สุดยอดความคิดเห็น
ความคิดเห็นที่ 3
ผมก็หมดกับแม่ไปล้านกว่าบาท
กับน้องครั้งนึงสองหมื่น ก็ไม่คืน หลายปีต่อมาก็ให้เงินเปล่าๆสองหมื่นไปใช้หนี้ร้อยละ 10 ต่อเดือน
แล้วให้อีกก้อนสี่หมื่นไปปล่อยกู้ สรุปได้มาพันห้าครั้งเดียว
แล้วตอนหลังตกลงกับแม่ว่า จะให้น้า (โอนธุรกิจบางส่วนจากแม่)
ใช้หนี้เดือนละห้าพันพอ (จากใช้หนี้จริงๆต้องได้เดือนละหมื่นห้า) สรุปได้มาแค่ 2 เดือน
น้ามีเงินก็เอาไปเปย์สาว
ตอนนี้ก็ทำได้แค่ทำจิตใจให้สบาย ตั้งใจทำงาน ออกรถไปอวด หรือให้เงินลุง ยาย น้องคนอื่นๆ
ให้รู้ว่าคนที่ไม่รักษาคำพูดจะไม่ได้อะไรอีกเลย
กับน้องครั้งนึงสองหมื่น ก็ไม่คืน หลายปีต่อมาก็ให้เงินเปล่าๆสองหมื่นไปใช้หนี้ร้อยละ 10 ต่อเดือน
แล้วให้อีกก้อนสี่หมื่นไปปล่อยกู้ สรุปได้มาพันห้าครั้งเดียว
แล้วตอนหลังตกลงกับแม่ว่า จะให้น้า (โอนธุรกิจบางส่วนจากแม่)
ใช้หนี้เดือนละห้าพันพอ (จากใช้หนี้จริงๆต้องได้เดือนละหมื่นห้า) สรุปได้มาแค่ 2 เดือน
น้ามีเงินก็เอาไปเปย์สาว
ตอนนี้ก็ทำได้แค่ทำจิตใจให้สบาย ตั้งใจทำงาน ออกรถไปอวด หรือให้เงินลุง ยาย น้องคนอื่นๆ
ให้รู้ว่าคนที่ไม่รักษาคำพูดจะไม่ได้อะไรอีกเลย
ความคิดเห็นที่ 69
โดยธรรมชาติ พ่อกับแม่หลายๆ บ้าน
จะรักลูกที่อ่อนแอกว่าแบบลำเอียงชัดๆ
(แต่เจ้าตัวไม่รู้ตัวและยืนยันว่าไม่เค้ยไม่เคย)
ยิ่งเราเป็นลูกที่สตรองเท่าไหร่ พ่อกับแม่
จะคาดหวังว่าเราจะทำเหมือนตัวเค้า
คือรัก(พี่หรือน้อง)คนที่อ่อนแอกว่าเช่นกัน
แต่พ่อกับแม่ลืมไปว่า จริงๆ แล้ว
เราก็ต้องมีครอบครัวของเรา พี่หรือน้องเรา
ก็ต้องมีครอบครัวของตัวเองเช่นกัน
การเอาทุกอย่างมาเหมารวมกัน
มันจะทำให้ทุกอย่างเละเทะ
ที่น้องคุณเป็นแบบทุกวันนี้ ก็เพราะพ่อแม่คิดแบบนี้
คุณน่าจะรู้อยู่ในใจว่าจริงๆ น้องสามารถคืนได้ไหม
หรือมีแผนจะคืนไหม ถ้าไม่ คุณก็มีทางเลือกคือ
จะยอมประเมินเป็นค่าโง่ หรือจะดำเนินคดีตามกฎหมาย
อยู่ที่ว่าคุณต้องการเงินก้อนนั้นคืนมากพอรึเปล่า
แต่คุณควรรู้ได้แล้วว่า ความกตัญญูกับการตอบสนอง
กิเลศตัณหาของพ่อแม่ (โดยเฉพาะในรูปแบบที่เป็นการ
ทำร้ายน้องคุณเองทางอ้อม) นั้นแตกต่างกัน
การรักน้อง ไม่ได้แปลว่าต้องหาให้น้องทุกอย่าง
นั่นจะเข้าทำนอง พ่อแม่รังแกฉัน แทน
การทำหน้าที่ลูกที่กตัญญูก็ไม่ได้แปลว่าคุณ
ต้องหาเงินมาให้พ่อแม่เอาไปให้คนอื่น
โดยที่พ่อแม่ก็ไม่ได้อะไรเลย และไม่ได้มีความจำเป็น
ความกตัญญูที่แท้จริง คือการดูแลให้พ่อแม่มีบ้านอยู่
มีข้าวกินครบทุกมื้อ เจ็บป่วยพาไปหาหมอ
พาไปเที่ยวบ้าง แวะไปหาตามเทศกาลสำคัญ
อะไรที่นอกเหนือจากนั้น ไม่ว่าพ่อแม่จะบอกว่าสำคัญ
จำเป็นแค่ไหน ล้วนเป็นกิเลศตัณหาของท่าน
คุณควรให้หรือตอบสนองเท่าที่คุณเห็นว่าสมควร
เพราะน้องคุณทำตัวแบบนี้ จะเหมือนหลุมดำ
ถมเงินเท่าไหร่ก็ไม่เต็ม
จะรักลูกที่อ่อนแอกว่าแบบลำเอียงชัดๆ
(แต่เจ้าตัวไม่รู้ตัวและยืนยันว่าไม่เค้ยไม่เคย)
ยิ่งเราเป็นลูกที่สตรองเท่าไหร่ พ่อกับแม่
จะคาดหวังว่าเราจะทำเหมือนตัวเค้า
คือรัก(พี่หรือน้อง)คนที่อ่อนแอกว่าเช่นกัน
แต่พ่อกับแม่ลืมไปว่า จริงๆ แล้ว
เราก็ต้องมีครอบครัวของเรา พี่หรือน้องเรา
ก็ต้องมีครอบครัวของตัวเองเช่นกัน
การเอาทุกอย่างมาเหมารวมกัน
มันจะทำให้ทุกอย่างเละเทะ
ที่น้องคุณเป็นแบบทุกวันนี้ ก็เพราะพ่อแม่คิดแบบนี้
คุณน่าจะรู้อยู่ในใจว่าจริงๆ น้องสามารถคืนได้ไหม
หรือมีแผนจะคืนไหม ถ้าไม่ คุณก็มีทางเลือกคือ
จะยอมประเมินเป็นค่าโง่ หรือจะดำเนินคดีตามกฎหมาย
อยู่ที่ว่าคุณต้องการเงินก้อนนั้นคืนมากพอรึเปล่า
แต่คุณควรรู้ได้แล้วว่า ความกตัญญูกับการตอบสนอง
กิเลศตัณหาของพ่อแม่ (โดยเฉพาะในรูปแบบที่เป็นการ
ทำร้ายน้องคุณเองทางอ้อม) นั้นแตกต่างกัน
การรักน้อง ไม่ได้แปลว่าต้องหาให้น้องทุกอย่าง
นั่นจะเข้าทำนอง พ่อแม่รังแกฉัน แทน
การทำหน้าที่ลูกที่กตัญญูก็ไม่ได้แปลว่าคุณ
ต้องหาเงินมาให้พ่อแม่เอาไปให้คนอื่น
โดยที่พ่อแม่ก็ไม่ได้อะไรเลย และไม่ได้มีความจำเป็น
ความกตัญญูที่แท้จริง คือการดูแลให้พ่อแม่มีบ้านอยู่
มีข้าวกินครบทุกมื้อ เจ็บป่วยพาไปหาหมอ
พาไปเที่ยวบ้าง แวะไปหาตามเทศกาลสำคัญ
อะไรที่นอกเหนือจากนั้น ไม่ว่าพ่อแม่จะบอกว่าสำคัญ
จำเป็นแค่ไหน ล้วนเป็นกิเลศตัณหาของท่าน
คุณควรให้หรือตอบสนองเท่าที่คุณเห็นว่าสมควร
เพราะน้องคุณทำตัวแบบนี้ จะเหมือนหลุมดำ
ถมเงินเท่าไหร่ก็ไม่เต็ม
ความคิดเห็นที่ 27
อูยยยย จุก เคยเจอแบบเดียวนี้กันนี้เป๊ะๆ แม่พูดประโยคแบบนี้เป๊ะๆเลยค่ะ
เลยตอบไปว่า “ให้ ยื ม เงินเพราะเห็นเป็นน้องที่มีอยู่คนเดียว ถ้าคืนเงินมาก็จะยังเป็นน้องที่มีอยู่คนเดียว ถ้าไม่คืน...นับจากวันนี้เราไม่มีน้อง”
ใช่ค่ะ...ทุกวันนี้เราถือว่าตัวเองเป็นลูกคนเดียวค่ะ
เห็นน้องลำบากเราไม่ทุกข์หรอก...ก็ทำตัวเองทั้งนั้น แล้วกว่าจะหาเงินมาได้ เราลำบากเราทุกข์ขนาดไหนแม่กับน้องมารับรู้ด้วยไหมล่ะ? ยิ่งน้องด้วย ไม่ได้มีบุญคุณอะไรกับเรา ไม่จำเป็นต้องลำบากให้มันสบายค่ะ
เลยตอบไปว่า “ให้ ยื ม เงินเพราะเห็นเป็นน้องที่มีอยู่คนเดียว ถ้าคืนเงินมาก็จะยังเป็นน้องที่มีอยู่คนเดียว ถ้าไม่คืน...นับจากวันนี้เราไม่มีน้อง”
ใช่ค่ะ...ทุกวันนี้เราถือว่าตัวเองเป็นลูกคนเดียวค่ะ
เห็นน้องลำบากเราไม่ทุกข์หรอก...ก็ทำตัวเองทั้งนั้น แล้วกว่าจะหาเงินมาได้ เราลำบากเราทุกข์ขนาดไหนแม่กับน้องมารับรู้ด้วยไหมล่ะ? ยิ่งน้องด้วย ไม่ได้มีบุญคุณอะไรกับเรา ไม่จำเป็นต้องลำบากให้มันสบายค่ะ
แสดงความคิดเห็น
น้องยืมเงิน 2 ปีไม่คืน ขอคำแนะนำจากแม่ แม่ให้คำแนะนำว่า "เงินหาเมื่อไหร่ก็ได้ แต่น้องมีคนเดียว ช่างมันเถอะลูก" จริงดิ?
เลยไปขอคำแนะนำจากแม่
แม่ให้คำแนะนำว่า "เงินหาเมื่อไหร่ก็ได้ แต่น้องมีคนเดียว ช่างมันเถอะลูก"
ตอนได้ยินแม่พูด ในหัวคิด
จริงดิ แบบนี้ก็ได้เหรอ
ล้านกว่านะแม่ ไม่ใช่ 2พัน
เราหาเองด้วยลำแข้งทุกบาททุกสตางค์
ทำไมเรารู้สึกปวดใจเหลือเกิน
แม่ก็ดูรักเรานะ
น้องก็ดูไม่น่าจะโกงเรานะ
พอถามเพื่อน ๆ ข้างตัว ก็ได้คำตอบคล้าย ๆ กัน
จริงดิ ...
อยากถามคนใน pantip
ถ้าเกิดเหตุการณ์แบบนี้กับคุณ แม่จะให้คำแนะนำอย่างไร