ปัญหานี้หนักใจผมมาก รบกวนช่วยแนะนำด้วยนะครับ
ผมแต่งงานกับภรรยามาได้สองปี เรามีชีวิตความเป็นอยู่ที่ดีเป็นครอบครัวในอุดมคติ ภรรยาเป็นคนเก่งก้าวหน้าในการงานและในทุกๆด้าน และเรื่องนี้ครอบครัวของเธอก็รู้ดีว่าเธอเป็นคนที่ประสบความสำเร็จ ญาติห่างๆของเธอจึงมักจะมาขอความช่วยเหลือจากเธออยู่เสมอ(ญาติห่างๆนี่คือห่างจริงๆนะครับ เช่น เป็นลูกของน้องสาวของยาย, เป็นหลานคนโตของลูกของน้องชายยาย ไล่ญาติกันงงกว่าจะรู้ว่าเป็นญาติ) เธอก็มักจะมาปรึกษาผมเสมอเกี่ยวกับเรื่องพวกนี้ เราเลยตัดสินใจช่วยตามความเหมาะสมอยู่หลายๆครั้ง จนมีครั้งนี้ที่ผมรู้สึกสงสารภรรยาและเห็นใจเธอมาก คือมีญาติห่างๆคนนึง(ญาติคนนี้เป็นผู้หญิงอายุ28ภรรยาผมพึงจะอายุ 26)ติดต่อเธอมา ว่าลำบากมากเป็นหนี้แล้วเจ้าหนี้ก็ทวงตาม แต่ไม่มีความสามารถในการใช้หนี้เลยอยากจะขอมาพักอยู่ที่บ้านของเราสักระยะจากนั่นจะหางานทำเพื่อตั้งตัว ตอนที่ภรรยามาปรึกษาผมเรื่องนี่เราทั้งสองคนลงความเห็นว่าไม่ค่อยเหมาะสมเท่าไหร่ด้วยเหตุผลหลายๆอย่าง แต่ญาติของเธอหลายๆคนก็เหมือนกดดันเธอให้ต้องช่วย ผมจึงบอกกับภรรยาว่าอย่าลำบากใจเลย ให้เขามาอยู่สักพักก็ได้ ก่อนที่ญาติของเธอจะเข้ามาเธอจัดเตรียมชื้อของใช้เบื้องต้น ตกแต่งห้องนิดๆหน่อยๆทำความสะอาดเตรียมไว้อย่างตั้งใจ แรกๆที่เขาเข้ามาอยู่เราก็มีหลายอย่างต้องปรับตัวเพราะเมื่อก่อนบ้านผมมีแค่ผมกับภรรยาสองคน ช่วงแรกๆก็เหมือนจะดี ภรรยาผมช่วยเขาหางาน ไปส่งสมัครงาน ทำอาหารเสร็จก็เรียกเขามากิน แรกๆเขามาในฐานะแขกเราก็ไม่ได้ให้เขาทำอะไรในบ้าน แต่พออยู่ไปอยู่มาหลายเดือน เขาก็ยังไม่ได้งานทำภาระก็ตกอยู่กับผมและภรรยา เขาไม่เคยช่วยเหลืองานบ้านเลย แถมบ่อยครั้งเวลาห้องนอนของเขาสกปรกก็จะมาบอกภรรยาผม ไม่ได้พูดตรงๆให้ภรรยาผมไปทำความสะอาด แต่ความหมายคือให้ภรรยาผมทำ เช่นเมื่อเช้าลืมปิดประตูแมวของเราเลยเข้าไปในห้องของเขาแล้วทำสกปรกนะ กิน อยู่ ใช้ ของเราแต่ไม่เคยมีน้ำใจกับเรา ไม่เคยช่วยเหลืออะไรเลย เคยคุยกันแล้วว่าถ้าว่างๆก็ลงมาช่วยงานในบ้านได้นะจะได้ไม่เบื่อและเพิ่มทักษะ เรียนรู้งานไปในตัว แต่ก็ไม่เคยสักครั้งที่จะมาช่วยงานในบ้าน นอนตื่นสายบ่ายๆถึงลงมากินข้าวเช้า ภรรยาผมก็ต้องจัดเตรียมให้พิเศษอีก เพราะเรากินไปก่อนแล้ว จริงๆมีหลายเรื่องมากที่ผมเห็นแล้วรู้สึกว่าไม่เป็นธรรมต่อภรรยาผม และภรรยาของผมก็ทุกข์ใจมาก จะให้เขาไปก็เหมือนใจร้าย แต่จะอยู่แบบนี้เราก็ไม่ไหวว ช่วยแนะนำหน่อยครับว่าควรทำยังไงถึงจะแก้ปัญหาได้แบบที่ยังรักษาน้ำใจกัน
จะทำยังไงกับคนที่มาขออาศัยอยู่ด้วยแต่ทำเป็นใหญ่ และเป็นปัญหาครับ
ผมแต่งงานกับภรรยามาได้สองปี เรามีชีวิตความเป็นอยู่ที่ดีเป็นครอบครัวในอุดมคติ ภรรยาเป็นคนเก่งก้าวหน้าในการงานและในทุกๆด้าน และเรื่องนี้ครอบครัวของเธอก็รู้ดีว่าเธอเป็นคนที่ประสบความสำเร็จ ญาติห่างๆของเธอจึงมักจะมาขอความช่วยเหลือจากเธออยู่เสมอ(ญาติห่างๆนี่คือห่างจริงๆนะครับ เช่น เป็นลูกของน้องสาวของยาย, เป็นหลานคนโตของลูกของน้องชายยาย ไล่ญาติกันงงกว่าจะรู้ว่าเป็นญาติ) เธอก็มักจะมาปรึกษาผมเสมอเกี่ยวกับเรื่องพวกนี้ เราเลยตัดสินใจช่วยตามความเหมาะสมอยู่หลายๆครั้ง จนมีครั้งนี้ที่ผมรู้สึกสงสารภรรยาและเห็นใจเธอมาก คือมีญาติห่างๆคนนึง(ญาติคนนี้เป็นผู้หญิงอายุ28ภรรยาผมพึงจะอายุ 26)ติดต่อเธอมา ว่าลำบากมากเป็นหนี้แล้วเจ้าหนี้ก็ทวงตาม แต่ไม่มีความสามารถในการใช้หนี้เลยอยากจะขอมาพักอยู่ที่บ้านของเราสักระยะจากนั่นจะหางานทำเพื่อตั้งตัว ตอนที่ภรรยามาปรึกษาผมเรื่องนี่เราทั้งสองคนลงความเห็นว่าไม่ค่อยเหมาะสมเท่าไหร่ด้วยเหตุผลหลายๆอย่าง แต่ญาติของเธอหลายๆคนก็เหมือนกดดันเธอให้ต้องช่วย ผมจึงบอกกับภรรยาว่าอย่าลำบากใจเลย ให้เขามาอยู่สักพักก็ได้ ก่อนที่ญาติของเธอจะเข้ามาเธอจัดเตรียมชื้อของใช้เบื้องต้น ตกแต่งห้องนิดๆหน่อยๆทำความสะอาดเตรียมไว้อย่างตั้งใจ แรกๆที่เขาเข้ามาอยู่เราก็มีหลายอย่างต้องปรับตัวเพราะเมื่อก่อนบ้านผมมีแค่ผมกับภรรยาสองคน ช่วงแรกๆก็เหมือนจะดี ภรรยาผมช่วยเขาหางาน ไปส่งสมัครงาน ทำอาหารเสร็จก็เรียกเขามากิน แรกๆเขามาในฐานะแขกเราก็ไม่ได้ให้เขาทำอะไรในบ้าน แต่พออยู่ไปอยู่มาหลายเดือน เขาก็ยังไม่ได้งานทำภาระก็ตกอยู่กับผมและภรรยา เขาไม่เคยช่วยเหลืองานบ้านเลย แถมบ่อยครั้งเวลาห้องนอนของเขาสกปรกก็จะมาบอกภรรยาผม ไม่ได้พูดตรงๆให้ภรรยาผมไปทำความสะอาด แต่ความหมายคือให้ภรรยาผมทำ เช่นเมื่อเช้าลืมปิดประตูแมวของเราเลยเข้าไปในห้องของเขาแล้วทำสกปรกนะ กิน อยู่ ใช้ ของเราแต่ไม่เคยมีน้ำใจกับเรา ไม่เคยช่วยเหลืออะไรเลย เคยคุยกันแล้วว่าถ้าว่างๆก็ลงมาช่วยงานในบ้านได้นะจะได้ไม่เบื่อและเพิ่มทักษะ เรียนรู้งานไปในตัว แต่ก็ไม่เคยสักครั้งที่จะมาช่วยงานในบ้าน นอนตื่นสายบ่ายๆถึงลงมากินข้าวเช้า ภรรยาผมก็ต้องจัดเตรียมให้พิเศษอีก เพราะเรากินไปก่อนแล้ว จริงๆมีหลายเรื่องมากที่ผมเห็นแล้วรู้สึกว่าไม่เป็นธรรมต่อภรรยาผม และภรรยาของผมก็ทุกข์ใจมาก จะให้เขาไปก็เหมือนใจร้าย แต่จะอยู่แบบนี้เราก็ไม่ไหวว ช่วยแนะนำหน่อยครับว่าควรทำยังไงถึงจะแก้ปัญหาได้แบบที่ยังรักษาน้ำใจกัน