ใครมีครอบครัวแบบนี้บ้าง

สวัสดีค่ะ อันนี้คือกระทู้แรกของหนู ตลอดเวลาที่ผ่านมาไม่เคยคิดอยากจะอ่านพันทิปเลย แต่พอมาวันนี้ก็รีบสมัครเลยค่ะ5555 ขอเข้าเรื่องเลยนะคะ ตอนที่หนูเด็กๆค่ะ(ตอนนี้15)อายุประมาณ6-7ขวบ หนูกําลังนอนอยู่แต่สะดุ้งตื่นขึ้นมาเพราะเสียงทะเลาะของพ่อกับแม่ หนูก็แกล้งทำเป็นหลับแต่จริงๆก็ฟังอยู่หนูได้ยินทุกเรื่องจนมาถึงตอนที่แม่พูดกับพ่อว่า พรุ่งนี้เราไปหย่ากันเถอะ  หนูก็แอบร้องไห้แล้วเอาหมอนปิดไว้ จนเช้าวันรุ่งขึ้นหนูโทรหาพ่อกับแม่ว่าไปไหน พ่อกับแม่บอกว่าไปทำงาน แต่จริงๆหนูรู้ว่าเค้าไปหย่ากัน หนูก็กลั้นนำ้ตาเอาไว้ไม่ไหว พอตกเย็นหนูอาบนำ้เสร็จก็ตัดสินใจพูดกับพ่อแม่ว่า ไปหย่ากันหรอไม่รักหนูแล้วหรอ(พูดไปร้องไห้ไป) ลึกๆก็รู้ว่าเป็นเรื่องของผู้ใหญ่แต่คนเป็นลูกเห็นพ่อแม่หย่ากันก็เสียใจนะ  เวลาผ่านไปหนูต้องไปเรียนที่อเมริกาประมาณ1เดือนครึ่ง ระหว่างที่หนูอยู่ที่นู่น พ่อก็ไปมีแฟนใหม่ จนหนูกลับมาพ่อไม่นอนบ้านเกือบทุกวัน(หนูเป็นคนที่รักพ่อมาก รักที่สุด)หนูก็ต้องอยู่กับแม่ พ่อเป็นอย่างนี้แม่ก็ให้หนูไปสืบว่าพ่อคุยไลน์กับเขาบ้างมั้ยทั้งๆที่หนูไม่อยากจะทำ แม่สั่งไม่ให้หนูโทรหาพ่อถ้าพ่อโทรมาก็ให้บอกแม่ พอเราโกหกว่าพ่อไม่ได้โทรมา แม่ก็โกรธทั้งๆที่เราอยากจะให้เรื่องมันดีขึ้นหนูคิดอยู่ตลอดว่าแม่ใช้หนูเป็นเครื่องมือรึเปล่า แม่รักหนูจริงรึเปล่า หนูแอบร้องไห้คนเดียวมาตลอด ด้วยสาเหตุที่หนูเป็นอะไรมักจะเก็บไว้คนเดียว ไม่อยากให้คนอื่นทุกข์ไปกับหนู จนมันกลายเป็นความเก็บกดภายในใจ บางครั้งอยากจะพูดมันออกมาแต่ก็พูดไม่ได้ ครอบครัวหนูมันไม่เหมือนครอบครัวอื่น หนูไม่สนิทกับลุงป้าน้าอา หนูรู้สึกว่าโดนพวกเขานินทาอยู่ตลอด จนบางครั้งก็ไม่อยากจะเจอ คิดไปค่างๆนานา ว่าทำไมเราต้องเกิดมาอยู่ในครอบครัวแบบนี้ ทำไมครอบครัวหนูไม่เป็นแบบเพื่อนบ้า เคยคิดอยากจะฆ่าตัวตายแต่ก็ทำไม่ได้ ตอนนี้ทั้งพ่อและแม่เรามีแฟนใหม่หมดเค้าให้ความสำคัญกับแฟนเค้ามากกว่าเรา เวลาเค้าจะคุยโทรศัพท์เค้าจะไล่หนูไปไกลๆจากเค้าพี่ของหนูก็โลกส่วนตัวสูง หนูจะเอาเรื่องนี้ไปปรึกษาปู่กับย่าก็ไม่ได้เพราะโดนสั่งห้ามไว้หนูไม่รู้จะทำยังไงดี ได้แต่เก็บปัญหานี้ไว้คนเดียว.... เรื่องราวของวันนี้คือ หนูไปวันกับแม่และลูกพี่ลูกน้อง น้องยังอายุแค2ขวบยังไม่รู้อะไร แฟนใหม่แม่หนูโทรมาแม่ก็สั่งให้ทั้งรถเงียบ พอแม่คุย/ปสักพัก มือเราก็เผลอไปโดนเท้าร้องแบ้วน้องก็ร้องออกมา แม่หนูก็วางสายแล้วหันมาตีน้อง และมาว่าหนูว่าแกล้งร้องทำไม ทั้งๆที่หนูไม่มีเจตนาจะแกล้ง พอกลับถึงบ้านหนูก็ขึ้นมาร้องไห้ในห้องนำ้คนเดียว พอลงไป ก็ได้ยินแม่ด่าพ่อว่า อี ยิ้ม (ขอโทษสำหรับคำหยาบคายนะคะ) เราทนไม่ไหวไปนั่งรอให้คนเดียว สถานการณ์ตอนนั้นเกิดอะไรขึ้นก็ไม่รู้แต่หนูอึดอัดมากอยากจะกรี๊ดออกมาแต่ก็ทำไม่ได้แม่สั่งห้ามให้หนูบอกพ่อว่าร้องไห้ ห้ามบอกพ่อว่าแม่มีแฟนใหม่ ส่วนพ่อก็ไม่บอกเราแต่แม่ดันเป็นคนบอกเราเอง  แม่เองก็กำลังจะซื้อบ้านย้ายไปอยู่กับแฟนใหม่ หนูทนไม่ไหวกับเหตุกาณร์ที่เกิดขึ้นในบ้านหนูแล้ว หนูควรทำไงดีคะ หนูเกลียดแม่ เกลียดพ่อ แล้วก็โกรธ ทั้งๆที่ไม่อยากรู้สึกแบบนี้ หนูควรจะทำยังไงให้ชีวิตหนูดีขึ้นคะ ขอบคุณที่อ่านมาถึงตอนนี้นะคะ ขอบจบไว้เท่านี้ก่อนนะคะ แต่ยังมีเรื่องอีกมากมายที่หนูไม่ได้พูดลงไปในนี้ ขอบคุณค่ะ 
ขออภัยนะคะหากหนูเขียนอะไรผิดพลาด หรือเขียนให้อ่านแล้อมยิ้ม14วไม่เข้าใจ🙏
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่