พอดีว่าเมื่อไม่กี่วันก่อน เราได้มีโอกาสทำแบบทดสอบ enneagram เป็นครั้งแรก โดยทำจากเว็บของต่างประเทศ 2 เว็บ ได้ผลตรงกันคือเป็นคน type 4 ซึ่งเราก็ไปสืบต่อในเน็ต และพบว่า คนแบบ 4 นี่แหละค่ะที่เป็นประชากรที่หายากที่สุดจากทั้งหมด 9 แบบ
จากนั้นเราก็ไปศึกษาคำอธิบายเพิ่มเติมเกี่ยวกับลักษณ์ 4 นี้ (บอกไว้ก่อนนะคะว่าเรายังไม่รู้เรื่องปีกสองสามสี่ห้าที่จะแบ่งประเภทย่อยไปอีก ของดไม่เขียนถึงนะคะ555) ต่อไปนี้ก็จะเป็นคำบียายรวมๆของคนลักษณ์ นะคะ
คนลักษณ์ 4 มีชื่อเรียกคนกลุ่มนี้ว่า กลุ่ม 'Romantic' หรือ 'Individualist' ชื่อฟังดูดีมั้ยคะ5555 โดยคนกลุ่มนี้มักจะกลุ่มคนที่มีอารมณ์โศกซึ้งเป็นหลัก ซึ่งคำว่าโศกซึ้งต่างจากโศกเศร้านะ คือเราไม่ใช่คนซึมเศร้า แต่เราเลือกที่จะดำดิ่งไปในความรู้สึกส่วนลึกและเสพย์มันต่างหาก ซึ่งเราเสพย์ทุกๆอารมณ์อย่างลึกซึ้ง แต่แค่ส่วนใหญ่แล้วความเศร้ามันคงอยู่ได้นานกว่า ดังนั้นอารมณ์ส่วนใหญ่ที่เราได้เจอก็คือความเศร้านั่นเองค่าา
เราเป็นคนที่สุดๆในทุกๆอารมณ์เลยก็ว่าได้ คำว่าพอดีคือปัดตกไปได้เลย อีกทั้งอารมณ์ของเราจะเปลี่ยนได้แทบจะทุกนาที เมื่อกี้โกรธแทบตาย สักพักเจอเรื่องดีๆก็หัวเราะซะงั้น สักพักกลับมาโกรธใหม่แล้วร้องไห้ จากนั้นหาย หายคือหายเลย หายเป็นปลิดทิ้ง เหมือนไม่เคยเกิดเรื่องขึ้นมาก่อน และเรามักจะเซนซิทีฟกับเรื่องเล็กๆน้อยๆที่คนทั่วไปเขาไม่เซนซิทีฟกัน อย่างเช่นเราใส่กางเกงไม่ได้ ใส่แล้วขาบนมันติด จู่ๆเราก็นั่งลงคากางเกงไว้ที่ขาแล้วก็ร้องไห้ซะงั้น (อ้าว) หรือบางเรื่องที่คนอื่นเขาเซนซิทีฟกัน เราจะรู้สึกเฉยๆ แล้วก็จะคิดว่ามันก็ไม่เห็นจะขนาดนั้นเลยนี่นา
เราคิดว่าตัวเองเป็นคนแปลก ไม่เหมือนคนทั่วไป มีอะไรบางอย่างในตัวเราที่คนปกติไม่มี มันอาจฟังดูเหมือนอาการหลงตัวเองน้อยๆ แต่ความแปลกของเรานั้นมันคืออะไรเราเองก็บอกได้ยากเหมือนกันนะ55555 มันเหมือนคำตอบที่เราเฝ้าค้นหามาตลอดมากกว่า แล้วเราก็ชอบที่จะค้นหามันซะด้วยสิ ก็การค้นหาจิตใจและพฤติกรรมของตัวเองมันน่าสนุกออกนี่จริงมั้ย
ลึกๆแล้วเราเป็นคนขี้อิจฉา (envy) แต่ไม่ใช่อิตฉาแบบนางร้ายนางละครอะไรแบบนั้นนะ อันนั้นก็เกินไป๊ ความอิจฉาของเราก็คือเราจะชอบคิดว่าทำไมคนอื่นๆถึงดีกว่า เก่งกว่า แล้วเราล่ะ ทำไมเราไม่เป็นอย่างนั้นบ้าง แต่ก็คือไม่ได้คิดแค้นอะไรที่เขาดีกว่านะ แค่อิจฉาเฉยๆ ส่วนตัวเราเคยอิจฉาที่เพื่อนวาดรูปสวยเราก็ไปฝึก ฝึกๆๆจนวาดสวยขึ้นมาบ้างแม้จะไม่เท่าเพื่อนก็ตาม แค่นี่แหละพอใจละ หรือบางครั้งความอิจฉาของเราก็มักจะมาในรูปแบบแปลกๆ อย่างเช่นเรากับเพื่อนสั่งน้ำปั่นแบบเดียวกัน เราก็จะมองของเพื่อนแล้วเริ่มรู้สึกว่า ของเธอดูน่าอร่อยจังนะ ทำไมของเราไม่เป็นแบบของเธอนะ (ซึ่งมันเป็นน้ำแบบเดียวกันเด๊ะๆ -*-) แต่เราไม่อยากได้ของเธอนะ เราแค่อยากให้ของเราเป็นแบบของเธออ่ะ แต่ถ้าเธอให้เราไม่เอานะ ประมาณนี้ค่ะ5555
อีกสิ่งที่เราอิจฉาก็คือ ทำไมทุกคนถึงปกติจังนะ อยากปกติบ้างจัง แต่เราก็ได้อยากจะเหมือนใคร เราไม่ได้อยากเป็นคนเพลนๆ เราจะมีความอยากยูนีคโดยไม่รู้ตัวแฝงอยู่ เราจะไม่ค่อยชอบใจเวลาใช้ของซ้ำกับใคร ของเรามันต้องเป็นหนึ่งเดียวสิ ตัวเราเองก็ต้องเป็นหนึ่งเดียว เราไม่เหมือนใครทั้งนั้นแหละ แต่เราก็อยากเป็นคนปกตินะ แต่เราต้องไม่เหมือนใคร ทุกคนไม่ต้องมาเข้าใจเราหรอก แต่เราไม่ชอบเวลามีคนเข้าใจผิด (ย้อนแย้งดีมั้ย) คือไม่ต้องมาเข้าใจเรานั่นแหละ ปล่อยผ่านๆไป แต่ถ้าจะเข้าใจก็ห้ามเข้าใจผิด ยูโน๊ว?
มันจะมีวันนึงที่เราต้องเคยคิดว่า หรือจริงๆแล้วเรามาจากโลกอื่นกันนะ ทำไมเราช่างไม่ belong กับโลกนี้เอาซะเลย - - ทุกสิ่งทุกอย่างมองๆไปแล้วกลับรู้สึกว่านี่มันไม่ใช่ที่ของเรานี่นา แท้จริงแล้วเราเป็นใครกันนะ อืมม...
เรามักจะรู้สึกโหยหาถึงบางอย่างในอดีต อาจจะเป็นวัยเด็ก อาจจะเป็นคนเก่าๆ บรรยากาศเดิมๆ ที่ทุกวันนี้มันไม่มีอีกต่อไปแล้ว ขณะที่คนทั่วไปอยู่กับปัจจุบัน คนลักษณ์ 4 จะอยู่ในอดีตและอนาคตค่ะ -_- บอกแล้วว่าไม่มีคำว่าพอดีสำหรับเราจริงๆ ถวิลหาเรื่องที่เกิดไปแล้ว จินตนาการทุกอย่างที่ยังไม่เกิดขึ้น แต่ไม่สนใจสิ่งที่กำลังดำเนิน ณ ปัจจุบัน5555555
สิ่งที่เราไม่ชอบเลยความรู้สึกของการ 'โดนทิ้ง' ค่ะ เราสามารถรู้สึกโดนทิ้งได้ทุกเมื่อ อย่างเช่นการมีพ่อแม่ปล่อยให้ทำอะไรอย่างอิสระตามใจ แทบจะไม่ห้ามเลย หลายๆคนอาจจะชอบ แต่สำหรับเรา เราจะรู้สึกเหมือนว่าเรากำลังถูกทิ้งให้เผชิญอะไรด้วยตัวเราเอง ทำไมล่ะ เขาไม่สนแล้วเหรอว่าเราจะทำอะไร เราไม่มีค่าสำหรับเขาแล้วสินะ...ร้อยแปดพันประการจะคิดค่ะ เราเคยแอบร้องไห้เพราะแม่บอกว่าให้เลือกคณะมหาลัยเองเลย ไม่บังคับ (มันก็ดีแล้วนี่555) แต่เรากลับรู้สึกว่าเขาไม่สนแล้วใช่มั้ยว่าต่อไปเราจะเป็นยังไง ถึงกล้าปล่อยให้เราตัดสินใจเอง ซึ่งความคิดประเภทนี้จะแวบเข้ามาในหัวเราบ่อยมาก
หลายๆคนเวลาเราถามว่าเราเป็นคนยังไงเหรอ พวกเขามักจะนิยามนิสัยของเราไม่ออกค่ะว่าเป็นคนแบบไหนกันแน่ คือเราจะไม่ใช่คนที่มีบุคลิกชัดเจน เราไม่ใช่สาวห้าว แต่เราก็ไม่ใช่สาวหวาน บางครั้งเราตรงๆ แต่บางครั้งเรากลับเป็นคนอ้อมค้อมอ้อมโลก วันนี้เราแต่งตัวดีมาก อีกวันเราอาจจะใส่เสื้อยีด
กางเกงวอร์มไปก็ได้ แนวการฟังเพลงของเรา เราเลือกฟังตามใจชอบค่ะ ทุกแนว ทุกภาษา เพลงสากล+เพลงไทย+ไทยเดิม+เพลงจีน+เพลงประกอบหนัง/ซีรี่ย์+ออเครสตร้า ทั้งหมดเคยอยู่ในเพลย์ลิสต์เดียวกันมาแล้ว
เราเป็นคนเกลียดการ small talk มากๆ รู้สึกมันเป็นการคุยที่เสียเวลาและไร้สาระ ปต่ถ้าเวลาเราเจอคนที่เรา deep talk ด้วยได้เราจะรู้สึกดีมากๆ
คนลักษณ์ 4 ส่วนใหญ่มักมีลักษณะของ introvert ร่วมด้วย คือเป็นคนประเภทรักความสงบ ชอบที่จะอยู่คนเดียว มากคนก็มากความ (แต่ไม่ได้หมายความว่าจะชอบอยู่คนเดียวไปซะทุกสถานการณ์นะ) คือเราชอบให้มีคนอยู่ด้วย แต่ห้ามมายุ่งกับเรานะ เรามีวงกลมตรงนี้ ส่วนเธออยู่ตรงนั้น เธออยู่กับชั้นได้ แต่เธอห้ามเข้ามายุ่งกับชั้นและโลกของชั้น เราต้องอยู่ร่วมกันภายใต้ความเงียบให้ได้เพราะชั้นชอบแบบนี้ เข้าใจ๊?
.
.
.
ที่เราเขียนมามีตรงกับใครบ้างมั้ยคะ55555555 เราพยายามรวบรวมข้อมูลจากหลายๆที่ บางส่วนเขียนจากประสบการณ์ของตัวเองโดยตรงก็มี ถ้ามีอะไรเพิ่มเติมสามารถแลกเปลี่ยนความเห็นกันได้นะคะ อาจจะตรงบ้างไม่ตรงบ้าง ถือว่าอ่านเพื่อความบันเทิงก็ได้นะ อิอิ
ปล.อาจมีเขียนผิดบ้างนะคะ พิมพ์ในโทรศัพท์ ตาลายไปหมดแล้วว😵
ใครทำแบบทดสอบ Enneagram หรือนพลักษณ์ได้ แบบที่ 4 เชิญทางนี้เลยค่าาา
คนลักษณ์ 4 มีชื่อเรียกคนกลุ่มนี้ว่า กลุ่ม 'Romantic' หรือ 'Individualist' ชื่อฟังดูดีมั้ยคะ5555 โดยคนกลุ่มนี้มักจะกลุ่มคนที่มีอารมณ์โศกซึ้งเป็นหลัก ซึ่งคำว่าโศกซึ้งต่างจากโศกเศร้านะ คือเราไม่ใช่คนซึมเศร้า แต่เราเลือกที่จะดำดิ่งไปในความรู้สึกส่วนลึกและเสพย์มันต่างหาก ซึ่งเราเสพย์ทุกๆอารมณ์อย่างลึกซึ้ง แต่แค่ส่วนใหญ่แล้วความเศร้ามันคงอยู่ได้นานกว่า ดังนั้นอารมณ์ส่วนใหญ่ที่เราได้เจอก็คือความเศร้านั่นเองค่าา
เราเป็นคนที่สุดๆในทุกๆอารมณ์เลยก็ว่าได้ คำว่าพอดีคือปัดตกไปได้เลย อีกทั้งอารมณ์ของเราจะเปลี่ยนได้แทบจะทุกนาที เมื่อกี้โกรธแทบตาย สักพักเจอเรื่องดีๆก็หัวเราะซะงั้น สักพักกลับมาโกรธใหม่แล้วร้องไห้ จากนั้นหาย หายคือหายเลย หายเป็นปลิดทิ้ง เหมือนไม่เคยเกิดเรื่องขึ้นมาก่อน และเรามักจะเซนซิทีฟกับเรื่องเล็กๆน้อยๆที่คนทั่วไปเขาไม่เซนซิทีฟกัน อย่างเช่นเราใส่กางเกงไม่ได้ ใส่แล้วขาบนมันติด จู่ๆเราก็นั่งลงคากางเกงไว้ที่ขาแล้วก็ร้องไห้ซะงั้น (อ้าว) หรือบางเรื่องที่คนอื่นเขาเซนซิทีฟกัน เราจะรู้สึกเฉยๆ แล้วก็จะคิดว่ามันก็ไม่เห็นจะขนาดนั้นเลยนี่นา
เราคิดว่าตัวเองเป็นคนแปลก ไม่เหมือนคนทั่วไป มีอะไรบางอย่างในตัวเราที่คนปกติไม่มี มันอาจฟังดูเหมือนอาการหลงตัวเองน้อยๆ แต่ความแปลกของเรานั้นมันคืออะไรเราเองก็บอกได้ยากเหมือนกันนะ55555 มันเหมือนคำตอบที่เราเฝ้าค้นหามาตลอดมากกว่า แล้วเราก็ชอบที่จะค้นหามันซะด้วยสิ ก็การค้นหาจิตใจและพฤติกรรมของตัวเองมันน่าสนุกออกนี่จริงมั้ย
ลึกๆแล้วเราเป็นคนขี้อิจฉา (envy) แต่ไม่ใช่อิตฉาแบบนางร้ายนางละครอะไรแบบนั้นนะ อันนั้นก็เกินไป๊ ความอิจฉาของเราก็คือเราจะชอบคิดว่าทำไมคนอื่นๆถึงดีกว่า เก่งกว่า แล้วเราล่ะ ทำไมเราไม่เป็นอย่างนั้นบ้าง แต่ก็คือไม่ได้คิดแค้นอะไรที่เขาดีกว่านะ แค่อิจฉาเฉยๆ ส่วนตัวเราเคยอิจฉาที่เพื่อนวาดรูปสวยเราก็ไปฝึก ฝึกๆๆจนวาดสวยขึ้นมาบ้างแม้จะไม่เท่าเพื่อนก็ตาม แค่นี่แหละพอใจละ หรือบางครั้งความอิจฉาของเราก็มักจะมาในรูปแบบแปลกๆ อย่างเช่นเรากับเพื่อนสั่งน้ำปั่นแบบเดียวกัน เราก็จะมองของเพื่อนแล้วเริ่มรู้สึกว่า ของเธอดูน่าอร่อยจังนะ ทำไมของเราไม่เป็นแบบของเธอนะ (ซึ่งมันเป็นน้ำแบบเดียวกันเด๊ะๆ -*-) แต่เราไม่อยากได้ของเธอนะ เราแค่อยากให้ของเราเป็นแบบของเธออ่ะ แต่ถ้าเธอให้เราไม่เอานะ ประมาณนี้ค่ะ5555
อีกสิ่งที่เราอิจฉาก็คือ ทำไมทุกคนถึงปกติจังนะ อยากปกติบ้างจัง แต่เราก็ได้อยากจะเหมือนใคร เราไม่ได้อยากเป็นคนเพลนๆ เราจะมีความอยากยูนีคโดยไม่รู้ตัวแฝงอยู่ เราจะไม่ค่อยชอบใจเวลาใช้ของซ้ำกับใคร ของเรามันต้องเป็นหนึ่งเดียวสิ ตัวเราเองก็ต้องเป็นหนึ่งเดียว เราไม่เหมือนใครทั้งนั้นแหละ แต่เราก็อยากเป็นคนปกตินะ แต่เราต้องไม่เหมือนใคร ทุกคนไม่ต้องมาเข้าใจเราหรอก แต่เราไม่ชอบเวลามีคนเข้าใจผิด (ย้อนแย้งดีมั้ย) คือไม่ต้องมาเข้าใจเรานั่นแหละ ปล่อยผ่านๆไป แต่ถ้าจะเข้าใจก็ห้ามเข้าใจผิด ยูโน๊ว?
มันจะมีวันนึงที่เราต้องเคยคิดว่า หรือจริงๆแล้วเรามาจากโลกอื่นกันนะ ทำไมเราช่างไม่ belong กับโลกนี้เอาซะเลย - - ทุกสิ่งทุกอย่างมองๆไปแล้วกลับรู้สึกว่านี่มันไม่ใช่ที่ของเรานี่นา แท้จริงแล้วเราเป็นใครกันนะ อืมม...
เรามักจะรู้สึกโหยหาถึงบางอย่างในอดีต อาจจะเป็นวัยเด็ก อาจจะเป็นคนเก่าๆ บรรยากาศเดิมๆ ที่ทุกวันนี้มันไม่มีอีกต่อไปแล้ว ขณะที่คนทั่วไปอยู่กับปัจจุบัน คนลักษณ์ 4 จะอยู่ในอดีตและอนาคตค่ะ -_- บอกแล้วว่าไม่มีคำว่าพอดีสำหรับเราจริงๆ ถวิลหาเรื่องที่เกิดไปแล้ว จินตนาการทุกอย่างที่ยังไม่เกิดขึ้น แต่ไม่สนใจสิ่งที่กำลังดำเนิน ณ ปัจจุบัน5555555
สิ่งที่เราไม่ชอบเลยความรู้สึกของการ 'โดนทิ้ง' ค่ะ เราสามารถรู้สึกโดนทิ้งได้ทุกเมื่อ อย่างเช่นการมีพ่อแม่ปล่อยให้ทำอะไรอย่างอิสระตามใจ แทบจะไม่ห้ามเลย หลายๆคนอาจจะชอบ แต่สำหรับเรา เราจะรู้สึกเหมือนว่าเรากำลังถูกทิ้งให้เผชิญอะไรด้วยตัวเราเอง ทำไมล่ะ เขาไม่สนแล้วเหรอว่าเราจะทำอะไร เราไม่มีค่าสำหรับเขาแล้วสินะ...ร้อยแปดพันประการจะคิดค่ะ เราเคยแอบร้องไห้เพราะแม่บอกว่าให้เลือกคณะมหาลัยเองเลย ไม่บังคับ (มันก็ดีแล้วนี่555) แต่เรากลับรู้สึกว่าเขาไม่สนแล้วใช่มั้ยว่าต่อไปเราจะเป็นยังไง ถึงกล้าปล่อยให้เราตัดสินใจเอง ซึ่งความคิดประเภทนี้จะแวบเข้ามาในหัวเราบ่อยมาก
หลายๆคนเวลาเราถามว่าเราเป็นคนยังไงเหรอ พวกเขามักจะนิยามนิสัยของเราไม่ออกค่ะว่าเป็นคนแบบไหนกันแน่ คือเราจะไม่ใช่คนที่มีบุคลิกชัดเจน เราไม่ใช่สาวห้าว แต่เราก็ไม่ใช่สาวหวาน บางครั้งเราตรงๆ แต่บางครั้งเรากลับเป็นคนอ้อมค้อมอ้อมโลก วันนี้เราแต่งตัวดีมาก อีกวันเราอาจจะใส่เสื้อยีด
กางเกงวอร์มไปก็ได้ แนวการฟังเพลงของเรา เราเลือกฟังตามใจชอบค่ะ ทุกแนว ทุกภาษา เพลงสากล+เพลงไทย+ไทยเดิม+เพลงจีน+เพลงประกอบหนัง/ซีรี่ย์+ออเครสตร้า ทั้งหมดเคยอยู่ในเพลย์ลิสต์เดียวกันมาแล้ว
เราเป็นคนเกลียดการ small talk มากๆ รู้สึกมันเป็นการคุยที่เสียเวลาและไร้สาระ ปต่ถ้าเวลาเราเจอคนที่เรา deep talk ด้วยได้เราจะรู้สึกดีมากๆ
คนลักษณ์ 4 ส่วนใหญ่มักมีลักษณะของ introvert ร่วมด้วย คือเป็นคนประเภทรักความสงบ ชอบที่จะอยู่คนเดียว มากคนก็มากความ (แต่ไม่ได้หมายความว่าจะชอบอยู่คนเดียวไปซะทุกสถานการณ์นะ) คือเราชอบให้มีคนอยู่ด้วย แต่ห้ามมายุ่งกับเรานะ เรามีวงกลมตรงนี้ ส่วนเธออยู่ตรงนั้น เธออยู่กับชั้นได้ แต่เธอห้ามเข้ามายุ่งกับชั้นและโลกของชั้น เราต้องอยู่ร่วมกันภายใต้ความเงียบให้ได้เพราะชั้นชอบแบบนี้ เข้าใจ๊?
.
.
.
ที่เราเขียนมามีตรงกับใครบ้างมั้ยคะ55555555 เราพยายามรวบรวมข้อมูลจากหลายๆที่ บางส่วนเขียนจากประสบการณ์ของตัวเองโดยตรงก็มี ถ้ามีอะไรเพิ่มเติมสามารถแลกเปลี่ยนความเห็นกันได้นะคะ อาจจะตรงบ้างไม่ตรงบ้าง ถือว่าอ่านเพื่อความบันเทิงก็ได้นะ อิอิ
ปล.อาจมีเขียนผิดบ้างนะคะ พิมพ์ในโทรศัพท์ ตาลายไปหมดแล้วว😵