ก่อนอื่นขอเล่าก่อนว่าเรากับแฟนคบกันมาแล้ว5ปี อยู่ด้วยกันที่บ้านแฟนโดยไม่ได้แต่งงานมา2ปีกว่า ที่บ้านแฟนก็จะมีแค่พ่อแม่แฟนเพราะแฟนเป็นลูกคนเดียว พ่อแม่เขาดีกับเราทุกอย่าง เรากับแฟนทำงานใกล้กัน เลยติดรถไปทำงานด้วยกันได้ทุกวัน ตลอดเวลา2ปีกว่าที่อยู่ด้วยกันมา แฟนดูแลเราดีมาก จนทำให้เราเหมือนใช้ชีวิตคนเดียวไม่เป็น ขับรถไม่เป็น เวลาจะไปไหนมีธุระอะไรแฟนจะพาไปตลอด
จนกระทั่งวันนึง แฟนบอกกับเราว่าเขาจะขอย้ายไปทำงานที่ต่างจังหวัด ซึ่งก็ไกลกันพอสมควร เขาขอบริษัทย้ายไปเองโดยที่บริษัทไม่ได้บังคับอะไรเค้า เพื่อตำแหน่งที่เติบโตขึ้น เขาเลยต้องการที่จะไปและอีกอย่างคือมีเพื่อนที่นู้นด้วย เขาบอกให้เราอยู่กับพ่อแม่เขาไปก่อน และบอกให้เราต้องขับรถเป็นให้ได้เพื่อที่จะขับไปทำงานได้เอง เราช็อกมาก เราไม่คิดว่าเขาจะเลือกแบบนี้ เราบอกเขาแล้วว่าเราไม่อยากให้เขาไป เขาทำงานที่นี้ความมั่นคงมันก็มีเหมือนกันแต่ความเติบโตมันแค่ช้าหน่อย ถ้าหักลบกับความสบายใจ การได้อยู่กับครอบครัว ค่าเดินทาง ค่ากิน ยังไงอยู่ที่นี้มันก็คุ้มกว่า แต่เขาไม่ได้คิดแบบเรา อีกอย่างเพื่อนเขาที่นั้นก็โทรมาชวนเขาไปหลายรอบแล้ว เราไม่คิดว่าเขาจะไปจริงๆ มันทำให้เรารู้สึกว่าที่ผ่านมามันคืออะไร เขาไม่ได้รักเราเลยหรอ ที่ผ่านมาเขาดีกับเราทุกอย่าง เป็นห่วงเราทุกอย่าง จนเรารู้สึกว่าเขาคงไม่มีวันทิ้งเราไปได้ เขาคงอยากดูแลเราแบบนี้ไปตลอด ตอนนี้เราพยายามเป็นคนที่เข้มแข็งขึ้น ขับรถให้เป็น ใช้ชีวิตด้วยตัวเองให้ได้ ด้วยความที่แม่เราอยู่ต่างจังหวัด เราทำงานงานที่นี้ เราเลยต้องอยู่บ้านแฟนไปก่อน และพ่อแม่แฟนก็ไม่อยากให้เราไปอยู่ข้างนอกคนเดียว ขออธิบายเพิ่มเติมว่าเรากับแฟนไม่ได้ใช้กระเป๋าเดียวกัน เราใช้ใครใช้มัน แฟนไม่เคยให้ตังเราใช้ และไม่เคยคิดที่จะแต่งงานกับเรา ขนาดเราอยากซื้อบ้านแต่มันต้องซื้อแบบกู้ร่วมทางเซลแนะนำให้เราซื้อด้วยกันกับแฟนแต่ต้องจดทะเบียนสมรสกัน แฟนเรายังไม่เอาด้วย เรื่องนี้มันก็เป็นส่วนนึงที่เราเก็บมาคิดเหมือนกัน มันทำให้เราเริ่มมองเห็นว่า การครบกับเขาเหมือนครบไปวันๆ ครบกันแบบไม่คิดจะมีอะไรร่วมกันเลย มันเหมือนการครบไปวันๆจริงๆ ไม่เคยคิดจะแต่งงาน มีตังก็ไม่เคยให้เรา ไม่เคยคิดจะเก็บตังร่วมกัน เราเคยคุยกับเขาว่าเราควรเก็บตังร่วมกันไว้บ้าง แต่ก็เหมือนเขาไม่สะดวกใจที่จะทำด้วย เราเลยไม่พูดเรื่องนีอีก เวลาเราเดือดร้อนเรื่องเงินเราก็ต้องหาของเราเองให้ได้ เขาไม่เคยช่วยเรา ข้อดีของเขาที่ทำให้เรารักเขามีแค่การไปไหนแล้วมีเขาไปด้วยทุกที่ คอยเป็นห่วงเราดูแลเรา เราแพ้คนที่ใส่ใจ เหมือนเราคบเขาแล้วไม่เหงา แรกๆเราโอเคนะ เราว่ามันก็แฟร์กันดี เราก็มีงานทำมีเงินเดือนใช้ ไม่ได้เดือดร้อนอะไร ขอแค่มีแฟนเพื่อไม่ให้เหงา ชีวิตดูมีสีสันขึ้น แต่ตอนนี้เริ่มมองไม่เห็นอนาคตร่วมกันแล้ว ไม่รู้ว่าจริงๆเขารักเรารึป่าว หรือรักแค่ตัวเค้ากันแน่ การที่เค้าบอกเราว่าเขาย้ายไปต่างจังหวัดเพื่อเติบโต มันก็เหมือนเติบโตแค่ตัวเค้า เค้าทำเพื่อตัวเค้าเองทั้งนั้น เรารู้สึกเสียดายเวลาที่ผ่านมามากๆ เรารู้สึกเหมือนโดนทิ้ง และการแยกกันอยู่กับเค้าเราก็ไม่สบายใจ เพราะเค้ามีประวัติเรื่องผู้หญิงค่อนข้างเยอะ ก่อนหน้านี้ตอนที่เราไปเที่ยวตจว.กับที่บ้านเราแฟนเราไม่ไปด้วย แฟนเราก็แอบเข้ากลุ่มพวกรับงานไซไลน์และเห็นคุยกับพวกผู้หญิงรับงานในไลน์อีก2-3คน และเราก็จับได้เขาก็บอกไม่ทำอีก ต่อหน้าเราเขาดีนะ แต่ลับหลังเขาก็น่าจะแสบอยู่เหมือนกัน เราควรรอเค้าอยู่มั้ย อายุเราก็27แล้ว ถ้ามีอะไรผิดพลาด มันจะสายไปมั้ยกับการเริ่มต้นใหม่
แฟนเลือกที่จะไปทำงานต่างจังหวัด โดยไม่นึกถึงเรา อย่างงี้เรียกว่ารักมั้ย?
จนกระทั่งวันนึง แฟนบอกกับเราว่าเขาจะขอย้ายไปทำงานที่ต่างจังหวัด ซึ่งก็ไกลกันพอสมควร เขาขอบริษัทย้ายไปเองโดยที่บริษัทไม่ได้บังคับอะไรเค้า เพื่อตำแหน่งที่เติบโตขึ้น เขาเลยต้องการที่จะไปและอีกอย่างคือมีเพื่อนที่นู้นด้วย เขาบอกให้เราอยู่กับพ่อแม่เขาไปก่อน และบอกให้เราต้องขับรถเป็นให้ได้เพื่อที่จะขับไปทำงานได้เอง เราช็อกมาก เราไม่คิดว่าเขาจะเลือกแบบนี้ เราบอกเขาแล้วว่าเราไม่อยากให้เขาไป เขาทำงานที่นี้ความมั่นคงมันก็มีเหมือนกันแต่ความเติบโตมันแค่ช้าหน่อย ถ้าหักลบกับความสบายใจ การได้อยู่กับครอบครัว ค่าเดินทาง ค่ากิน ยังไงอยู่ที่นี้มันก็คุ้มกว่า แต่เขาไม่ได้คิดแบบเรา อีกอย่างเพื่อนเขาที่นั้นก็โทรมาชวนเขาไปหลายรอบแล้ว เราไม่คิดว่าเขาจะไปจริงๆ มันทำให้เรารู้สึกว่าที่ผ่านมามันคืออะไร เขาไม่ได้รักเราเลยหรอ ที่ผ่านมาเขาดีกับเราทุกอย่าง เป็นห่วงเราทุกอย่าง จนเรารู้สึกว่าเขาคงไม่มีวันทิ้งเราไปได้ เขาคงอยากดูแลเราแบบนี้ไปตลอด ตอนนี้เราพยายามเป็นคนที่เข้มแข็งขึ้น ขับรถให้เป็น ใช้ชีวิตด้วยตัวเองให้ได้ ด้วยความที่แม่เราอยู่ต่างจังหวัด เราทำงานงานที่นี้ เราเลยต้องอยู่บ้านแฟนไปก่อน และพ่อแม่แฟนก็ไม่อยากให้เราไปอยู่ข้างนอกคนเดียว ขออธิบายเพิ่มเติมว่าเรากับแฟนไม่ได้ใช้กระเป๋าเดียวกัน เราใช้ใครใช้มัน แฟนไม่เคยให้ตังเราใช้ และไม่เคยคิดที่จะแต่งงานกับเรา ขนาดเราอยากซื้อบ้านแต่มันต้องซื้อแบบกู้ร่วมทางเซลแนะนำให้เราซื้อด้วยกันกับแฟนแต่ต้องจดทะเบียนสมรสกัน แฟนเรายังไม่เอาด้วย เรื่องนี้มันก็เป็นส่วนนึงที่เราเก็บมาคิดเหมือนกัน มันทำให้เราเริ่มมองเห็นว่า การครบกับเขาเหมือนครบไปวันๆ ครบกันแบบไม่คิดจะมีอะไรร่วมกันเลย มันเหมือนการครบไปวันๆจริงๆ ไม่เคยคิดจะแต่งงาน มีตังก็ไม่เคยให้เรา ไม่เคยคิดจะเก็บตังร่วมกัน เราเคยคุยกับเขาว่าเราควรเก็บตังร่วมกันไว้บ้าง แต่ก็เหมือนเขาไม่สะดวกใจที่จะทำด้วย เราเลยไม่พูดเรื่องนีอีก เวลาเราเดือดร้อนเรื่องเงินเราก็ต้องหาของเราเองให้ได้ เขาไม่เคยช่วยเรา ข้อดีของเขาที่ทำให้เรารักเขามีแค่การไปไหนแล้วมีเขาไปด้วยทุกที่ คอยเป็นห่วงเราดูแลเรา เราแพ้คนที่ใส่ใจ เหมือนเราคบเขาแล้วไม่เหงา แรกๆเราโอเคนะ เราว่ามันก็แฟร์กันดี เราก็มีงานทำมีเงินเดือนใช้ ไม่ได้เดือดร้อนอะไร ขอแค่มีแฟนเพื่อไม่ให้เหงา ชีวิตดูมีสีสันขึ้น แต่ตอนนี้เริ่มมองไม่เห็นอนาคตร่วมกันแล้ว ไม่รู้ว่าจริงๆเขารักเรารึป่าว หรือรักแค่ตัวเค้ากันแน่ การที่เค้าบอกเราว่าเขาย้ายไปต่างจังหวัดเพื่อเติบโต มันก็เหมือนเติบโตแค่ตัวเค้า เค้าทำเพื่อตัวเค้าเองทั้งนั้น เรารู้สึกเสียดายเวลาที่ผ่านมามากๆ เรารู้สึกเหมือนโดนทิ้ง และการแยกกันอยู่กับเค้าเราก็ไม่สบายใจ เพราะเค้ามีประวัติเรื่องผู้หญิงค่อนข้างเยอะ ก่อนหน้านี้ตอนที่เราไปเที่ยวตจว.กับที่บ้านเราแฟนเราไม่ไปด้วย แฟนเราก็แอบเข้ากลุ่มพวกรับงานไซไลน์และเห็นคุยกับพวกผู้หญิงรับงานในไลน์อีก2-3คน และเราก็จับได้เขาก็บอกไม่ทำอีก ต่อหน้าเราเขาดีนะ แต่ลับหลังเขาก็น่าจะแสบอยู่เหมือนกัน เราควรรอเค้าอยู่มั้ย อายุเราก็27แล้ว ถ้ามีอะไรผิดพลาด มันจะสายไปมั้ยกับการเริ่มต้นใหม่