สวัสดีค่ะพี่ๆทุกคนหนูขอคำปรึกษาหน่อยนะคะเครียดมากจริงๆ คือเรื่องมันเป็นเเบบนี้ค่ะ
เมื่อ2วันก่อนหนูได้ทำการสั่งซื้อทุเรียนจากทาง Facebook ทีนี้พี่คนส่งเขาก็โทรมาถามทางค่ะซอยหนูค่อนข้างลึกหนูจึงบอกพี่เขาว่าเดี๋ยวหนูเดินไปเอาก็ได้ค่ะพอหนูออกไปรับทุเรียนก็เจอเด็กผู้ชาย2คนน่าจะรุ่นน้องหนูหลายปีเห็นเขามองหนูด้วยท่าทางเเบบเเปลกๆเเล้วก็หัวเราะเเต่หนูก็ไม่ได้สนใจอะไรค่ะพอได้ทุเรียนมาก็กำลังจะเลี้ยวกลับบ้านเด็ก2คนนั้นก็พูดว่า "ดูอีเิเดินสบัดผมมาเเล้วว่ะ555555" หนูก็ไม่ได้สนใจอะไรเพราะคิดว่าเด็กคงคุยกันขำๆ จากนั้นหนูก็กำลังจะไปซื้อของที่ร้านค้าเเต่ลืมเอากระเป๋าตังค์ออกมาเพราะตอนซื้อทุเรียนพกมาพอดีค่ะเลยเดินกลับบ้านเพื่อไปเอากระเป๋าตังค์หนูก็เห็นเด็ก2คนนั้นยืนอยู่ทางจะเข้าบ้านหนูค่ะพอหนูเดินผ่านเด็กก็พูดขึ้นมาว่า "ดูอีเเย้นมยานดิอีเเย้นมยาน" หนูก็นิ่งไว้ค่ะเดินเข้าบ้านพอจะออกจากบ้านเด็ก2คนนั้นก็ยืนอยู่ทางประตูรั้วบ้านหนูเเล้วพูดว่า "อีเเย้มันใส่เสื้อในด้วยเว้ยดูดิอีเเย้นมยานใส่เสื้อใน555555" เเล้วก็พูดต่อว่า "บ้านมันมีคนบ้าเเก้ผ้าด้วยเว้ย"คืออันนี้หนูขึ้นค่ะเพราะน้องหนูป็นเด็กออทิสติกบางครั้งเขาก็ใส่เเค่กางเกงเเล้วก็กระโดดตบมือส่งเสียงตามประสาเขา เเต่หนูก็ยังเก็บความโกรธเเล้วเดินหน้านิ่งออกจากบ้านไปเขาก็ยังพูดไม่จบค่ะ"ดูอีเเย้มันเดินมาดิอีเเย้ขาโก่ง" หนูเลยเดินตรงไปหาเด็กพวกนั้น เขาก็วิ่งหนีหัวเราะเยาะเย้ยค่ะ"หนีเร็วอีเเย้มาเเล้ว" หนูก็ตามไปค่ะหมดความอดทนเลยตะโกนต่อว่าไปว่าทำไมต้องบูลลี่คนอื่นมารยาทไม่มีหรอตัวเเค่นี้พูดจาเเบบนี้มันเกินไปไหม จนคนเขามองค่ะหนูพูดเสียงดังใส่เด็กคนนั้นจนวิ่งหนีเข้าบ้านค่ะตอนเเรกโมโหมากคิดในใจว่าจะเอาไม้ไล่ตีเเต่ไม่ทำค่ะหนูว่าตัวเองเป็นรุ่นพี่ต้องไม่รังเเกรุ่นน้องพอผ่านไปสักพักใหญ่ๆ มีเสียงผู้ชายตะโกนมาจากหน้าบ้านหนูคืออันนี้หนูไม่ได้ยินค่ะเพราะอยู่ใน้องใส่หูฟังเเต่ย่าหนูได้ยินค่ะเลยมาบอกว่ามีคนตะโกนว่า"รู้จักกูน้อยไปเดี๋ยวจะได้รู้ว่ากูเป็นใคร" ทิ้งท้ายไว้เเค่นี้ค่ะเเล้วก็หายไป
วันรุ่งขึ้น ไปรษณีย์โทรมาจะเอาของมาส่งค่ะหนูก็ต้องออกจากบ้านอีกเช่นเคยทีนี้หนูเห็นผู้ชายคนนึงยืนด้อมๆมองๆหนูตรงต้นไ้เลยไม่กล้าเดินออกไปเลยบอกให้พี่ไปรษณีย์รบกวนเดินเข้ามาส่งหน่อยหลังจากหนูเขาบ้านเรียบร้อยก็มีเสียงตะโกนมาจากบ้านตรงข้ามว่า"ออกมากล้าดียังไงมาว่าลูกกูอี🌸ออกมาตบกับกูนี่"
ขออภัยในคำไม่สุภาพนะคะ)หนูก็ตกใจค่ะเปิดประตูลงไปดูหน้าบ้านของหนูเป็นซอยเล็กๆ่ะเเล้วบ้านตรงข้ามเขากั้นรั้วไว้ครึ่งนึงทำให้มองเห็นเขาก็ชี้หน้าด่าหนูตามนั้นเลยค่ะเเล้วก็เดินออกมาจากบ้านนั้นมาหน้าบ้านหนูค่ะเเล้วเขาก็ด่าไม่หยุดจับใจความได้คร่าวๆว่า"โตกว่าลูกกูมาว่าลูกกูได้ไงมาตัวๆกับกูนี่มาร้อนตัวหรอถึงได้ไปด่ามัน"ขอตัดคำหยาบคายบางคำออกค่ะเขาใช้ถ้อยคำรุนเเรงกว่านี้มากเเล้วเป็นชุดเลยจนคนข้างบ้านต้องออกมาดูหนูก็เลยขอโทษเขากับลูกค่ะเเล้วคนที่ยืนด้อมๆมองๆหนูครั้งเเรกก็พ่อเด็กค่ะหนูก็พูดขอโทษขอให้เขาฟังที่หนูพูดก่อนเขาไม่ฟังด่าเป็นชุดทีนี้หนูก็ปล่อยให้ด่าค่ะเเต่ย่าหนูทนไม่ไหวเลยด่าสวนไปค่ะว่าขนาดญาติพี่น้องเขายังมาบอกกูเลยว่าติดยาถึงเป็นเเบบนี้นี่มันเรื่องของเด็กควรใจเย็นๆเด็กมันก็ขอโทษเเล้วอย่าให้ถึงขั้นตบตีกันเลย เขาก็สวนมาว่าติดยาเเล้วเป็นไงพูดให้คนอื่นเสียประวัติหรอ คือเถียงกันไปเถียงกันมาค่ะทีนี้ย่าทนไม่ไหวเลยโทรให้พ่อหนูรีบกลับบ้านตอนนั้นพ่อทำงานอยู่ค่ะ ทีนี้เขาก็พูดมาว่าเอาสิเเจ้งตำรวจไปเลยกูไม่กลัวหรอก หนูเลยพูดมาว่า พี่ใจเย็นๆก่อนหนูขอโทษที่อารมณ์ร้อนเเล้วไปว่าลูกพี่หนูขอโทษจริงๆเเล้วหนูก็เล่าเหตุการณ์ให้เขาฟัง เขาน่าจะหมดคำด่าเเล้วถึงหยุดเเล้วฟังหนูพูด เขาก็บอกว่าพี่จบเเล้วนะถ้าย่าน้องยังไม่จบพี่เล่นเเน่ เเล้วก็ไปค่ะ
วันต่อมาหนูนั่งอยู่หน้าประตูบ้านพ่อเด็กเขาก็เบิ้ลรถใส่บ้านหนูเสียงดังเเต่หนูคิดว่าจบเเล้วไม่มีอะไร พอหนูออกไปซื้อของเขาก็มอง ค่ะเเล้วพอเขาขับรถผ่านหน้าบ้านหนูเขาก็เบิ้ลรถใส่เเล้วตะโกนว่า"เฮ้ย" หนูกับย่าสะดุ้งเลยค่ะตกใจนึกว่าอะไร เเต่ตอนนั้นก็กลัวๆค่ะ
พอมาวันนี้น้องหนูเขามองจากหน้าต่างหน้าบ้านเห็นเด็ก2คนนั้นเล่นน้ำน้องหนูก็ส่งเสียงชอบใจค่ะตบมือกระโดดใหญ่ เเต่เหมือนมีอะไรปาใส่เข้ามาค่ะดัง โคร่ม เเล้วก็ได้ยินเสียงเด็กหัวเราะกันค่ะ ต้องบอกเพิ่มนิดนึงค่ะว่าพวกพ่อเเม่เขามาทำงานกับบ้านฝั่งตรงข้ามบ้านหนูเด็กๆก็ต้องฝากไว้ที่นั่นค่ะเเล้วบ้านเราทั้ง2มีซอยเล็กๆคั่นหน้าบ้านหนูเท่านั้นค่ะฝั่งนั้นเหมือนจะเป็นลานหลังบ้านไว้นั่งเล่นเเล้วคั่นกั้นด้วยรั้วสังกะสีไม่สูงมากทำให้เห็นคนทางฝั่งนั้นเเล้วเขาก็เห็นฝั่งเราค่ะ
*ที่หนูไม่สบายใจเลยก็คือที่บ้านหนูที่อยู่กันก็มีย่าที่พิการเเละก็น้องที่เป็นเด็กออทิสติกค่ะส่วนพ่อต้องออกไปทำงานหนูกลัวว่าเขาจะยังไม่จบกลัวจะมีเรื่องอะไรเกิดขึ้นอีกหนูควรเตรียมตัวยังไงดีคะเเบบว่าถ้าเกิดมีเรื่องจริงๆเขาคิดจะเเกล้งหรือำร้ายหนูควรทำอย่างไรดีคะช่วยเเนะนำทีนะคะหนูไม่อยากให้ย่ากับน้องต้องเกิดอันตราย
เจอเเบบนี้ควรทำอย่างไรขอคำปรึกษาหน่อยนะคะเครียดมาก
เมื่อ2วันก่อนหนูได้ทำการสั่งซื้อทุเรียนจากทาง Facebook ทีนี้พี่คนส่งเขาก็โทรมาถามทางค่ะซอยหนูค่อนข้างลึกหนูจึงบอกพี่เขาว่าเดี๋ยวหนูเดินไปเอาก็ได้ค่ะพอหนูออกไปรับทุเรียนก็เจอเด็กผู้ชาย2คนน่าจะรุ่นน้องหนูหลายปีเห็นเขามองหนูด้วยท่าทางเเบบเเปลกๆเเล้วก็หัวเราะเเต่หนูก็ไม่ได้สนใจอะไรค่ะพอได้ทุเรียนมาก็กำลังจะเลี้ยวกลับบ้านเด็ก2คนนั้นก็พูดว่า "ดูอีเิเดินสบัดผมมาเเล้วว่ะ555555" หนูก็ไม่ได้สนใจอะไรเพราะคิดว่าเด็กคงคุยกันขำๆ จากนั้นหนูก็กำลังจะไปซื้อของที่ร้านค้าเเต่ลืมเอากระเป๋าตังค์ออกมาเพราะตอนซื้อทุเรียนพกมาพอดีค่ะเลยเดินกลับบ้านเพื่อไปเอากระเป๋าตังค์หนูก็เห็นเด็ก2คนนั้นยืนอยู่ทางจะเข้าบ้านหนูค่ะพอหนูเดินผ่านเด็กก็พูดขึ้นมาว่า "ดูอีเเย้นมยานดิอีเเย้นมยาน" หนูก็นิ่งไว้ค่ะเดินเข้าบ้านพอจะออกจากบ้านเด็ก2คนนั้นก็ยืนอยู่ทางประตูรั้วบ้านหนูเเล้วพูดว่า "อีเเย้มันใส่เสื้อในด้วยเว้ยดูดิอีเเย้นมยานใส่เสื้อใน555555" เเล้วก็พูดต่อว่า "บ้านมันมีคนบ้าเเก้ผ้าด้วยเว้ย"คืออันนี้หนูขึ้นค่ะเพราะน้องหนูป็นเด็กออทิสติกบางครั้งเขาก็ใส่เเค่กางเกงเเล้วก็กระโดดตบมือส่งเสียงตามประสาเขา เเต่หนูก็ยังเก็บความโกรธเเล้วเดินหน้านิ่งออกจากบ้านไปเขาก็ยังพูดไม่จบค่ะ"ดูอีเเย้มันเดินมาดิอีเเย้ขาโก่ง" หนูเลยเดินตรงไปหาเด็กพวกนั้น เขาก็วิ่งหนีหัวเราะเยาะเย้ยค่ะ"หนีเร็วอีเเย้มาเเล้ว" หนูก็ตามไปค่ะหมดความอดทนเลยตะโกนต่อว่าไปว่าทำไมต้องบูลลี่คนอื่นมารยาทไม่มีหรอตัวเเค่นี้พูดจาเเบบนี้มันเกินไปไหม จนคนเขามองค่ะหนูพูดเสียงดังใส่เด็กคนนั้นจนวิ่งหนีเข้าบ้านค่ะตอนเเรกโมโหมากคิดในใจว่าจะเอาไม้ไล่ตีเเต่ไม่ทำค่ะหนูว่าตัวเองเป็นรุ่นพี่ต้องไม่รังเเกรุ่นน้องพอผ่านไปสักพักใหญ่ๆ มีเสียงผู้ชายตะโกนมาจากหน้าบ้านหนูคืออันนี้หนูไม่ได้ยินค่ะเพราะอยู่ใน้องใส่หูฟังเเต่ย่าหนูได้ยินค่ะเลยมาบอกว่ามีคนตะโกนว่า"รู้จักกูน้อยไปเดี๋ยวจะได้รู้ว่ากูเป็นใคร" ทิ้งท้ายไว้เเค่นี้ค่ะเเล้วก็หายไป
วันรุ่งขึ้น ไปรษณีย์โทรมาจะเอาของมาส่งค่ะหนูก็ต้องออกจากบ้านอีกเช่นเคยทีนี้หนูเห็นผู้ชายคนนึงยืนด้อมๆมองๆหนูตรงต้นไ้เลยไม่กล้าเดินออกไปเลยบอกให้พี่ไปรษณีย์รบกวนเดินเข้ามาส่งหน่อยหลังจากหนูเขาบ้านเรียบร้อยก็มีเสียงตะโกนมาจากบ้านตรงข้ามว่า"ออกมากล้าดียังไงมาว่าลูกกูอี🌸ออกมาตบกับกูนี่"
วันต่อมาหนูนั่งอยู่หน้าประตูบ้านพ่อเด็กเขาก็เบิ้ลรถใส่บ้านหนูเสียงดังเเต่หนูคิดว่าจบเเล้วไม่มีอะไร พอหนูออกไปซื้อของเขาก็มอง ค่ะเเล้วพอเขาขับรถผ่านหน้าบ้านหนูเขาก็เบิ้ลรถใส่เเล้วตะโกนว่า"เฮ้ย" หนูกับย่าสะดุ้งเลยค่ะตกใจนึกว่าอะไร เเต่ตอนนั้นก็กลัวๆค่ะ
พอมาวันนี้น้องหนูเขามองจากหน้าต่างหน้าบ้านเห็นเด็ก2คนนั้นเล่นน้ำน้องหนูก็ส่งเสียงชอบใจค่ะตบมือกระโดดใหญ่ เเต่เหมือนมีอะไรปาใส่เข้ามาค่ะดัง โคร่ม เเล้วก็ได้ยินเสียงเด็กหัวเราะกันค่ะ ต้องบอกเพิ่มนิดนึงค่ะว่าพวกพ่อเเม่เขามาทำงานกับบ้านฝั่งตรงข้ามบ้านหนูเด็กๆก็ต้องฝากไว้ที่นั่นค่ะเเล้วบ้านเราทั้ง2มีซอยเล็กๆคั่นหน้าบ้านหนูเท่านั้นค่ะฝั่งนั้นเหมือนจะเป็นลานหลังบ้านไว้นั่งเล่นเเล้วคั่นกั้นด้วยรั้วสังกะสีไม่สูงมากทำให้เห็นคนทางฝั่งนั้นเเล้วเขาก็เห็นฝั่งเราค่ะ
*ที่หนูไม่สบายใจเลยก็คือที่บ้านหนูที่อยู่กันก็มีย่าที่พิการเเละก็น้องที่เป็นเด็กออทิสติกค่ะส่วนพ่อต้องออกไปทำงานหนูกลัวว่าเขาจะยังไม่จบกลัวจะมีเรื่องอะไรเกิดขึ้นอีกหนูควรเตรียมตัวยังไงดีคะเเบบว่าถ้าเกิดมีเรื่องจริงๆเขาคิดจะเเกล้งหรือำร้ายหนูควรทำอย่างไรดีคะช่วยเเนะนำทีนะคะหนูไม่อยากให้ย่ากับน้องต้องเกิดอันตราย