สวัสดีค่ะ ขอไม่เอ่ยถึงตัวตนตัวเองแล้วกันเนอะคือเราอยู่ในวัยม.ปลาย เราใช้ชีวิตอยู่คนเดียว พ่อกับแม่แยกทางกัน 
ต่างคนต่างไปอยู่ที่อื่น ครอบครัวเรามีกัน4คน แม่เรายายและน้า เราอาศัยอยู่ในบ้านกับพี่และยายแต่เราไม่สนิทกัน
เราใช้ชีวิตอยู่บนห้องบนบ้านแบบเงียบๆคนเดียว แม่เราก็ไปอยู่กับแฟนใหม่ เรารู้สึกโดดเดี่ยว อยากอยู่กับแม่ แต่ก็อยู่ไม่ได้
ข้าวปลาเราก็ต้องหากินเอง งานเราก็ต้องหาทำ แต่ก็ไม่มี เราขาดรายได้ แม่เราเองก็ติดหนี้ เราไม่รู้จะทำยังไงยายกับน้าก็ไม่
สนใจอะไรเรากับแม่เลยว่าจะอยู่อย่างไง เราทำได้แค่ใช้ชีวิตคนเดียวแบบสันโดด ต้องอยู่แบบอดๆยากๆ เราไม่อยากให้แม่
เหนื่อยหรือเดือดร้อนอะไรกับเรามาก แต่เราแค่อยากกลับไปใช้ชีวิตอยู่กับแม่ แม่เราเองก็นานๆจะแวะมาหาเราที่ แต่การมาหา
ก็จะเจอกันแค่ข้างนอกไม่ถึง20นาที เราก็แยกกัน เราคุยกันผ่านโทรศัพท์แต่ก็ได้นิดเดียวเพราะเเม่เราใช้โทรศัพท์คนอื่น เราติด
ต่อหาแม่ยากในแต่ละครั้ง แฟนใหม่แม่เรารู้สึกว่าเขาไม่ดี ทั้งการพูดหรือทำอะไร เราไม่ค่อยไว้ใจ ทุกวันนี้เราก็ไม่รู้ว่าแม่อยู่ที่ไหน
แม่ไม่เคยบอกอะไรเราเลย เราควรทำยังไงกับชีวิต เราอยากได้คำตอบ ทุกคืนเราต้องอยู่กับความทรมาน เราอึดอัดมาก บางครั้ง
เราก็อยากทำอะไรบ้าๆหรือฆ่าตัวตายไปเลย แต่เรายังอยากอยู่กับแม่ต่อให้เราจะแยกกันแบบนี้ ตอนนี้เราควรทำอะไรคิดยังไง 
เราไม่โอเคกับการมีชีวิตแย่ๆแบบนี้ 😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭