จขกท.คิดว่าตัวเองเป็นคนควบคุมอารมณ์เวลาไม่พอใจไม่ได้ค่ะ เป็นเฉพาะกับเเม่ เท่าที่สังเกตุได้ กับคนอื่นเราไม่เคยเป็นแบบนี้เลยนะคะ เเต่เป็นเฉพาะกับเเม่ เราจะโมโหเขาง่ายมาก เพราะนิสัยเเม่ต่างกับเราลิบลับ เราคิดเร็ว ทำเร็ว เพราะเชื่อว่าถ้าทำช้าได้เเต่คิด เราจะไม่ได้ทำ เเต่เเม่เรา ชอบคิดนาน ทำอะไรก็ช้า บางทีถามก็ไม่ตอบ เพราะคิดอยู่รึป่าวไม่เเน่ใจ ต้องยำ้ๆ ถึงจะได้คำตอบ เราเองเป็นห่วงเเม่มากค่ะ ห่วงมากกว่าที่พี่น้องคนอื่นห่วง เราจะกังวลเป็นพิเศษถ้าเป็นเรื่องของเเม่ แม่ชอบทำให้เราเป็นห่วง ชอบทำอะไรที่ทำให้เราโมโห เเม่มักจะทำอะไรไม่ได้อย่างที่เราหวังกับเค้า บางทีก็น้อยใจค่ะ ที่เขาใส่ใจเราไม่เท่าหรือใกล้เคียงกับที่เราใส่ใจเขา เงินเราให้นะ เเต่เราจะบ่น เพราะอะไรที่ให้ไปถึงไม่พอใช้ ทำไมจะต้องไปใส่ใจ รับใช้คนที่เขาไม่ได้ใส่ใจเเม่ ทำไมๆๆๆๆอยู่แบบนี้แหละค่ะ เเล้วเราก็ชอบโวยวาย เสียงดัง อยากด่าเเรงๆหรือบางทีอยากทำลายข้าวของเลยทีเดียว  เเต่นั่นคือแม่ไงคะ อีกอย่างพอเราเเสดงอาการออกไปแล้ว เราจะมารู้สึกผิดทีหลัง เราไม่น่าาทำเลย เเม่จะรู้สึกยังไง เเต่ตอนเราทำอาการแบบนั้น เรากลับคิดหรือจำไม่ได้ว่าภายหลังเราจะรู้สึกแย่ยังไง ทำไมเราถึงไม่จำ ทำแบบนั้นต่ออีกหลายๆครั้ง เราเลยคิดว่าตัวเองมีปัญหาเรื่องอารมณ์ค่ะ เราไม่อยากทำให้เเม่รู้สึกไม่ดีกับอาการของเรา เราแก้ปัญหาโดยการหนีมาอยู่คนเดียวในที่ของตัวเองค่ะ นิสัยของเราชอบอยู่ในห้องตัวเอง คนเดียวในห้องนะคะ ฟังเพลง เล่นโซเชียล หรือไม่ก็ทำสิ่งที่สนใจ โลกส่วนตัวสูงหรือป่าวนะ เพราะงี้เราถึงนิสัยเเบบนี้หรือป่าว? ขอคำแนะนำหน่อยนะคะ เพราะอยากควบคุมตัวเองเวลาโมโห เล็กๆน้อยๆก็ยังดีค่ะ ในการโตเป็นผู้ใหญ่ที่ดูแลทุกคนในบ้านได้ เราคิดว่าอารมณ์เป็นเรื่องสำคัญมากๆค่ะ