เข้าเรื่องเลยนะครับ
ผมตั้งแต่เรียนจบ ก็ย้ายตัวเองจากต่างจังหวัดมาปลูกบ้านในกทม. สองปีที่แล้วพ่อแม่ผมที่ตจว.ตัดสินใจขายบ้านที่นั่นและมาอยู่กับผมที่ กทม.เรียบร้อย
ผมคบกับแฟนสี่ปีที่แล้ว ทุกวันนี้ก็ยังโอเคอยู่ และมีคุยแพลนแต่งงานบ้างแล้ว
แต่มีอยู่เรื่องเดียวที่คุยเรื่องนี้ทีไรแล้วจะชอบทะเลาะจนต่างฝ่ายต่างต้องไปเบรกอารมณ์กันก่อนตลอด นั่นก็คือ
แฟนผมตัดสินใจไม่ยอมย้ายมาอยู่กับผมในกรุงเทพ
เค้าบอกว่า...เขาเป็นข้าราชการในต่างจังหวัดในสังกัดที่เขาอยู่ เขารู้สึกมั่นคงและรู้สึกคุ้มค่าที่ได้เป็น ขรก.ที่นั่น (เพราะกว่าเธอจะสอบได้ ก็หนักจริงๆครับ)
และเค้าให้เหตุผลว่า เค้าไม่อยากห่างแม่ เพราะทุกวันนี้เธอขับรถหนึ่งชั่วโมงก็ถึงบ้านแม่ของเธอแล้ว
แต่ทุกเสาร์อาทิตย์ ผมจะขับรถไปหาเธอ ขาละ 3ชั่วโมงครึ่ง
ผมคุยกับเธอว่า "ถ้าเราจะแต่งงานกัน เราใช้ชีวิตห่างกันแบบนี้ไม่ได้ ถ้าเรามีลูกหล่ะ จะทำยังไง"
เธอจะเงียบตลอด เงียบจนผมอารมรณ์ไม่ดีและต้องหยุดคุยเรื่องนี้ไปเสียทุกครั้ง ซึ่งทำให้ผมไม่ได้ข้อสรุปตรงนี้สักที
ผมเคยบอกกับเธอว่า
1. ลองขอให้เธอทำเรื่องย้าย หาสังกัดมาทำในกทม.จะได้ไหม แม้ว่ามันจะใช้เวลาหน่อย ต้องปรับตัว ต้องเจอคนที่ทำงานใหม่ ก็อยากให้ลอง" และผมไม่เคยพูดว่าขอให้เธอลาออกจาก สายขรก. แล้วให้ย้ายมาทำสายเอกชนเลยถ้าเธอไม่สมัครใจ
2. ถ้าเธอยอมย้ายมาอยู่กทม. ผมยินดีให้แม่ของเธอมาอยู่ร่วมกันกับเราได้ ซึ่งผมแพลนว่าจะแยกบ้านกับพ่อแม่ผมอยู่แล้ว หากผมแต่งงาน ส่วนบ้านที่กทมที่ผมอยู่ตอนนี้ก็ให้พ่อแม่อยู่กับน้องชาย
ตอนนี้ผมไปไม่ถูกเลย เพราะว่าไม่ว่าจะเสนอ โซลูชั่น อะไรไป เธอก็ยังไม่ตัดสินใจ
ผมเคยโดนเธอถามว่า แล้วทำไมเธอไม่ย้ายตามชั้นมา ผมก็ตอบเธอไปตามตรงว่า
- เหตุผลที่ผมย้ายตัวเองมาจากต่างจังหวัด มาปลูกบ้านในกทม.ก็เพราะหน้าที่การงานในกรุงเทพ ผมทำสายไอทีที่ทุกคนต่างก็รู้ว่าตัวงานหลักๆมันอยู่แต่ในกรุงเทพ และที่สำคัญเลยก็คือ ผมมีความเชื่อว่าตัวกรุงเทพเอง แม้จะแออัดแต่ทรัพยากรและการเข้าถึงโอกาสมันมีสูงกว่าต่างจังหวัดที่เธอทำงานอยู่ ซึ่งผมมองไปถึงอนาคตการศึกษาและโอกาสการทำงานของลูกผมด้วย ถ้าเราได้แต่งงานสร้างครอบครัวกัน
มีใครเคยเจอหรือผ่านสถานการณ์คล้ายๆผมบ้างครับ สุดท้ายแล้วหาทางออกกันยังไง แก้ปัญหากันยังไง
ขอคำแนะนำหน่อยครับ ขอบคุณครับ
มีใครต้องเลิกกันเพราะสุดท้ายแล้วแฟนที่ทำงานอยู่ต่างจังหวัด เลือกไม่ขอย้ายมาอยู่กับเราบ้างครับ
ผมตั้งแต่เรียนจบ ก็ย้ายตัวเองจากต่างจังหวัดมาปลูกบ้านในกทม. สองปีที่แล้วพ่อแม่ผมที่ตจว.ตัดสินใจขายบ้านที่นั่นและมาอยู่กับผมที่ กทม.เรียบร้อย
ผมคบกับแฟนสี่ปีที่แล้ว ทุกวันนี้ก็ยังโอเคอยู่ และมีคุยแพลนแต่งงานบ้างแล้ว
แต่มีอยู่เรื่องเดียวที่คุยเรื่องนี้ทีไรแล้วจะชอบทะเลาะจนต่างฝ่ายต่างต้องไปเบรกอารมณ์กันก่อนตลอด นั่นก็คือ
แฟนผมตัดสินใจไม่ยอมย้ายมาอยู่กับผมในกรุงเทพ
เค้าบอกว่า...เขาเป็นข้าราชการในต่างจังหวัดในสังกัดที่เขาอยู่ เขารู้สึกมั่นคงและรู้สึกคุ้มค่าที่ได้เป็น ขรก.ที่นั่น (เพราะกว่าเธอจะสอบได้ ก็หนักจริงๆครับ)
และเค้าให้เหตุผลว่า เค้าไม่อยากห่างแม่ เพราะทุกวันนี้เธอขับรถหนึ่งชั่วโมงก็ถึงบ้านแม่ของเธอแล้ว
แต่ทุกเสาร์อาทิตย์ ผมจะขับรถไปหาเธอ ขาละ 3ชั่วโมงครึ่ง
ผมคุยกับเธอว่า "ถ้าเราจะแต่งงานกัน เราใช้ชีวิตห่างกันแบบนี้ไม่ได้ ถ้าเรามีลูกหล่ะ จะทำยังไง"
เธอจะเงียบตลอด เงียบจนผมอารมรณ์ไม่ดีและต้องหยุดคุยเรื่องนี้ไปเสียทุกครั้ง ซึ่งทำให้ผมไม่ได้ข้อสรุปตรงนี้สักที
ผมเคยบอกกับเธอว่า
1. ลองขอให้เธอทำเรื่องย้าย หาสังกัดมาทำในกทม.จะได้ไหม แม้ว่ามันจะใช้เวลาหน่อย ต้องปรับตัว ต้องเจอคนที่ทำงานใหม่ ก็อยากให้ลอง" และผมไม่เคยพูดว่าขอให้เธอลาออกจาก สายขรก. แล้วให้ย้ายมาทำสายเอกชนเลยถ้าเธอไม่สมัครใจ
2. ถ้าเธอยอมย้ายมาอยู่กทม. ผมยินดีให้แม่ของเธอมาอยู่ร่วมกันกับเราได้ ซึ่งผมแพลนว่าจะแยกบ้านกับพ่อแม่ผมอยู่แล้ว หากผมแต่งงาน ส่วนบ้านที่กทมที่ผมอยู่ตอนนี้ก็ให้พ่อแม่อยู่กับน้องชาย
ตอนนี้ผมไปไม่ถูกเลย เพราะว่าไม่ว่าจะเสนอ โซลูชั่น อะไรไป เธอก็ยังไม่ตัดสินใจ
ผมเคยโดนเธอถามว่า แล้วทำไมเธอไม่ย้ายตามชั้นมา ผมก็ตอบเธอไปตามตรงว่า
- เหตุผลที่ผมย้ายตัวเองมาจากต่างจังหวัด มาปลูกบ้านในกทม.ก็เพราะหน้าที่การงานในกรุงเทพ ผมทำสายไอทีที่ทุกคนต่างก็รู้ว่าตัวงานหลักๆมันอยู่แต่ในกรุงเทพ และที่สำคัญเลยก็คือ ผมมีความเชื่อว่าตัวกรุงเทพเอง แม้จะแออัดแต่ทรัพยากรและการเข้าถึงโอกาสมันมีสูงกว่าต่างจังหวัดที่เธอทำงานอยู่ ซึ่งผมมองไปถึงอนาคตการศึกษาและโอกาสการทำงานของลูกผมด้วย ถ้าเราได้แต่งงานสร้างครอบครัวกัน
มีใครเคยเจอหรือผ่านสถานการณ์คล้ายๆผมบ้างครับ สุดท้ายแล้วหาทางออกกันยังไง แก้ปัญหากันยังไง
ขอคำแนะนำหน่อยครับ ขอบคุณครับ