สวัสดีค่ะ เรามีเรื่องที่ติดอยู่ในหัวมากๆ คือเราทะเลาะกับคนที่บ้านบ่อยมากค่ะ เราทะเลาะกับป้า บ้านเราอาศัยอยู่4คน รวมเรา มีแม่ป้าแล้วก็ยาย ซึ่งแม่เราจะเป็นคนที่คอยรับฟังปัญหาเราตลอด แต่แม่ก็บอกเราว่าไม่ต้องไปสนใจ ยายก็เหมือนกัน เพราะเขาเล่าให้ฟังว่าก่อนจะเกิดป้าเราก็ทะเลาะกันกับแม่แล้วก็ยายด้วยค่ะ แล้ววันนี้เราทะเลาะกับเขา เพราะเราลงมากินข้าว ด้วยความเราพึ่งตื่นก็เลยยังอ้าปากกินไม่ค่อยได้ แล้วเขาก็ด่าเราค่ะ "ว่าทำไมมันง่วงขนาดนั้นเลยรึไง
" (ขึ้นเสียงด้วยค่ะ) เราเป็นเด็กตกใจง่ายเลยร้องไห้ออกมาตอนนั้นร้องไม่เท่าไหร่ค่ะไปเรื่อยๆยิ่งร้อง แล้วเราก็ก้มกินต่อ แต่ตอนนั้นโชคดีมากที่มีคุณยายอยู่ด้วย ยายก็บอกให้พูดเบาๆพูดดีๆ เพราะเรายังเด็ก ไปๆมาๆเรื่อยยายเราโดนมีดบาดเพราะจะกินมังคุด แล้วเขาก็ช่วยกันทำแผล แต่เรานั่งนิ่งเพราะด้วยความไม่กล้าเข้าไปช่วย + กับเราโดนด่าแล้วเราร้องไห้ แล้วเขาก็พูดกับเราว่า" ยายนี่รักจริงๆ อะไรก็หาให้พอเขาเป็นอะไรไม่ช่วยเลย " นั้นแหละค่ะ เราร้องออกมาเลยร้องจนกินข้าวคำต่อไปไม่ไหว เราบอกกับตัวเองว่าฮึบไม่ต้องร้องมันก็ทำไม่ได้ แล้วเราไม่ได้โดนครั้งเดียว เราโดนมาตั้งแต่เด็กเล็กเลย โดนใช้คำพูดคำจา โดนทำร้ายตั้งแต่ป.3 ตอนนั้นเขาทุบเรา แล้วหลังจากนั้นพอเราจะขึ้นบ้าน เขาก็ขู่ว่าถ้าตอนดึกไม่นอนกูจะไปตี แล้วก็บอกอีกว่ากูขึ้นไปทุบเลย เรากลัวมากเลยวิ่งหนีขึ้นมาบนห้อง ผ่านไปได้สักพัก เขาก็บอกให้เราลงมาตากผ้า แล้วเขาก็ถามเราว่า กินทุเรียนมั้ย เราบอกไม่ แล้วเราปิดประตู แต่บังเอิญมันเสียงดัง เขาเลยบอกเรา เป็น อะไร กูพูดดีด้วยแล้วนะ อิเด็กเวร ตอนนั้นเราก็ร้องค่ะ แต่มียายอยู่เราเลยไม่กล้าร้องเยอะ หลังจากนั้นพอเราตากเสร็จเราก็หนีขึ้นมาเหมือนเดิมค่ะ และ เขาตะโกนเรียกชื่อเราแล้วก็บอกให้เราไปซื้อไอติมให้หน่อย พอเราไปซื้อคำว่าขอบคุณยังไม่มีเลย คือเราเหนื่อยมากเลยค่ะ เราควรทำยังไงดี ตอนนี้เราก็เด็กอยู่แท้ๆ ยังไม่ทันขึ้นมอปลายด้วยซ้ำ ทำยังไงดีคะ .