ฉันอยู่ที่บ้านแฟนมาเกือบ 5 ปี ตลอดระยะเวลา 5 ปีที่ผ่านมา ไม่มีความสนิทใจ หรือสุงสิงกันกับแม่สามีเลย เกริ่นก่อนนะคะ แม่เค้าเป็นคนบ้างาน 
ทำงานตั้งแต่สาวๆ จนตอนนี้อายุ  60 ก็ยังทำอยู่ มีนิสัยโอ้อวด คำพูดอยู่บนฟ้า ชอบดูถูกเหยียดคนอื่น ในเชิงลักษณะว่าตัวเองเจ๋ง ตัวเองเหนือ และเก่งที่สุด
 
- ช่วงแรกๆที่ฉันเข้าไปอยู่ที่บ้าน ช่วงนั้นฉันทำงานร้านอาหาร เป็นแคชเชียร์แต่เลิกดึกหน่อยประมาณตีสอง ซึ่วแฟนฉันก็คอยไปรับอยู่ทุกคืน (แฟนดีมาก)
  ซึ่งช่วงนั้นเป็นช่วงที่ฉันพึ่งมาอยู่ แรกๆไม่ถึงสามเดือน ประจวบกับที่บ้านแฟนมีปัญหาเรื่องผ่อนค่าบ้านไม่พอ และมีอยู่ช่วงนึงฉันค่าใช้จ่ายไม่พอใช้ ติดหนี้เพื่อนอยู่ แฟนเลยช่วยซัพพอร์ต และเอาเงินเดือนเดือนนั้นมาช่วยฉัน แทนที่จะช่วยแม่ผ่อนค่าบ้าน ปรากฎว่าพอเอามาช่วยฉัน เย็นของวันนั้นแม่เค้าเรียกฉันลงไปคุย พร้อมกับแฟนฉัน และถามฉันว่า ถามจริงๆเถอะ เทอทำงานอะไร ทำไมค่าใช้จ่ายถึงไม่พอ ละมาคอยใช้ลูกชายชั้นไปรับดึกๆแบบนี้ไม่สงสารกันบ้างรึไง ทำงานแบบนี้ อีกหน่อยแก่ตัวไปก็เป็นได้แค่อีตัวแหละ! ฉันเจ็บใจมากกับคำพูดนั้น หลังจากนั้นไม่กี่วันตังฉันก็ออก (ตังออกเป็นวีค) เค้าก็มาพูดดีกับฉันละบอกขอยืมตัง ขับรถมาส่งฉันที่ทำงาน และมารอเงินเดือนของฉัน ฉันก็ให้ไปไม่ได้ว่าอะไร แต่ใจลึกๆก็โกรธมาก และจุกกับคำพูด 

   อยู่มาเรื่อยๆ ก็ชักมีปัญหาเรื่องงานบ้าน ซึ่งเค้าจะทำงานบ้านอยู่แล้วสัปดาห์ละหนึ่งครั้ง ฉันก็ช่วยทุกครั้ง กวาดถู ชั้นสอง มีวันนึง เค้าก็ดูไม่พอใจ
และพูดว่า กวาดอะสะอาดรึเปล่า กวาดแบบนี้ถูให้ตายก็ไม่สะอาดหรอก แม่แฟนสุดๆจะทน เป็นคนที่มีคำพูดคำจา ปากร้ายมากๆ 

  ต่อมามีช่วงนึงชั้นลาออกจากงานกับแฟนทั้งคู่ และอยู่บ้านประมาณหนึ่งอาทิตย์ เลยตัดสินใจว่าเดี๋ยวจะขายกาแฟไปก่อนช่วงนึง และก็ตกลงขายกันไปซื้อของ เตรียทไว้หมด แม่เค้าก็มาทักละพูดว่า โถ่ขายกาแฟมันจะได้ซักกี่สตางค์กันเชียว เดี๋ยวจะคอยดูนะเดือนนึงจะได้ถึงหมื่นรึเปล่า ขายให้ตายก็ได้ไม่เท่าทำงานทั้งเดือนหรอก แฟนฉันเค้าก็ว่าแม่เค้าละสวนกลับไปบ้าง จนแม่เค้าเลิกพูด 

  ต่อมาเมื่อปีที่แล้วแม่ฉันป่วยเป็นมะเร็งระยะสุดท้าย ฉันเครียดมากและไม่รู้จะทำไง เลยไม่อยากให้แม่เป็นห่วง เพราะใจแม่ฉันก็อยากให้เป็นฝั่งเป็นฝา เพราะเห็นอยู่ที่บ้านแฟนมานานแล้ว ฉันเลยไปคุยกับแฟนว่าเราควรแต่งานกัน เพราะอยากทำให้แม่สบายใจ เค้าจะได้นอนตายตาหลับ แฟนฉันเลยไปคุยกับแม่เค้า และสรุปว่าแต่งก็แต่ง แต่ในสินสอดที่ไม่ถึงห้าหมื่น (ก็ไม่ได้อะไร) เพราะใจอยากให้แม่ไม่ต้องเป็นห่วง ก่อนแต่งหนึ่งสัปดาห์ ได้เลือกชุดให้พ่อกับแม่ทั้งสองฝ่าย พอถึงฝ่ายแม่แฟนฉันก็ช่วยเลือกว่าชุดสีทองถ้าแม่จะใส่ รองเท้าสีครีมน่าจะเข้านะ เค้าก็ง้อแงพูดว่า "อย่ามายุ่ง คนคนจะแต่งตัวยังไงก็เรื่องของเค้า อย่ามาบีบบังคับ มาจัดการชีวิตคนอื่น " ทะเลาะกันเรื่องราวใหญ่โต ทั้งๆที่อีกหนึ่งอาทิตย์จะแต่งงานแล้ว 

ต่อมาอีกเรื่องช่วงนั้น ฉันทำงานหนักมาก มีอยู่วันนึงเอาตระกร้าผ้าลงไปวางไว้ข้างล่าง 1 วัน เพราะยังไม่มีเวลาซัก แม่เค้าก็มาบ่นว่า ผญ.ห่าอะไร ไม่รู้จักซัก ฉันจุก และ โกรธมาก แต่ก็ทนเพราะเห็นแก่แฟน

คือเอาตรงๆเป็นคนชอบพูดจาเหยียดคนอื่น เรียกคนนั้น ไอ้ อี พูดจาว่าตัวเองเหนือ ตัวเองเก่ง มึครั้งนึงพูดว่าถ้าออกไปซื้อบ้านใหม่มีปัญญากันหรอ สมัยนี้บ้านเดี๋ยวหลังไม่ใช่ถูกๆ เต็มที่ก็ซื้อได้แค่เทาน์เฮาน์นั้นแหละ คือแบบฉันไม่โอเคกับคำพูดต่างๆ กับนิสัย ตอนนี้ฉันคิดว่าจะย้ายออกมาอยู่ข้างนอกคนเดียว 
อยากรู้ว่าเพื่อนๆถ้าเจอแบบฉันจะหาทางออกยังไงกันบ้าง มาแชร์กันค่ะ อึดอัดมาก จากไม่ชอบจนตอนนี้การเป็นเกลียดมากไปแล้ว แม่แต่หน้าก็ไม่อยากมอง เสียงก็ไม่อยากได้ยิน (ยาวหน่อยนะคะ อึดอัดมาก) ขอบคุณทุกความเห็นค่ะ ^^