คือเราอะรู้จักคนๆนึงเราก็ไม่เชิงกับไม่ชอบหน้าตั่งเเต่ครั่งเเรกที่เห็นนะคือเราก็เฉยๆเเต่พอเราอยู่ใกล้เขามองตาเขามันรู้สึงเเบบคุ้นเคย เศร้า รู้สึกรักอะแบบผู้ผันคุ้นเคยอะเเเต่เราก็ยังคงไม่ชอบหน้านะเพราะดูเหมื่อนทุกคนเข้าหาเขาง่ายเราเลยเเบบ🙄เเต่เรามักจะรู้สึงเป็นห่วงเขาในเรื่องเล็กๆน้อยเเต่ก็แอบหึ่งอยู่เเหละเเต่ก็ไม่ได้อะไรเพระาสมองเรามันคือไม่ชอบ หยิ่ง เจ้าชู้ ไม่จิงจังกับใคร เราไปอ่านในgoogleมาเขาบอกว่าเป็นความผูกผันจากอดีตชาติเราก็ไม่รู้เหมื่อนกันเพราะก็รู้สึกอย่างงั่นจริงๆเขาเหมื่อนจะพยามคุยกับเรา เล่นกับเราเเต่เราก็ต่อต้านตลอดเพราะคิดเขาก็เป็นเเบบนี้กับทุกคนเเต่ในใจก็เเอบดีใจ ~
รู้สึกผูกผัน+ไม่ชอบหน้าในเวลาเดียวกัน