โควิด เศรษฐกิจ  ชีวิต

    นานแล้ว...ที่เราไม่เจอกัน  นะพันทิป

    วันนี้ขอหยิบเรื่องราว มาบันทึกตำนานชีวิต

    ดิ้น แล้วก็ ดิ้น   มาหลายปีดีดัก  เคยคิดว่า  เข้าที่เมื่อไหร่คงจะได้มาชิลๆ ในห้องแห่งนี้

    
    จากนักเดินทางสายชิลล์  ที่อยากเล่าประสบการณ์ที่พบเจอ  

    มีคำกล่าวว่าโลกไม่แน่นอน ก็ถ้าจะจริง   หลายปีก่อนเจอสิ่งที่ไม่คาดฝันหลายอย่าง

   ปัญหาล้วนๆ    เงินเอย  คนรอบข้างเอย
   
   แรกก็ทุกข์ใจ  แต่พอคิดไป  นั่งทุกข์ไปก็เท่านั้น

   ตัดสินใจลุยเดี่ยว  ตามหาหนทาง  หยุดทำงานทุกอย่าง

   https://ppantip.com/topic/37560217  เบตง - แม่สาย 

  หลายคนคิดว่า ไปเที่ยวอย่างมีความสุข  แต่จริงๆอยากหนีบางอย่าง

  อยากทดสอบคนรอบข้าง  เวลาที่เราเป็นอย่างนี้  จะปฎิบัติกับเราอย่างไร

  ได้ค้นพบคำตอบที่เป็นของแถม  ว่าเรารักอะไร  ปัญหามาจากไหน  ที่สุดแล้วไปสู่อะไร

  สู่แรงบัลดาลใจใหม่  เรื่องแล้ว  เรื่องเล่า  ก็ไม่ได้มาเล่าสู่กันฟังสักที

  วันนี้ เป็นวันแรงงาน  เริ่มรู้สึกว่านิ่ง  ...  หนี้นิ่ง  ไม่ได้หมดนะ  แต่ไม่เพิ่ม

  หลายสิ่งเริ่มเห็นภาพ   ผลบางอย่างในอดีตเริ่ออกผล   ต้นไม้แห่งน้ำพักน้ำแรง

  ความภูมิใจ  รอยยิ้ม  เริ่มกลับมา   ความเหนื่อยล้าเริ่มจางหาย

  บวกกลับ  สถานการณ์โลกระบาด  การหยุดทำงานต่างๆ  ก็นึกห่วงหลายท่าน

 อยากบอกว่า  อย่าสิ้นหนทาง  อย่าจมปรักอยู่กลับที่   คลาน  เดิน  ดัน

 พาตนเองออกมาจากพื้นที่ปัญหา   

 มองคนที่ทำมาหากิน  

คุณจะได้ยินบางอย่าง  เห็นบางสิ่ง  มากพอก็จะเห็น หนทางความคิด

ทดลองแต่อย่าลงทุนอย่ากู้  มองหาสิ่งที่มีอยู่  ต่อยอด   นี่คือกึ๋นของการใช้ชีวิต

   food raider  เป็นเรื่องราวการเดินทาง  ที่ต่อยอดจากการ ท่องเที่ยว  มาเป็นการทำอาชีพ

แต่ยังรักษาความเป็นตัวตน  รถเล็กวิ่งทางไกล   อุปกรณ์ ดี ไอ วาย  หาง่าย  ประหยัด

ก่อนอื่น ผมหมดตัว  ติดหนี้เป็นล้าน  รถยนต์ขายทุกคัน  ญาติพี่น้องไม่อยากยุ่ง

แรกๆก็ ถูกด่าครับว่า  ทำอะไรสะเปะสะปะ   ประเด็นคือ  เรารู้ว่าเรากำลังอะไร

ก็เข้าใจ ใครว่าก็ว่าไป   ขนของ  สร้างระบบพื้นฐานงานใหม่  ด้วยรถมอเตอร์ไซด์

วันนึงกลับมายิ่งใหญ่   ฝันว่าอย่างนั้น

  ตอนนี้ทำอะไร ?
  ขายทุกอย่าง  ก็ลองทุกอย่าง  พัฒนามาเรื่อยๆ   เฉาก๋วย  ไข่ลวก  ผลไม้  9ล9

  ขายตอนไหน ?
  ไม่ได้ทำทั้งวัน  เลือกช่วงเวลา  อย่างเช่น  ขายไล่ลวก 7.00 - 9.00  ได้กำไร 200 บาท
หมดเวลาก็ไปงานต่อไป

   ยังไง ?
   กลางคืนเป็นยาม  ตอนสายเข้าไร่  ตอนบ่ายหาของมาขาย   และทำทุกอย่างทีมีโอกาส

   รายได้เป็นอย่างไร
  ยังน้อยครับ  แต่รายจ่ายหายไปมาก  
  เป็นยาม  แอบหลับบ้าง  แต่ยังได้เงิน  มีเพื่อนคุย
  เช่าไร่ ปีล่ะ 6,000  ได้ออกกำลังกาย  ได้ผลผลิตตอนนี้มีกล้วย/มะม่วง ถ้าเช่าหอเดือนล่ะ 2,500 +
  ส่วนการขายของ  ชอบขี่รถเที่ยวอยู่แล้ว  ได้เงิน แถมได้เห็น มุมมองของชีวิต ได้เข้าใจความเหนื่อยยาก
  ใครจ้างอะไร ที่ไม่ผิดกฏหมาย  เวลาได้  ทำหมด  เป็นการได้เรียนรู้อะไรใหม่ๆ

  ความรู้สึกตอนนี้เป็นอย่างไร ?
  เหนื่อยแต่มีความสุข

 .................................................................

 วิกฤติคือโอกาส  ความผิดพลาดมีไว้ให้เรียนรู้  สู้ๆ ครับ

 ทำงานก่อนครับ  ว่างจะแวะเวียนมาใหม่

 มีอะไรก็มาเล่าสู่กันฟังครับ