ตอนนี้ เราอายุ 25 ปี สถานะคือ แต่งงาน มีลูก 2 คน อาชีพ ไม่มีเป็นแม่บ้าน ดูแลลูกและสามี
ปัจจุบันนี้ ใช้ชีวิตแบบเดิมๆ ทุกวัน ตื่น ทำกับข้าว ดูแลลูก ทำงานบ้าน สอนหนังสือ ดูแลสามี แต่งงานกันมา 2 ปีแล้ว แต่ตกลงคบกันมา 5 ปี ตลอดระยะเวลาที่ใช้ชีวิตร่วมกัน มีปัญหา ทะเลาะ และมีปากเสียงต่อหน้าลูกชายทั้งสองอยู่บ่อยๆ พยายามจะใจเย็น พยายามไม่อยากให้ลูกเห็น แต่สุดท้าย สามีก็ไม่ให้ความร่วมมือ สามีเป็นคนที่อารมณ์ร้อน นิดหน่อยไม่พอใจก็ใช้อารมณ์ พออารมณ์เค้าเย็นก็มาขอโทษ แล้วบอกจะไม่ทำอีก...
สถานะการเงิน ไม่ได้แย่ มีเก็บ มีจ่าย และสำรอง สามารถส่งลูกสองคนเรียน เอกชน ระดับปานกลางได้ (25,000/คน)
มีเงินเก็บ ไม่เดือดร้อน ส่งลูกเรียนโรงเรียนดีๆ แต่ทำไมชีวิตมันดูน่าเบื่อหน่าย บางครั้งอยู่เฉยๆ ก็อยากร้องไห้ เพราะรู้สึกเหมือนชีวิตไม่ได้ดั่งที่ตั้งใจ บางครั้งก็รู้สึกเหมือนชีวิต ถึงจุดอิ่มตัว ขออยู่แค่นี้ มีเท่านี้ก็พอแล้ว
เคยแอดมินเพราะทำร้ายตัวเอง จนหมอจิตแพทย์ต้องมาวินิจฉัย หมอสรุปว่า เข้าข่าย โรคซึมเศร้า สามีรับรู้จึงพยายามสังเกตุอาการ...
และล่าสุด เหมือนชีวิตไม่มีความสำคัญกับใครเลย เหมือนถ้าเราอยู่ก็ทำแต่เรื่อง สร้างแต่เรื่อง ทั้งที่อยากให้ชีวิตครอบครัวออกมาดี แต่รอบข้างบอกแต่ว่าสิ่งที่เราทำอยู่ มันไม่มีประโยชน์...
พยายามบอกกับตัวเอง ลูกก็แค่ส่วนหนึ่งของชีวิต แต่แม่คือลูกทั้งใบของลูก
เคยลองคุยหรือเปิดอก ปรึกษากับคนรอบข้างแล้ว เค้าว่าเราไร้สาระ รบกวนคนที่เค้ามาอ่านมาแชร์หรือแนะนำหน่อยนะคะ
...ขอบคุณค่ะ...
อาการที่เราเป็นอยู่ เบื่อ เหนื่อย หรือ ซึมเศร้า ?
ปัจจุบันนี้ ใช้ชีวิตแบบเดิมๆ ทุกวัน ตื่น ทำกับข้าว ดูแลลูก ทำงานบ้าน สอนหนังสือ ดูแลสามี แต่งงานกันมา 2 ปีแล้ว แต่ตกลงคบกันมา 5 ปี ตลอดระยะเวลาที่ใช้ชีวิตร่วมกัน มีปัญหา ทะเลาะ และมีปากเสียงต่อหน้าลูกชายทั้งสองอยู่บ่อยๆ พยายามจะใจเย็น พยายามไม่อยากให้ลูกเห็น แต่สุดท้าย สามีก็ไม่ให้ความร่วมมือ สามีเป็นคนที่อารมณ์ร้อน นิดหน่อยไม่พอใจก็ใช้อารมณ์ พออารมณ์เค้าเย็นก็มาขอโทษ แล้วบอกจะไม่ทำอีก...
สถานะการเงิน ไม่ได้แย่ มีเก็บ มีจ่าย และสำรอง สามารถส่งลูกสองคนเรียน เอกชน ระดับปานกลางได้ (25,000/คน)
มีเงินเก็บ ไม่เดือดร้อน ส่งลูกเรียนโรงเรียนดีๆ แต่ทำไมชีวิตมันดูน่าเบื่อหน่าย บางครั้งอยู่เฉยๆ ก็อยากร้องไห้ เพราะรู้สึกเหมือนชีวิตไม่ได้ดั่งที่ตั้งใจ บางครั้งก็รู้สึกเหมือนชีวิต ถึงจุดอิ่มตัว ขออยู่แค่นี้ มีเท่านี้ก็พอแล้ว
เคยแอดมินเพราะทำร้ายตัวเอง จนหมอจิตแพทย์ต้องมาวินิจฉัย หมอสรุปว่า เข้าข่าย โรคซึมเศร้า สามีรับรู้จึงพยายามสังเกตุอาการ...
และล่าสุด เหมือนชีวิตไม่มีความสำคัญกับใครเลย เหมือนถ้าเราอยู่ก็ทำแต่เรื่อง สร้างแต่เรื่อง ทั้งที่อยากให้ชีวิตครอบครัวออกมาดี แต่รอบข้างบอกแต่ว่าสิ่งที่เราทำอยู่ มันไม่มีประโยชน์...
พยายามบอกกับตัวเอง ลูกก็แค่ส่วนหนึ่งของชีวิต แต่แม่คือลูกทั้งใบของลูก
เคยลองคุยหรือเปิดอก ปรึกษากับคนรอบข้างแล้ว เค้าว่าเราไร้สาระ รบกวนคนที่เค้ามาอ่านมาแชร์หรือแนะนำหน่อยนะคะ
...ขอบคุณค่ะ...