ผมเป็นคนที่ขี้เหงามากๆ พยายามจะหาคนคุย เพื่อนคุยอยู่ตลอดเวลาเพราะไม่อยากให้ตัวเองรู้สึกว่าโดดเดี่ยว ตอนมีแฟนหรือคนรักก็จะรู้สึกมีไฟขึ้นมา มีกำลังใจที่ทำอะไรก็ได้ แต่พอต้องมาอยู่คนเดียว ใช้ชีวิตโสดจากการเลิกกับแฟนหรือโดนใครทิ้ง จะเหงาและเคว้งตัวเองมากๆ ดิ้นรนหาใครสักคนจนตอนนี้สงสารและเป็นห่วงตัวเองมาก ไม่ชอบที่เป็นแบบนี้เลยครับ ทุกวันจะเต็มไปด้วยความรู้สึกแย่ๆทั้งนั้น พยายามท่องไว้ตลอดว่า ไม่มีใครก็ต้องอยู่ให้ได้ แต่มันเต็มไปด้วยความเหงาทั้งนั้นเลยครับ
คงเพราะด้วยตัวผมเองที่ต้องใช้ชีวิตอยู่ตัวคนเดียวมาตั้งแต่เด็ก ไม่มีเพื่อน เลยกลายเป็นคนที่ขาดความอบอุ่นและโหยหาความรักอยู่ตลอดเวลา

อาจจะดูเป็นการเพ้อเจ้อนะครับ แต่ถ้ามีวิธีทำให้ตัวเองหายเป็นแบบนี้ได้ ผมก็อยากทำ ลองแนะนำกันมาได้นะครับ 😥