เราเป็นคนที่อยู่คนมาโดยตลอด เป็นคนที่ชอบฟังเพลงแนวๆญี่ปุ่น ออกช้าๆซึมเศร้า ชอบแบบเพราะๆ ทุกๆครั้งเรามักจะอยู่คนเดียวมาโดยตลอด ปิดเทอมช่วงนี้ก็ไม่มีเพื่อนเลยสักคน เรามีน้องชาย1คนแต่ก็เดี๋ยวดีเดี๋ยวร้ายกัน ครอบครัวเราอาศัยอยู่กับคุณปู่คุณย่า โดนด่าทั้งวันโดนใช้ให้ไปทำโน่นทำนี่ทั้งวัน พอมีเวลาส่วนตัวเราก็ชอบมานั่งเล่นเกม ไม่ก็หาเพลงฟัง เปิดพัดลม นั่งบนโซฟาหลังบ้านที่ดูเหมือนห้องเก็บของ อยู่ในที่ๆส่วนตัวที่ไม่มีใครเข้ามายุ่งหรือวุ่นวายด้วย ในจอนนี้ก็เหมือนกัน เราชอบฟังเพลงเศร้าๆพาร้องไห้ มีแฟนแต่เขาเหมือนไม่สนใจ มีเพื่อนแต่ไม่มีอะไรจะคุยกัน อยู่คนเดียวตลอด อยากจะระบายแต่ก็ทำได้แค่ระบายกับกำแพง ตั้งคำถามกับดวงดาวที่สว่างในตอนมืดๆ จะชอบออกมาตั้งคำถามกับดาว นับดาวแทบทุกคืน เราเพื่อน หรือเราบั่บมีโลกส่วนตัวสูง เราอาจจะกลายเป็นคนโลกสวยไปแล้ว ว่างๆเราจะชอบเอาหนังสือที่ปู่ไม่ให้อ่าน พวกหนังสือของสำนักพิมพ์ Spring book เป็นแนวความรักความรู้สึก คือมันเปลี่ยนนิสัยเราได้จริงๆ เราอ่านหนังสือพวกนี้ทุกวัน ซื้อมาเยอะๆจนย่าด่าว่าห้ามซื้อมาอีก แต่เราก็ยังซื้อมา 😔✌️❤️