แฟนของเราเป็นผู้ชายที่ดีมากคนนึงเลยค่ะ ไม่สูบบุหรี่ กินเหล้าเฉพาะในงานสำคัญ รูปร่างหน้าตาโอเค อาชีพการงานดี ครอบครัวเค้าดีกับเรามากๆๆๆ ฐานะดีรายได้ครอบครัวเค้าน่าจะ6หลัก จะไปไหนบอกเราทุกครั้ง พาเราไปออกทุกงาน เจอเพื่อนครบทุกคน ภูมิใจนำเสนอเราสุดๆ ซื่อสัตย์มากจนงงไปเลย

แต่ปัญหาคือเค้าเป็นคนใจเย็นจนช้าไปทุกเรื่อง โคตรไม่ใส่ใจ ขี้ลืม ไม่ค่อยกล้าตัดสินใจ ทำงานไม่เก่ง รู้ไม่เยอะไม่รอบด้าน เค้าพยายามพัฒนาตัวเองนะแต่ด้วยความที่ไม่ใช่คนเรียนเก่งฉลาด เรียนรู้และเข้าใจอะไรช้ามากกกก แบบรับข้อมูล100%จะเข้าใจจริงๆ20% ก็เลยยังไม่ค่อยพัฒนาไปไหนสักที ติดcomfort zoneหน่อยๆ พอเจอเหตุการณ์ไม่คาดคิดก็จะช็อค สตั๊นไปเลย ยังไม่เป็นผู้นำเท่าที่ควร ซึ่งนิสัยต่างกับเรามากที่เป็นผู้หญิงดุหน่อย ใจร้อน กล้าได้กล้าเสีย คิดเร็วทำอะไรเร็วมากๆ ดูแลตัวเองได้ทุกอย่าง ด้วยความที่ครอบครัวเราฐานะดีมากๆ(รวยกว่าผช ไม่ต้องรบกวนเรื่องเงินเลย) หน้าตาดี เรียนเก่งเรียนมาสูงกว่าเลยมั่นใจในตัวเองสุดๆไปหน่อย แอบหัวดื้อ แบบตัดสินใจเร็วเด็ดขาด คิดวิเคราะห์ทุกเรื่องจนดูจริงจังเกินไป ทุกครั้งที่ผู้ชายมีปัญหาเราเป็นที่ปรึกษาที่ดีมากให้เค้าเสมอ(เค้าบอกเอง) ทั้งเรื่องสังคม เศรษฐกิจ การเมือง ครอบครัว เพื่อน การทำงาน ธุรกิจ แฟชั่น ท่องเที่ยวคุยได้หมดทุกเรื่อง ช่วยเค้าแก้ปัญหาได้ทุกอย่าง เราพูดกับเค้าเสมอเลยว่ามีเราในชีวิตเธอรอดจากทุกอย่างแน่ๆ5555555 แต่ผู้ชายกลับเป็นคนที่ให้คำปรึกษาไม่ได้เลยสักนิด แบบเป็นคนไม่สามารถวิเคราะห์อะไรแบบลึกซึ้งได้ ปรึกษาอะไรทีนี่คำตอบอิหยังวะมาก5555555 ชวนคุยเรื่องบันเทิงตลกๆก็ไม่รู้จักอะไรทั้งสิ้น ไม่ตลกโบ๊ะบ๊ะ เค้าเป็นคนเรียบง่ายออกแนวพอใจในสิ่งที่ตัวเองมี แต่เราเป็นคนที่ชอบโตไปเรื่อยๆ เรียนรู้ไปเรื่อยๆ ทะเยอทะยานแบบชั้นในพรุ่งนี้ต้องเลิศกว่าวันนี้

จริงๆที่เลือกคบกับคนนี้เพราะเค้าเป็นคนดีนั่นแหละ คบกันตอนเรียนมหาลัยทั้งคู่ ตอนนั้นเค้าเป็นผู้นำ ดูโตกว่าเราทั้งที่อายุเท่ากัน เราเลยชอบมากเพราะใจเราชอบคนแก่กว่า เป็นผู้นำ ฉลาด มั่นใจ แต่พอเราโตขึ้น คบไปเรื่อยๆจนเรียนจบจนทำงาน จนเราจบป.โท เรากลับโตเร็วกว่าเค้า พอชวนคุยก็ไม่ค่อยรู้จักอะไรก็ตามที่เราพูด ไอ้นั่นอะไร ไอ้นี่อะไร กลายเป็นเราต้องคอยอธิบายให้ฟังทุกครั้ง ค่อยๆค้นพบว่าเราเก่งกว่าเค้าไปหมดทุกอย่าง เป็นผู้นำมากกว่าเค้า ตัดใจได้ดีกว่า เค้ารักและชื่นชมเราเสมอว่าเราเก่งอย่างนั้นอย่างนี้ แต่เรากลับไม่ภูมิใจในตัวเค้าเหมือนเดิมแล้ว นิสัยและทัศนคติของเค้าไม่ใช่คนแบบที่เราต้องการเลย เลยมานั่งคิดว่าถ้าวันนึงแต่งงานมีครอบครัวเราจะกลายเป็นหัวหน้าครอบครัวแทนมั้ย ถ้าเกิดปัญหาอะไรที่หนักหนาเค้าจะเป็นเพื่อนคู่คิดที่ดีได้รึเปล่า ถ้าเราเลือกคบคนที่เรารักเค้าในแบบที่เค้าเป็นเลยจะดีกว่ามั้ย แต่การตัดสินใจเลิกกับใครสักคนมันยากกกกก เพราะเค้าเป็นคนดีที่ไม่เคยทำอะไรผิดเลย รักและเชิดชูเรามากจนงงว่าโดนทำของใส่หรอเนี่ย แต่เราก็อยากได้คู่ชีวิตที่เป็นทั้งคู่คิด เป็นคนแรกที่เรานึกถึงเมื่อมีปัญหา ตอนนี้เราคบกันมาได้ 3 ปีกว่าและพึ่งอายุ 26 เริ่มใหม่ได้ไม่ยาก ไม่อยากปล่อยเวลาให้อายุเยอะไปมากกว่านี้ แต่จะไปต่อมันก็ติดๆอยู่ในใจ จะเลิกก็ไม่กล้าขนาดนั้น ทุกครั้งที่ทะเลาะกันจะนั่งจับเข่าคุยกันเสมอ หาทางแก้ปัญหาทุกครั้ง แต่เรื่องนิสัยมันไม่ใช่สิ่งที่จะปรับกันได้ง่ายๆ ไม่รู้จะทำยังไงแล้วค่ะ ใจจริงไม่เคยอยากเป็นคนเก่งเลย อยากเป็นแค่เด็กโง่ของใครสักคนนึงแค่นั้นเองT^T เลยอยากมาถามความคิดเห็นท่านอื่นๆเผื่อจะได้อ่านความคิดเห็นหรือประสบการณ์ดีที่จะช่วยให้ตัดสินใจได้ค่ะ