แล้วเราทุกคนก็ผ่านการเรียนมาแล้วหนึ่งปี ขึ้นมัธยมศึกษาปีที่ 2
เอ็มและวิด ยังคงอยู่ห้องคิง ม.2/12
ส่วนเอก โจและเสก ได้ห้อง ม.2/9 พร้อมกับกลุ่มนักฟุตบอลโควต้าตามเดิม
"เอ็ม..เอ็ม เราเอาขนมมาฝาก พอดีแม่ไปต่างประเทศมา เรามากินด้วยกันนะ.."
"หูยยยยย น่ากินมากกกกก กินๆๆๆ"
เอ็มตาโตกับขนมที่วางอยู่ตรงหน้าบนม้าหิน ขนมต่างประเทศมาช่างดูน่าตื่นตาตื่นใจเสมอ
"อาราย ใจคอจะไม่รอเพื่อน รอฝูงเลยหรอวะ ไอ้วิด"
เอกกระโดดเข้าคว้ากล่องขนมไว้ในมือ
"เฮ้ย มาตั้งแต่เมื่อไหร่ ไม่ต้องห่วง มีเยอะกินกันจุกแน่นอนพวกเ-ิง"
"เชี่ย....ขนมห่าอะไร
น่ารักสาดดด โคตร....อิมเมจ"
"ครี..เอท....ไอ้เชีย ภาษาอังกฤษเกือบศูนย์ทำมาเป็นพูด"
เสกเคาะกระบาลเพื่อแบบหยอกล้อ
เสียงพัวเราะเฮฮา พร้อมกับขนมอร่อยสร้างบรรยากาศของกลุ่มให้ยิ่งสนุกขึ้น
"วิดๆ เราขอเก็บไว้อันนึงได้ปะ..."
"ได้ดิ..เอาไปสองอันเลย จะเก็บไว้กินเองหรอ"
"อื่ม..มันสวยดีอะ เราชอบ ขอนะ"
"อื่ม..เอาไปดิ"
ขนมในห่อสวยแปลกตา ถูกเก็บไว้ในกระเป๋าเสื้อนักเรียนของเด็กชายตาหยี
-------
"เอ็ม วันนี้เราไปก่อนนะ เรามีเรียนพิเศษต่อตอนเย็น"
"อ้าว..หรอ..อื่มมม...ตั้งใจเรียนนะ"
"เจอกัน พรุ่งนี้นะ"
เอ็มมองตามเพื่อนสนิทจนลับตา เอาเข้าจริง เค้าแทบจะไม่มีเพื่อนคนอื่นนอกจากวิดและกลุ่มเอก โจ เสก
"ไปห้องสมุดละกัน ไม่รู้จะไปไหนดี หาหนังสืออะไรอ่านสักพัก ค่อยกลับบ้าน"
เด็กชายมักจะใช้เวลาช่วงเย็น ถ้าเพื่อนสนิทไม่อยู่ จะแอบตัวเองอยู่ที่มุมเล็กในห้องสมุดเสมอ
เค้ามักจะหาหนังสืออะไรอ่านไปเรื่อยๆเพื่อให้เวลาหมดไปอีกวัน
-------
ระหว่างทางเดินไปห้องสมุด จะต้องผ่านตึกโบราณและห้องพักนักกีฬาซึ่งอยู่ติดกัน
นักกีฬาโรงเรียนทั้งหมดจะนอนที่ห้องพักนักกีฬาเพื่อสะดวก ไม่ต้องเดินทางทั้งก่อนและหลังซ้อมเสร็จตอนดึกๆ
"ไอ้เชี่ยหนึ่ง เ-ิง
โคตรช้าอะ เดี๋ยวโค้ช
ซ่อมอีกหรอก"
"เอ่อๆ เ-ิงไปก่อนเลย กูว์ลืมของ กูว์วิ่งกลับไปเอาของก่อน"
นักฟุตบอลหน้าคม รูปร่างสมส่วน แข็งแรง กึ่งวิ่ง กึ่งเดินเพื่อกลับไปห้องพักนักกีฬาเพราะลืมของบางอย่างไว้
-----
บรรยากาศหลังเลิกเรียน นักเรียนที่เหลืออยู่ที่โรงเรียนบางตา โรงเรียนจึงดูเงียบสงบ ถึงกับวังเวง
เอ็มเดินใจลอย คิดโน้นนี้ไปเรื่อยเปื่อยตามประสา จนเข้าขั้นหลอนประสาทตัวเองในบางช่วง
"แหม ถ้ามีผีโผล่มาที่มุมตึกละก็ คงต้องวิ่งป่าราบเลยนะ..อิอิอ"
เค้าคิดในใจกึ่งขำกึ่งหล่อนตัวเองนิดๆ เพื่อให้เข้ากับบรรยากาศอันวังเวงช่วงเย็นหลังโรงเรียนเลิก
ด้วยบรรยากาศที่เข้ากับความหลอน ทำให้เค้ากึ่งเดิน กึ่งวิ่ง เพื่อไปให้ถึงห้องสมุดเร็วขึ้น
---
---
"โครม"
เด็กชายตาหยีชนกับอะไรเข้าอย่างจังที่มุมตึก หนังสือเรียนกระจาย ขนมกระเด็นจากกระเป๋าเสื้ออยู่ไม่ห่าง
"ผี........"
"ผีบ้าอะไรวะ จะรีบไปไหนเนี่ย...."
"เราขอโทษ..อ้าว นายอีกแล้ว"
"อ้าว...เอ็.....นาย"
ชื่อของเด็กชายตาตี่หายไปในลำคอของหนึ่งทันที เปลี่ยนเป็นคำอื่นแทน
เพื่อไม่ให้รู้ว่า เค้าจำชื่อของอีกฝ่ายได้
ว่าคือ เอ็ม
คนที่เค้าเคยเกือบเตะบอลโดนที่อัฒจันทร์วันสอบเข้า
คนที่เตะบอลพลาสติกเข้าเต็มกลางหลังของเค้า
----------
"เราขอโทษทีนะ เราไม่ได้ตั้งใจ เราคิดว่าจะเจอผีมุมตึก เลยชักกลัวๆ"
เด็กชายตาหยี พูดรัวเป็นชุด
รอยยิ้มสดใสเจือบนใบหน้าขาว ริมฝีปากได้รูปอิ่มอมชมพู ขยุบขยิบเล็กน้อยเพื่อขอโทษขอโพย
มันดูน่ารักชวนมอง
"แล้วเป็นอะไรหรือเปล่า.."
น้ำเสียงราบเรียบกลบเกลื่อนความรู้สึกแปลกบางอย่างในใจ
"ไม่เป็นอะไร สบายมาก"
เด็กชายตาหยียังคงทำเก่งเสมอ
เด็กชายรีบเก็บข้าวของที่กระจัดการจาย รวมถึงขนมสองชิ้นของเค้า
"กำลังจะไปซ้อมบอลหรอ?"
"อื่ม"
พอนึกขึ้นมาได้ เอ็มก็หยิบขนมหนึ่งชิ้นจากกระเป๋าเสื้อ แล้วยื่นให้ หนึ่ง
"เราให้ ถือเป็นการขอโทษที่ชนวันนี้และครั้งก่อนที่เตะบอลอัด"
"ไม่อะ ไม่ชอบขนม"
คนบ้าอะไร ไม่ชอบขนม หยิ่งชมัด เอ็มคิดในใจ แต่ก็ยังพยายามต่อ
"รับไปเหอะ ไม่ต้องเกรงใจ เรามีสองอัน ให้นายอันนึง"
ปากที่ไปไวกว่าความคิดของหนึ่ง ทำให้ หนึ่ง ถามกลับมาทันที
"แล้วอีกชิ้น จะให้ใคร"
"..ยุ่ง..."
เอ็มตอบแบบยียวนกวนประสาทเพื่อเอาชนะ แต่ใบหน้ายังอมยิ้ม น่ามอง
"งั้นเอามาทั้งสองชิ้น จะได้ไม่ต้องให้ใคร"
หนึ่งคว้าขนมทั้งสองชิ้นมาไว้ในมือ
"เห้ย เอาคืนมา"
"ไหนว่าจะให้"
"ก็ให้ชิ้นเดียวงะ"
"ของๆเราไม่ชอบแบ่งให้ใคร ถ้าให้เราก็ต้องให้ทั้งหมด......"
เค้าทิ้งไว้แต่คำพูดสั้นๆ พร้อมวิ่งจากไป
ใบหน้าคมมีรอยยิ้มที่มุมปาก บ่งบอกความรู้สึกแปลกอะไรบางอย่าง
ทิ้งไว้เพียงเด็กชายตาหยี
ที่ยืนมึนงงแต่ใจเต้นตุบๆ
่
สำหรับตอนก่อนหน้าและตอนต่อไป
ตามหาอ่านได้ที่นี้นะครับ
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้https://www.tunwalai.com/story/418428/%e0%b8%99%e0%b8%b1%e0%b8%81%e0%b8%9a%e0%b8%ad%e0%b8%a5%e0%b9%82%e0%b8%84%e0%b8%a7%e0%b8%95%e0%b9%89%e0%b8%b2%e0%b8%81%e0%b8%b1%e0%b8%9a%e0%b9%80%e0%b8%8b%e0%b9%88%e0%b8%ad%e0%b8%8b%e0%b9%88%e0%b8%b2%e0%b8%ab%e0%b9%89%e0%b8%ad%e0%b8%87%e0%b8%84%e0%b8%b4%e0%b8%87-%e0%b8%9b%e0%b8%90%e0%b8%a1%e0%b8%9a%e0%b8%97?page=1
นักบอลโควต้ากับเซ่อซ่าห้องคิง (ขนมสองชิ้น )