ผมเป็นคนพิการตาบอดหนึ่งข้าง   ไปสมัครงานเขาก็ไม่อยากรับ  เพราะร่างกายไม่ครบส่วน   ทำใบขับขี่ก็ยากเพราะว่าเราพิการต้องไปตรวจร่างกายที่ รพ. จังหวัด   ทีนี้พอไปทำบัตรคนพิการกลับบอกว่าเราไม่พิการ ใช้ชีวิตได้ตามปกติ   อันนี้พอยอมรับได้ครับ   ครอบครัวทำนาแต่ไม่พอกิน   เลยมาเปิดร้านทำอาชีพอิสระ  จดทะเบียนพานิชย์  เสียภาษีร้าน และ ภงด. ทุกปี    พอมีเงินมาอุดหนุนชาวนา หรือทำบัตรสวัสดิการแห่งรัฐ   ผมก็ทำไม่ได้ ระบบบอกว่าจดทะเบียนพานิชย์เสียภาษีการค้าทุกปี    อันนี้ผมก็ยอมรับเพราะผมประกอบอาชีพการค้า      พอมาถึงโครงการเราไม่ทิ้งกัน  ร้านผมได้รับผลกระทบจากโรค โควิด-19   เลยลงทะเบียนลองดูเผื่อได้เงินชดเชย    ตามคาดครับ ระบบบอกว่าผมเป็นเกษตรกร    จะมีเงินมาสนับสนุนเกษตรกรอีกที   ผมก็คงไม่ได้อีกตามเคย เพราะว่าผมไม่ได้ลงทะเบียนเกษตร   ระบบคงบอกว่าผมประกอบการค้า     

                   สงสัยผมคงต้องทำใจแล้วมั้ง  โดนสับขาหลอกจนงงไปหมดว่าตัวเองประกอบอาชีพอะไร    ทุกๆอย่างจะพยายามหลบหลีกเพื่อไม่ให้ผมได้รับผลประโยชน์จากมัน    เป็นคนพิการยังไม่พอ   ยังต้องพึ่งลำแข้งตัวเองแบบที่ต้องดูคนปกติทั่วไปได้ผลประโยชน์จากภาครัฐต่างจากตนเอง