พ่อแม่เราจะสนใจแต่พี่จนไม่สนใจเราเลย เวลาพี่เราสร้างปัญหาแม่ก็ไม่เคยด่าเลยแต่พอเราทำในเรื่องเดียวกับพี่แม่โกรธมากเลยด่าเราแล้วก็โมโหใส่
เรารู้สึกน้อยใจมาเป็นสิบปีแล้ว เราพยายามทำทุกอย่างให้แม่รักเรามากขึ้นด้วยการไม่สร้างปัญหา พุ่งพาตัวเองมากขึ้น ไม่เถียงเวลาแม่บ่นหรือด่า เราพยาย่มแล้วแต่แม่เราก็เหมือนเดิม พี่เราเคยทั้งด่าพ่อ ด่าแม่และตะโกนใส่หน้าแม่ว่าอย่ามายุ่งกับชีวิตมัน เมื่อปีที่แล้วพี่เรามีปัญหาโรคซึมเสร้าและซิ่วมหาลัยมา2รอบแล้วซึ่งมันก็ยิ่งทำให้แม่สนใจ เอาใจมากกว่าเดิมอีก 
ตอนนี้พี่กลับมาอยู่บ้านพร้อมกับเอาแฟนมาอยู่ด้วยแม่เราก็เลยไปสนใจทั้งพี่และแฟนพี่
เราเป็นคนที่อึดอัดเวลาอยู่กับคนแปลกหน้าโดยเฉพาะผู้ชาย เราอึดอัดที่แฟนพี่มาอยู่ในบ้านเราเลยบอกแม่ แม่เราดันตอบเราว่าอย่าไปว่าพี่เขา
สรุปชีวิตเราตอนนี้คือต้องเตรียมสอบเข้ามหาลัยปีหน้า หาข้าวหาน้ำให้พี่เรากับแฟนพี่กิน กวาเบ้านให้เขาอยู่ ล้างห้องน้ำให้เขาใช้ค่ะ ถ้าจะให้เล่าทุกอย่างที่เราต้องเจอมาตลอดชีวิตคงเขียนไม่หมด5555 และเราคิดว่าแม่คงเปลี่ยนตัวเองให้รักลูกไม่เท่ากันไม่ได้ เราเลยอยากสอบถามวิธีที่เราสามารถทำให้ตัวเองคิดถึงเรื่องนี้น้อยลงและเลิกน้อยใจค่ะ เราไม่อยากร้องไห้แล้ว