ขอเกริ่นนำเรื่องฟิวส์ขาดก่อนนะคะ เรื่องมีอยู่ว่าเรามีเพื่อนบ้านพึ่งย้ายมาอยู่ข้างบ้านเราประมาณเดือนหนึ่งค่ะ นิสัยคือเวลาโมโหคือชอบตะโกนด่าเอาเป็นว่ายืนห่างจากที่เกิดเหตุเป็นกิโลยังได้ยิน และตัวบ้านเป็นทาวเฮาส์ตัวบ้านติดกันกั้นแค่กำแพงปูนบางๆแค่นั้น ด้วยความที่เค้ามีเด็ก 2 คนอยู่ในบ้านแถมซนเลเวลเด็กเป-รต เวลาน้องแหกปากตัวพี่ก็จะแหกปากแข่งไปด้วย ตบท้ายด้วยคนที่เป็นแม่หรือยายอะไรซักอย่างแหกปากด่ากลับมา วนอยู่แบบนี้อะค่ะ วันหนึ่ง 3-4 รอบ วันไหนแจคพอตแตก 4-5 ทุ่มก็ไม่เว้น ด้วยความที่นางจะอยู่บ้านแค่ศุกร์เสาร์อาทิตย์ และเสาร์อาทิตย์บางวันเราต้องตื่นเช้าไปทำงาน แทบจะไม่ได้นอน หรือแทบจะไม่ได้พักหูจากการฟังคำด่าจากบ้านนั่นเลย ทุกคนในบ้านเลยบอกว่าทำใจเหอะ บ้านเค้าเค้าจะทำอะไรก็เรื่องของเค้า (แบบนี้ไม่ได้นะ)

พอมาวันนี้พวกเค้าจัดหนักตั้งแต่ลงรถเปิดประตูบ้านเลยค่ะ ไอเราก็นั่งทำงานอยู่ ก็นั่งถอนหายใจรัวๆ นึกในใจแม่มม...เอ๊ยยยทำไมชีวิตตูต้องมาเจออะไรแบบนี้อีกแล้ว เสาร์อาทิตย์ วันหยุดตู.... เราก็นั่งทำงานใส่หูฟังอัดเพลงดังๆ ใส่หู เหมือนจะหยุดไปซักพักอะค่ะ ยกที่ 2 ก็เริ่มขึ้น คราวนี้ไม่ได้มาแค่เสียงด่า เหมือนจะปิดประตูโครมครามใส่ด้วย ด้วยความที่เป็นทาวเฮาส์อายุ 20 ปีขึ้น อิเหี้....บ้านตูสั่นนน จนเราไม่มีสมาธิทำงาน สติหลุด ฟิวส์ขาด ตะโกนด่าออกไปว่า อิเหี้....เบาๆหน่อยโว้ยยย คนจะทำงาน เท่านั้นละค่ะ ตะโกนด่ากลับมา อิเหี้....บ้านกุกุจะทำอะไรก็เรื่องของกุ มุงไม่ต้องมาเสื... อ้าวป้าาาาา พูดงี้ก็ไม่ถูกสิ มารยาทอะป้า เราก็เดินออกไปบอกอ๊าวมารยาทควรมีมั้ย ไม่ใช่บ้านมุงมุงจะทำอะไรก็ได้เกรงใจชาวบ้านหน่อยโว้ย นางก็ด่าเรากับอ้าว อิด..ก เสื..อะไร แล้วก็ยืนยันว่าก็บ้านกุอะค่ะ ใครจะทำไม แล้วด้วยความที่ว่าเราเป็นคนตาขวางเวลาโกรธ ตาเราจะโต แค่ปกติเวลาคนมองหน้าเราเค้าก็คิดว่านังนี่จะไปฆ่าใคร นางก็ด่าเรากลับดูสิตาขวางเป็นบ้าหรอ ไม่กินยาหรอถึงได้ออกมากัดชาวบ้านเค้าแบบนี้ เราเลยสวนกลับไปว่าอ้อถึงจะเป็นบ้าก็ยังรู้มารยาทอะค่ะ ไม่ได้มีสติแต่แหกปากโวยวายเหมือนคนบ้า ไม่ได้รับยาเหมือนพวกมุง เท่านั้นแหละวงแตกเดินเข้าไปในบ้านเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น แถมยังประชดกลับมาว่ากุซื้อบ้านนี้มา กุจะอยุ่ไม่ได้แล้ว เพื่อนบ้านมันไม่ดี กุจะทำอะไรก็ไม่ได้ แม่ม..เอ๊ยยจากโกรธอยู่ หลุดขำตรงนั้น แถมซักพักเจ้าของบ้านเก่าก็โทรมาหาเราว่า เนี่ยหนูไปด่าเค้าหรอลูก เนี่ยเค้าโทรมาร้องไห้ให้น้าฟัง ไอเราก็เล่าเหตุการณ์ให้น้าเจ้าของบ้านเก่าให้ฟัง น้าบอกว่าน้าก็ทำอะไรไม่ได้อะลูก น้าขายบ้านให้เค้าแล้ว เราก็บอกไม่เป็นไรค่ะ ขออย่าให้มีเหตุการณ์แบบนี้อีก

พอวางสายจนถึงตอนนี้เหตุการณ์ก็ยังไม่จบ นางก็ยังเดินมาบ่นงุ้งงิ้ง ว่าบ้านกุ ร้องไห้ แถมทำโครมครามๆใส่ เราอยากจะขอคำปรึกษาค่ะ เพราะคิดว่านางต้องไม่จบแน่ๆ แต่ตอนนี้เราแจ้งออนไลน์ผ่านเว็บไซต์เขตแล้ว ถ้ายังไม่เลิกคงมีโทรไป จะให้เราอยู่เฉยๆมันก็เริ่มไม่โอเคแล้ว ใครมีประสบการณ์ก็มาแชร์ได้นะคะ ตอนนี้ขอไปนอนให้หายหยุดขำก่อนค่ะ