เป็นรุ่นพี่ที่ออฟฟิตค่ะ อายุก้ 30 ละ เราอายุ 23
พฤติกรรมเห็นแก่ตัวมาก แต่ไม่เคยรู้สึกผิด เราว่าแกตลอดทุกครั้งที่แกเห็นแก่ตัว ก้ยังเฉย
เช่น
1) เรื่องผ้าม่าน ผ้าม่านมันอยู่หลังโต๊ะแกและแกร้อน แต่แกมาใช้เรามาปิดให้หน่อย ทั้งๆที่เรานั่งอยู่โต๊ะฝั่งตรงข้าม
เราก้เรยพูดว่า "ผ้าม่านมันอยู่หลังตัวเอง ถ้าขึ้เกียจปิดก้ไม่ต้องปิดหรอก เปิดไว้งั้นแหระ"
2)เรื่องการนั่งเสื่อ คนเยอะแต่เสื่อเล็ก พื้นที่จำกัด แต่แกไม่ยอมขยับเรย
เราก้เรยพูด "ขยับไปหน่อยได้มั้ย คนยังไม่มีที่นั่งอยู่ 2 คน "
ที่แกตอบ "ทำไมชันต้องขยับ ขยับก้ได้นั่งพื้นสิ " ตะโกนแบบไม่พอใจ ทั้งๆที่คนที่นั่งด้วยๆกันมีแต่อายุ 35-40 เรามองว่านอกจากจะเห็นแก่ตัวแล้วยังเป็นคนไม่มีสัมมาคารวะเรย
เรา ' มา เดวหนูไปนั่งตรงนั้นเอง"
พอเราย้ายไปนั่ง เราได้นั่งพื้นแต่เราไม่ซีเรียส เพราะเพื่อที่พี่ๆเขาจะได้มีที่นั่งกันทุกคน
แล้วแกก้พูดให้ "ทำไมเทอถึงกล้าไปนั่งพื้น ไม่เย็นตูดหรอ"
เรา " ก้เพื่อนส่วนเราอ่ะคะ เย็นแค่นี้คงไม่ถึงตายหรอก" ในใจคืออยากด่ามาก เป็นผู้ดีตีนแดงมาจากไหนกัน แต่เทอก้เป็นกรรมกร ทำงานรับจ้างทั่วไปจะมากระเดะอะไรหนักหนา

แต่พี่ๆไม่เคยพูดให้แกเรยนะ มีแค่พูดอ้อมๆบาง แต่เรานี่พูดตรงๆเรย ต่อหน้าพี่ๆในออฟฟิต แต่เจ้าตัวเองก้ไม่รู้สึกผิดอะไรเรย
ดันลอยหน้าลอยตาเฉย

เราอยากรู้ว่า ว่าคนแบบนี้เขาคิดอะไรยังไง โตมาในสังคมแบบไหน ถึงเป็นคนแบบนี้ได้ ไม่ระอายแก่ใจบ้างเรยหรอ