รักแห่งสยาม
-นี่คือ love actually เวอร์ชันไทยชัดๆ หยิบมาดูไวไปหน่อย ถ้ารอคริสมาสต์แล้วได้มาดูอะไรแบบนี้คงเต็มอิ่มกับเทศกาล เหงาๆ หนาวๆ หึ้ย5555
-พี่มะเดี่ยวก็ยังคงเป็นพี่มะเดี่ยวที่มีพลังขยี้สิบแรงมือ ไม่รู้จะขยี้อะไรขนาดนั้น น้ำตาหนูไหลไม่ทันแล้วพี่ มันทุกจุด ทุกช็อตจริงๆ ทุกสิ่งที่ตัวละครพูด หรือทำ ทุกแววตาที่แต่ละตัวละครมองกัน มันดูมีความหมายไปซะหมด คุณภาพคับแก้วจริงๆ
-เป็นหนังLGBTที่เก่า แต่มีความคลาสสิคและได้อารมณ์ลึกลงไปในใจ ดูแล้วสัมผัสได้ถึงความรัก ความรู้สึก ความเหงา ได้ทุกมู้ดทุกอารมณ์แบบลึกซึ้งอ่ะ ไม่ใช่มาแค่ผิวเผินแล้วก็จากไป แต่เป็นความรู้สึกที่เรียกได้ว่ากัดกินหัวใจไม่น้อยเลยทีเดียว
-เราชอบการเล่าเรื่องของหนัง มันดูไปเรื่อยๆ แต่ก็ทวีความรู้สึกที่กดทับหัวใจให้มันมากขึ้นๆ เก็บรายละเอียดในแต่ละซีนแล้วเอามาขยี้ทีหลัง คือแบบ เห้ยมันกินใจมาก โดยเฉพาะการเอาเพลงมาเป็นส่วนนึงในการขับเคลื่อนตัวหนัง มันโรแมนติกแบบหน่วงๆ เอาจริงๆ เพลงนี่มันช่วยขับเคลื่อนความรู้สึกได้เยอะเหมือนกันนะ ทั้งตัวเนื้อร้อง ทำนอง เมโลดี้ เสียงร้องและอินเนอร์ของพี่พิชชี่ที่ทุกครั้งเวลาร้องเพลงให้มาริโอนี่คือเรายิ้มนะ มีความสุขมาก แต่ในใจลึกๆโคตรหน่วงเลย
-นักแสดงคือสมแล้วจริงๆที่เข้าชิงกันทุกคน ทุกอย่างมันโฟลว ธรรมชาติ เหมือนไม่ได้มีบทให้ท่อง สายตาของมาริโอกับพิชชี่นี่คือได้มาก เรารู้เลยว่าทั้งสองคนคิดอะไรยังไงอยู่ เป็นหนัง 2 ชั่วโมงครึ่งที่เหมือนผ่านไปแค่ครึ่งชั่วโมง แต่ความรู้สึกในใจกลับเหมือนถูกตราตรึงไม่มีวันหายไปไหน 12 ปีที่ผ่านไปไม่ได้ทำให้หนังเรื่องนี้เก่าเกินจะดูเลยซักนิดเดียว
ดูแล้วอยากวาร์ปไปเดินสยามตอนนี้เลย
เทศกาลคริสมาสต์นี่มันเข้ากับความรักจริงๆเล้ย
ถึงอากาศจะหนาว
ถึงคู่รักรอบๆจะทำให้เหงาไปบ้าง
แต่แค่ได้กลับบ้านมานอนในห้องอุ่นๆ นอนดูรักแห่งสยามวนไป หัวใจก็อบอุ่นขึ้นมาแล้วแหละเนอะ❤️
9/10
Just so into everything
www.facebook.com/justsointoeverything/
[CR] รีวิว : รักแห่งสยาม
รักแห่งสยาม
-นี่คือ love actually เวอร์ชันไทยชัดๆ หยิบมาดูไวไปหน่อย ถ้ารอคริสมาสต์แล้วได้มาดูอะไรแบบนี้คงเต็มอิ่มกับเทศกาล เหงาๆ หนาวๆ หึ้ย5555
-พี่มะเดี่ยวก็ยังคงเป็นพี่มะเดี่ยวที่มีพลังขยี้สิบแรงมือ ไม่รู้จะขยี้อะไรขนาดนั้น น้ำตาหนูไหลไม่ทันแล้วพี่ มันทุกจุด ทุกช็อตจริงๆ ทุกสิ่งที่ตัวละครพูด หรือทำ ทุกแววตาที่แต่ละตัวละครมองกัน มันดูมีความหมายไปซะหมด คุณภาพคับแก้วจริงๆ
-เป็นหนังLGBTที่เก่า แต่มีความคลาสสิคและได้อารมณ์ลึกลงไปในใจ ดูแล้วสัมผัสได้ถึงความรัก ความรู้สึก ความเหงา ได้ทุกมู้ดทุกอารมณ์แบบลึกซึ้งอ่ะ ไม่ใช่มาแค่ผิวเผินแล้วก็จากไป แต่เป็นความรู้สึกที่เรียกได้ว่ากัดกินหัวใจไม่น้อยเลยทีเดียว
-เราชอบการเล่าเรื่องของหนัง มันดูไปเรื่อยๆ แต่ก็ทวีความรู้สึกที่กดทับหัวใจให้มันมากขึ้นๆ เก็บรายละเอียดในแต่ละซีนแล้วเอามาขยี้ทีหลัง คือแบบ เห้ยมันกินใจมาก โดยเฉพาะการเอาเพลงมาเป็นส่วนนึงในการขับเคลื่อนตัวหนัง มันโรแมนติกแบบหน่วงๆ เอาจริงๆ เพลงนี่มันช่วยขับเคลื่อนความรู้สึกได้เยอะเหมือนกันนะ ทั้งตัวเนื้อร้อง ทำนอง เมโลดี้ เสียงร้องและอินเนอร์ของพี่พิชชี่ที่ทุกครั้งเวลาร้องเพลงให้มาริโอนี่คือเรายิ้มนะ มีความสุขมาก แต่ในใจลึกๆโคตรหน่วงเลย
-นักแสดงคือสมแล้วจริงๆที่เข้าชิงกันทุกคน ทุกอย่างมันโฟลว ธรรมชาติ เหมือนไม่ได้มีบทให้ท่อง สายตาของมาริโอกับพิชชี่นี่คือได้มาก เรารู้เลยว่าทั้งสองคนคิดอะไรยังไงอยู่ เป็นหนัง 2 ชั่วโมงครึ่งที่เหมือนผ่านไปแค่ครึ่งชั่วโมง แต่ความรู้สึกในใจกลับเหมือนถูกตราตรึงไม่มีวันหายไปไหน 12 ปีที่ผ่านไปไม่ได้ทำให้หนังเรื่องนี้เก่าเกินจะดูเลยซักนิดเดียว
ดูแล้วอยากวาร์ปไปเดินสยามตอนนี้เลย
เทศกาลคริสมาสต์นี่มันเข้ากับความรักจริงๆเล้ย
ถึงอากาศจะหนาว
ถึงคู่รักรอบๆจะทำให้เหงาไปบ้าง
แต่แค่ได้กลับบ้านมานอนในห้องอุ่นๆ นอนดูรักแห่งสยามวนไป หัวใจก็อบอุ่นขึ้นมาแล้วแหละเนอะ❤️
9/10
Just so into everything
www.facebook.com/justsointoeverything/
CR - Consumer Review : กระทู้รีวิวนี้เป็นกระทู้ CR โดยที่เจ้าของกระทู้