ก่อนอื่นต้องบอกก่อนว่าครอบครัวผมแต่ก่อนก็รักใคร่กันดี พ่อและแม่คุยกันปกติ มาช่วงตอนผมโต ประมาณ อายุ 15 ขึ้นไป บ้านเริ่มมีปัญหากัน ไม่ว่าจะเป็นเรื่องธุรกิจ ที่ลงทุนขาดทุน เรื่องส่วนใหญ่เกี่ยวกับเงินทอง พ่อแม่เริ่มมีปากเสียง เริ่มเเสดงพฤติกรรมที่ไม่ชอบคอกัน จนปัจจุบัน พ่อแม่ผม อยู่บ้านเดียวกันแต่ไม่พูดคุยกันมาเป็นเวลา หลายปี

ผมเองเหมือนเป็นคนกลางระหว่างพ่อและแม่ หลายสิ่งที่เเม่ชอบแสดงออกคือ การประชดประชันพ่อ ไม่หุงข้าวเผื่อ ไม่ทำกับข้าวเผื่อ ไม่ซื้อแก๊สหุงต้ม เพื่อไม่ให้พ่อทำกับข้าวกิน ทั้งๆ ที่ผมทำงานให้เงินกับแม่ดูแลเรื่องกับข้าวที่บ้าน ทุกสิ่งทุกอย่างใช้แยกกันอยู่ พ่อต้องออกไปซื้ออาหารนอกบ้านบ่อยๆ ผมเคยทะเลาะกับแม่เรื่องนี้หลายครั้ง

แต่ละครั้งต้องคอยรับฟังเเม่บ่นพ่อ ด่าพ่อ ให้ผมฟังโดยบางทีผมไม่อยากรับฟังลุกหนี หรือเปลี่ยนเรื่องคุยก็โดนแม่ว่า หาว่ารักพ่อมากกว่าบ้าง แตะต้องพ่อไม่ได้บ้าง แต่แท้จริงแล้วผมก็ห่วงและรักพ่อแม่ ก็ต้องดูแลทั้งสองคน

มาทุกวันนี้ผมอยู่บ้านบ่อยขึ้นเนื่องจากทำงานที่บ้าน ก็ต้องใช้ชีวิตในบ้านมากขึ้น ทำให้ผมเห็นและรับรู้ปัญหาระหว่างพ่อและแม่มาก  หลายครั้งที่ผมห้าม เตือนแม่ ก็กลับโดนดุ ทะเลาะกันบ่อย บ่อยมากกับเรื่องที่อยากให้เเม่เบาๆ เรื่องพ่อ จนผมเริ่มเหนื่อย ท้อ จนไม่อยากจะอยู่บ้าน

ผมเหมือนคนกลาง ระหว่างพ่อแม่ รักทั้งพ่อทั้งแม่ ห่วงกันทุกคน อึดอัดที่จะต้องมาทะเลาะกับเเม่บ่อยครั้ง ทั้งๆที่ผมก็โตแล้ว ไม่เคยทำตัวไม่ดี ทำงานส่งเสียดูแลบ้านไม่เคยขาด  เพื่อนพี่ๆ เคยเจอปัญหาส่วนตัวแบบนี้ไหมครับ จัดการปัญหาอย่างไรได้บ้าง