ตามคำถามเลยค่ะทำยังไงดีเรารู้สึกแบบนี้มาซักพักแล้วนะคะเราอายุ15นะคะเรื่องของเราคือพ่อแม่ทะเลาะกันตั้งแต่เรายังเด็ก พ่อชอบทำร้ายร่างกายแม่พ่อเรามักควบคุมอารมณ์ไม่อยู่เวลาโมโหค่ะเราก็เคยโดนทำร้ายร่างกายนะคะไม่ว่าจะตบจะถีบแต่เวลาเราจะโดนทำร้ายแม่เราจะมาช่วยตลอดพ่อเราเขาชอบดุด่าเราด้วยคำพูดแรงๆ แม่เคยโดนพ่อทำร้ายร่างกายจนแจ้งตำรวจแต่พ่อก็จะร้องห่มร้องไห้ขอโทษกราบเท้าแม่ แม่เราเคยคิดหย่ากับพ่อจะไปอยู่ที่อื่นแต่เราขอให้แม่อยู่ต่อตอนนี้เรารู้สึกผิดมากที่รั้งแม่ไว้ เราเริ่มรู้สึกแย่มาซักพักพ่อชอบด่าทอเราด้วยคำพูดแรงๆเมื่อก่อนเราก็เฉยๆแต่ตอนนี้เราต้องแอบหนีมาร้องไห้คนเดียวเพราะเรารู้สึกไม่โอเค บางทีเขาด่าเราแรงมากๆทั้งๆที่เราไม่ได้ทำอะไรผิด บทเขาอารมณ์ดีก็ดีมากค่ะตามใจทุกอย่างบทจะร้ายก็ร้ายขั้นสุด ล่าสุดพ่อแม่เราทะเลาะกันถึงขั้นทำร้ายร่างกาย(คือพ่อกับแม่เราเขาจะมีแบบเถียงกันทุกวันนะคะเพราะพ่อชอบบอกว่าแม่เป็นคนอย่างงั้นอย่างงี้) เราที่เริ่มเห็นพ่อทำร้ายแม่เราก็เข้าไปห้ามค่ะบอกให้ใจเย็นๆค่อยๆคุยกันดีกว่าโตๆกันแล้ว(เราไม่ได้ขึ้นเสียงเลยนะคะ)พ่อเขาก็บอกว่า"อย่ามา"แล้วเขาก็เดินมาจะทำร้ายเราค่ะเรากลัวมากแต่แม่ก็เข้ามาช่วยเรารู้สึกแย่มากๆตอนนั้น                    
   *ขอพูดนิดนึงนะคะเรารู้สึกว่าตัวเองเป็นมาซักพักแล้วเดี๋ยวนี้เราจะนอนไม่ค่อยหลับหลับยาก หงุดหงิดง่าย ร้องไห้ง่ายมากค่ะ แล้วก็ขอยอมรับเลยนะคะว่าเราทำร้ายร่างหายตัวเองค่ะ แต่ทำไม่บ่อยนะคะทำแค่3-4ครั้งเฉพาะตอนที่รู้สึกแย่มากๆ เพราะไม่รู้จะไปลงที่ไหน
   ต่อเลยนะคะแม่ก็พาเรามาที่ห้องให้เรานั่งรอแล้วแม่ก็ขู่พ่อค่ะว่าจะแจ้งตำรวจข้อหาทำร้ายร่างกายพอพ่อเราได้ยินก็ตามสเต็ปค่ะคลุกเข่าร้องไห้แล้วแม่เราก็บอกว่าไม่เป็นไร ตอนนั้นคือเรารู้สึกแย่จริงๆเราเลยทำร้ายร่างกายตัวเองโดยการกรีดแขนพอเราทำแล้วเราจะรู้สึกผ่อนคลายเราทำเสร็จเราจะนั่งนิ่งๆให้เลือดไหลจากแขนหยดใส่พื้นเรานั่งนิ่งๆมาจนเกือบชม.พ่อกับแม่เราก็คุยกับแล้วแม่ก็ไปนอนพ่อก็ดูทีวีเราก็ออกจากห้องไปล้างแขนค่ะ ผ่านไป2-3วันพ่อเห็นแขนเราเขาก็บอกค่ะว่าอย่าให้รู้ว่าทำแบบนี้อีกถ้าเห็นทำอีกจะตบให้ตายเราก็ได้แต่ยิ้มเจื่อนๆแล้วบอกรู้แล้วเราก็เค้าห้องมานั่งร้องไห้คนเดียว 
   ขอโทษนะคะที่เขียนงงๆแต่ที่เราจะสื่อคือเรารู้สึกที่บ้านไม่ใช่safe zoneค่ะ เขาไม่รู้เหรอคะว่าเราต้องทำร้ายร่างกายตัวเองเพราะเขา