เธอเป็นเด็กไกล้บ้านผมดูพายนอกดูขี้อายแต่จริงๆเหลี่ยมเยอะส่วนตัวผมไม่มีอะไรดีเลยงานก็ไม่ได้ทำชีวิตนี้ไม่มีอะไรเลย
ผมถึงไม่เข้าใจว่ามันเกิดขึ้นได้ยังไง
วันหนึ่งเธอมาขอยืมสายชาร์จมือถือผมก็ไม่คิดอะไรเลยให้เธอยืมแต่เธอบอกห้ามให้ผมบอกยายเธอว่าเธอมาขอยืมสายชาร์จเพราะกลัวยายด่าผมก็ทำตาม
แต่เธอเป็นอาทิตย์ก็ไม่คืนผมเลยบอกให้เธอเอามาคืนพอเธอเอามาคืนไม่ถึงชั่วโมงเธอขอยืมอีกผมก็ให้แล้วเรื่องมันก็เกิดขึ้นวันอาทิตย์ผมนั่งดูทีวีกับน้องชายที่เป็นลูกพี่ลูกน้องกันสองคนแล้วเธอมาขอยืมอีกแล้วผมไม่ให้ยืมเธอก็ขู่ว่าเธอจะบอกยายเธอว่าผมทำอานาจารเธอผมงงเลยถามว่าตอนไหนเธอก็บอกอีกถ้าไม่ให้สายชาร์จเธอจะบอกยายเธอแบบนั้นผมทั้งโกรธทั้งงผมเลยไล่เธอออกจากบ้านผมพอวันต่อมาเธอบอกยายเธอจริงๆแต่สิ่งที่ผมไม่คาดคิดคือยายเธอบอกว่าผมทำอานาจารหลานยายหลายรอบแล้วผมก็บอกเรื่องทั้งหมดกับยายแต่ยายไม่ฟังผมเลย
แต่ยายก็ไม่ได้แจ้งตำรวจแต่บอกคนทั้งหมู่บ้านผมพูดอะไรก็ไม่มีไครฟังผมบอกถ้าไม่เชื่อก็ถามน้องผมเลยแต่ก็ไม่มีไครเชื่อผมก็ไม่มีหลักฐานนอกจากน้องชาย
แต่คนทั้งหมู่บ้านก็ตราหน้าผมว่าไอ่เลว
ผมควรทำไงดีครับขอความรู้ความเห็นหน่อยคครับ