เรื่องมันเริ่มขึ้นจากอุปกรณ์ การเรียนของฉันเอง สี12แท่ง ที่พ่อซื้อส่งมาให้ย่า เอาให้ฉัน ไปโรงเรียน แต่ ว่าย่าฉัน นั้น เข้าใจว่ามันคือดินสอ เพราะมันก็คือดินสอสีนั้นเอง ย่าด้วยความกลัวว่าเราจะทำสีหาย เลยให้สีไป2แท่ง ให้เลือกไปแค่2สี จะใช้สีไหนค่อยมาเปลี่ยนเอา สมัยนั้นมันแถมกบเหลาด้วยน่ะ เราเลยบอกย่าไปว่า มันเอาไปแค่นี้ไม่ได้ย่า รูปๆหนึ่งมันใช้มากกว่า2สีน่ะค่ะ อีกอย่างต้องใช้ กบเหลาด้วย เอาไปแค่นี้มันไม่ได้จริงๆ ย่าก็เลยเอากบเหลาให้ กับสี2แท่งเหมือนเดิม ถ้าพูดไม่ฟังไม่ต้องเอาไป เราคิดในใจเอาว่ะ2สีกับกบเหลา ก็ยังดีกว่าไม่ได้เลย พอถึงคาวต้องใช้ก็ไม่มีปัญหาอะไรหรอก มีปัญหาต้องเก็บนี้ล่ะ ปัญหาคือเพื่อนใช้ยี่ห้อเดี่ยวกับเรา แต่ดันทำกบเหลาหาย สีชมพูคงจะนึกออกว่ายี่ห้ออะไร เราระบายสีเสร็จ ก็กลัวจะทำหายเหมือนเพื่อน ก็เลยรีบทำเรียบเก็บ แต่กำลังจะเก็บในกระเป๋า เพื่อนก็ตะโกนขึ้นมาว่านั้นของเรา ทั้งที่เรานั้นคนล่ะโต๊ะกัน (อนุบาล2โต๊ะกลุ่ม)🙄 เราก็เถียงใจขาดว่าของเรา เพื่อนก็จะมาแย่งไปให้ได้ 😑 คุณครูเลยเข้ามาเรียกไปคุยด้วย ว่าเรื่องไปยังไง แล้วเราก็ตามที่เล่านั้นล่ะแต่ครูไม่เชื่อ เลยให้กบเหลากับเพื่อนเราไป ปล่อยให้เรากลับบ้านโดนที่ของเราถูดเพื่อนเราเอาไปหน้าด้านๆเลยคือแบบนี้ก็ได้หรอ? เห้อ... พอถึงบ้าน ย่าก็ตรวจสอบเลยจ้า แล้วได้พบว่ากบเหลาหาย และทำการลงโทษด้วยไม่ฟังคำอธิบายใดๆจากเราเลย ตีเราเสร็จแล้วก็ถามว่าเรื่องเป็นยังไง พอเราเล่าไปก็ไม่เชื่อเรา ว่าครูเอาให้เพื่อนไปเพราะว่าไม่เชื่อว่าย่าจะให้ดินสอสีมาแค่2แท่ง แถมยังด่าเราคิดว่าเรา เพื่ออยากได้สินไปใช้ทั้งกล่องใช่ไหมล่ะ เราก็เลยไม่รู้จะพูดยังไงล่ะ พอจบ..
แต่ไม่ได้จบอแค่นี้หรอกน่ะ เราแค้นะค่ะ  เรื่องมันทำให้เราเจ็บเราต้องไม่จบแค่นี้แน่ เราจึง แอบเอากบเหลาของเรานั้นคืนมา โดนที่นางเพื่อนนั้นไม่รู้ ว่าใครเอาไป แล้ววันนั้นก็ผ่านไป จนมีวันระบายสีมาอีกแล้ว ก็เจอเหตุการณ์เดิมอีก รอบนี้โดนครูตีด้วย และถึงขั้นเชิญ ผู้ปกครองมา ย่ากับครูได้เจอกัน แต่ย่ากับครูก็เข้าใจกัน เราได้กบเหลาคืน แต่อย่าลืมน่ะ ว่าเราตีฟรี ทั้งๆเราไม่ผิดอะไรเลย....
.
.
.
เอ้ะ!!! หรือว่าเราผิด ช่วยบอกเราที เป็นปมน่ะเนี่ย