ตามหัวข้อเลยค่ะ อาการของเราก้จะประมาณนี้ เราเป็นคนชอบอยู่คนเดียว ไม่ค่อยเข้าสังคม มีเพื่อนน้อย เวลามีปัญหาอะไรมักจะไม่ค่อยชอบปรึกษาใคร นอกจากไม่ไหวจริงๆ เราเลี้ยงลูกคนเดียว ฝาแฝด บางทีเราอยู่ดีๆก้หงุดหงิดใส่ลูก บางทีเผลอตีลูกโดยไม่ได้ตั้งใจ พอเห็นลูกร้องเราก้คิดได้ เราก้ปลอบลูก ขอโทษเขา บางทีเราเครียดหรือมีปัญหามันมีความคิดเข้ามานะว่าอยากตายๆไปให้พ้น รู้สึกเหมือนตัวเองไร้ค่ายังไงไม่รู้ มันท้อ มันตันไปหมด แต่ก้คิดว่าถ้าเราตายไปลูกจะอยู่กับใคร(เราแยกกันอยู่กับพ่อน้อง แล้วที่บ้านเราอยู่กับป้า2คน ป้าเราเลี้ยงเรามา แล้วเขาก้แก่แล้ว) บางทีอยู่ดีๆเราก้ร้องไห้ขึ้นมา กอดลูกไปร้องไห้ไปด้วย มันรู้สึกสงสารตัวเองกับลูก เราคิดมานานแล้วว่าจะไปพบหมอดีไหม เพื่อนๆว่าเรามีสิทธิ์เป็นไหม เราไม่อยากทิ้งไว้นานกว่านี้ ขอบคุณล่วงหน้าสำหรับคำตอบด้วยนะคะ