที่เค้าย้ายมาใหม่ ก็เลยอัดคลิปช่วงที่พ่อเราขับรถเอาไว้ เราก็ไม่รู้นะคะว่าอะไรยังไง ซึ่งตั้งเเต่ตอนที่เริ่มทะเลาะเราคอยห้ามพ่อตลอดค่ะ เพราะพ่อเราเป็นคนที่เกี้ยวกาดมากๆๆ จบไปนะคะ นี่ก็เป็นอีก1ข้อหานะคะ ในระหว่างเเต่ละวันๆเนี่ย นางก็เหมือนด่าครอบครัวเรา ทุกๆวันเลยค่ะ ด่าลอยๆ ตะโกนทุกวัน จนมีวันนึงอยู่ๆนางก็เอามะม่วงมาให้ พ่อเราก็เลยฝากให้เราเอาคุ้กกี้ไปให้นาง ตอนนั้นก็เหมือนว่าทุกอย่างจะดีขึ้น นางคงจะเป็นคนดีเเล้ว เเต่ผ่านไป นางก็เริ่มโวยวายเหมือนเดิม และมากกว่าเดิมด้วย เราก็เลยพยายามไม่ยุ่งกับนาง จนมาวันนี้ฝนตก เราเห็นนกมันบินไม่ได้ปีกมันเปียก เลยคิดว่าจะเอามันมารักษาเราเลยบอกพ่อให้ช่วยจับมัน มันก็ไม่ยอมให้จับ บินหนีไปหนีมา จนไปเกาะบ้านนาง เราก็เลยบอกว่าอย่าเลยอย่าไปยุ่ง พ่อเราด้วยความที่เป็นคนเมตตามากๆ ขนาดเห็นจิ้งจกจะตาย ยังเก็บมาเลี้ยง จึงปัดลองให้มันบินหนีห่างจากบ้านนาง มันก็เลยยิ่งเข้าไป เเล้วนางคงเห็นจึงถามเเบบดุๆว่า มุง/คุณมาทำอะไรบ้านชั้น คุนมาหยิบอะไรบ้านั้นมายถ่งอะไร พ่อเราเลยตอบแบบนุ่มนวลไปว่าอ๋อ นกมันบินไม่ได้มันจะตายเลยมาช่วยเเล้วพ่อก็ชี้ให้ดู เเต่นางไม่สนใจ เเละนางก็บอกว่าก็ต้องขอบคุณนกด้วย แล้วก็พูดด่าอะไรซักอย่าง เราพยายามเรียกให้พ่อเข้ามาในบ้าน ไม่อยากให้มีเรื่องกันอีก  นี่แหละค่ะเนื้อเรื่องก็ประมาณนี้ เรากลัวมากๆว่าซักวันนางจะถือมีดมาหาพวกเรา เลยอยากได้คำแนะนำมากๆค่ะ เราขอพรจากพระตลอดเลยว่าขอให้นางย้ายออกไป ไปหาหมออย่ามายุ่งกับเราเลย